Filmrecensie: Last Christmas

‘Last Christmas, you gave me my heart. But the very next day you gave it away.’ Kom je door dit zinnetje uit het liedje van WHAM! al helemaal in de kerstsferen? Dan heb ik een prachtige tip voor je. De film ‘Last Christmas’ heeft namelijk alles wat je hartje begeert. Kerstmuziek van George Michael (WHAM!), een romantisch verhaal én een schokkende wending die nog wel even zal bijblijven.

Laat de kerstbellen maar rinkelen! Het duurt namelijk niet lang voor we ook dit jaar massaal de pepernoten verruilen voor de kerstkransjes en ons huis weer versieren met slingers, lampjes en natuurlijk de kerstboom. Mocht je al helemaal in die heerlijke stemming willen komen, dan heb ik goed nieuws voor je. Sinds afgelopen week draait de film ‘Last Christmas’ in alle bioscopen en ik kan je alvast verklappen: deze film is de moeite van het bekijken waard.

Kate (Emilia Clarke) is niet tevreden over haar leven. Niet alleen vanwege de zware periode die ze heeft doorstaan, maar ook door het irritante gerinkel van de belletjes aan haar schoenen – zij werkt namelijk als elf in een kerstwinkel die het hele jaar door open is.

‘Last Christmas’ draait om de 26-jarige Kate die het allemaal even niet meer weet. Ze wil niet meer terug naar haar ouders, maar een logeeradres vinden bij mensen die haar én haar gedrag accepteren, blijkt al gauw niet zo makkelijk. En zo loopt ze dag in, dag uit tussen haar werk als elf in de kerstwinkel én een onbekend adres. Maar ook dat eerste is niet zo’n succes. Kom maar eens iedere dag weer met een grote glimlach op je werk, terwijl je het eigenlijk niet zo voelt. Het liefst gaat Kate het podium op om iedereen te laten genieten van haar zangstem. Maar die is na een gevecht tussen leven en dood verloren gegaan. Kate verdient een kerstwonder én die komt er: in de vorm van een knappe man, die haar leven op zijn kop zet.

Overtuigend verhaal

Een kerstfilm met Emilia Clarke (bekend van o.a. Games of Thrones en Me Before You) en Emma Thompson (Nanny McPhee)? Al bij het zien van de trailer was ik verkocht. En dat gevoel is gebleven tijdens het zien van de film. Wat begint bij een jong kerstkoor die met hun zoete stemmetjes de introductie vormen, verandert al snel in een feelgoodverhaal (met de nodige grappen) met een romantisch randje. Je voelt aan alles dat Kate niet gelukkig is met haar leven. Scène voor scène wordt duidelijk waar dat gevoel vandaan komt. Als kijker kun je alleen maar hier in meegaan. Hoe ze met haar koffer iedere keer weer buiten staat, hoe haar baas eigenlijk genoeg van haar heeft maar haar stiekem ook niet wil laten gaan en ook hoe Kate omgaat met haar Oost-Europese ouders en zus. Deze film combineert moeiteloos onderwerpen als kerst, liefde, familie, de angst voor vluchtelingen onder mensen, de angst om weggestuurd te worden naar ‘je eigen land’ en de zorg voor daklozen. Niets voelt geforceerd aan, aangezien het allemaal prima aansluit op de rest.

Acteurs

Emilia Clarke en Henry Golding (bekend van o.a. Crazy Rich Asians en A Simple Favor) komen als acteurs heel overtuigend over. Het is niet zo dat gelijk de vonken er vanaf vliegen tussen het stel, maar er is een chemie. Hij is een beetje gek – danst op straat, verzint allemaal gekke plekjes om naartoe te gaan en haalt het positieve uit het leven – én precies van die instelling kan Kate een hoop leren. Overigens waren zij niet de enige twee acteurs die geloofwaardig overkwamen: Emma Thompson heeft voor deze rol een Oost-Europees accent aangemeten én ik moet zeggen: ik weet dat zij officieel niet zo praat, maar ik zou het zo geloven als ik haar niet zou kennen uit bijvoorbeeld Nanny McPhee. Met deze imitatie doet ze niets onder voor de Nederlandse Elise Schaap in haar rol als Ruxandra in Familie Kruys. Zo zei ik net na het zien van de film.

Plotwending

Mocht je op een gegeven moment denken: het is tijd voor actie (precies zoals ik even had), dan ga je nog versteld staan. ‘Last Christmas’ heeft – zoals ik al in de inleiding vertelde – een wending die het verhaal op zijn kop zet. Je gaat alle scènes in je hoofd weer af om erachter te komen hoe je dit gemist kon hebben. Ik ga natuurlijk niet zeggen waar deze wending zich bevindt of hoe het zit, maar ik kan je wel vertellen dat ik gesnik hoorde in de zaal. Deze wending zorgt ervoor dat je kippenvel op je armen krijgt en met open mond naar het scherm gaat kijken. En alleen dat al maakt dat deze film de moeite waard is. Ik gun iedereen namelijk dit moment van verbijstering.

Concluderend: Als je al weken van tevoren Netflix en Videoland afstruint om kerstfilms te kijken, dan kan een bezoekje aan ‘Last Christmas’ in de bioscoop eigenlijk niet ontbreken. Door de muziek van George Michael kom je al helemaal in de kerstsfeer (zelfs als je naast ‘Last Christmas’ geen idee hebt welke andere liedjes hij nog meer heeft gezongen). Mocht dat niet genoeg zijn, staat er een sterk romantisch verhaal voor je klaar. De acteurs en actrices komen stuk voor stuk realistisch over en daardoor kun je niets anders dan achterover leunen en genieten, meeleven en verrast worden. Tranen zullen bij sommige mensen vloeien, de popcorn blijft even onaangeraakt en de kippenvel verschijnt op je armen. Deze wending – en daarmee ook de film – zal nog wel even bijblijven.