Met nog slechts tien dagen tot kerst hoop ik dat je de kerstsfeer al te pakken hebt. Mocht dat nog niet zo zijn, niet getreurd. Vandaag presenteer ik namelijk mijn vijfde kerstfilmrecensie. Kan ‘A Christmas Prince: The Royal Baby’ je in de kerstsfeer brengen?
Met kerst krijgt Aldovia het ultieme geschenk: een koninklijke baby. Maar eerst moet koningin Amber haar familie en koninkrijk helpen met een koninklijk mysterie.
Koningin Amber heeft in de afgelopen jaren al flink wat meegemaakt in Aldovia. Eerst ging ze er heen om een spannend verhaal te maken als journaliste om vervolgens te eindigen met de toenmalige prins (inmiddels koning). Nu haar grootste huwelijk met koningin Richard geweest is, heeft ze na een lange huwelijksreis zich helemaal gewaand in het koninklijke leven. Ze weet alles over de geschiedenis van Aldovia, draagt zo haar steentje bij om het land ook op economisch en politiek vlak te ondersteunen en – misschien wel het belangrijkste van allemaal – ze zorgt voor nageslacht. Ze is namelijk zwanger! Maar voordat ze tot rust mag komen, staat er nog één belangrijke ontmoeting op het programma. De koningin en koningin van Pengali, hun buurland, komen namelijk op bezoek. Eens in de honderd jaar moet de wapenstilstand worden vernieuwd en als dat niet gebeurd voordat kerstavond voorbij is, rust er een vloek op het ongeboren kind. Niets om je zorgen te maken, lijkt het zo. Totdat het verdrag wordt gestolen. Er wordt alles aan gedaan om het verdrag op te sporen en het alsnog voor elkaar te krijgen dat de twee landen de vrede bewaren. Maar gaat dat lukken?
'A Christmas Prince: The Royal Baby' staat sinds 5 december op Netflix.
De derde film
‘A Christmas Prince: The Royal Baby’ is alweer de derde film over het leven van koningin Amber. Waar we haar in de eerste film nog zagen als de journaliste – die plots Emily moest lesgeven – draagt ze nu haar rol als de koningin van Aldovia met verve. Alhoewel, ze leert iedere keer weer wat bij over de juiste protocollen. Maar dat is precies wat deze film een beetje luchtig maakt en ervoor zorgt dat je toch lekker kan meeleven met het hoofdpersonages. Hoe zou jij je namelijk gedragen als je plots de koningin bent van een land? Vast niet direct op de juiste manier. Haar gebrek aan vaardigheden doet ze af met humor, wat haar gelijk weer dat fijne personage maakt die we vanuit de eerste film kennen. Je merkt gewoon dat de actrice die deze rol speelt – Rosa McIver – zich weer helemaal één voelt met haar karakter. En dat straalt van het scherm.
Minder sterk, maar toch vermakelijk
Het verhaal van ‘A Christmas Prince: The Royal Baby’ is daarentegen minder sterk dan het eerste deel – waarin je echt meeleefde met Amber die langzaam voor de charmes van playboy Richard valt (en zijn zusje Emily). Maar in vergelijking met de kerstfilms van Netflix, die ik al heb gezien (zoals ‘A Cinderella Story: Christmas Wish’ of ‘Let it Snow’) durf ik wel te zeggen dat dit één van de sterkste is. Je merkt namelijk dat Netflix hier echt geld aan heeft besteed. Ze weten immers dat ‘A Christmas Prince’ toch wel bekeken wordt door fans van kerstfilms. En daarnaast zit er ook gewoon genoeg romantiek in om bij weg te smelten (geen vuiltje aan de lucht in de relatie van Amber en Richard) en de kerstelementen zijn aanwezig met oneindige sneeuwvlaktes en mooie kerstbomen.
Om daarnaast de spanning niet te vergeten. Niet alleen omdat je niet weet wat het geslacht wordt van de baby en hoe ze hem of haar gaan noemen, maar ook omdat er iemand probeert te voorkomen dat het verdrag wordt getekend. Wie zit hier achter en vooral waarom? De ontknoping is niet zo heel boeiend, maar het zorgde wel voor spannende momenten. Zo zoeken Emily en haar moeder samen in een kerker (die vervloekt zou) en daar wordt de spanning goed opgebouwd. Nog steeds geen ‘ik zit echt op het puntje van mijn stoel’, maar wel leuk voor de variatie.
Neef Simon
Het opvallendste karakter uit ‘A Christmas Prince: The Royal Baby’ – naast Amber natuurlijk – was in deze film niet koningin Richard (zijn rol blijft in deze film een beetje beperkt en zelfs wat saai), maar zijn neef Simon. Of hij nu goede intenties heeft of niet en voor welke vrouw hij nu gaat, maakt niet uit. Maar hij – en dan bedoel ik vooral de acteur Theo Devaney – was een verademing om naar te kijken. Ik moet echt zeggen dat hij zijn rol goed wist te spelen en dat ik echt geloofde wat hij zei. Wie weet ligt er nog wel een grotere rol voor deze acteur in het verschiet in een vervolgfilm…
Alleen wat zou er na de ontmoeting, het huwelijk en de baby nog kunnen volgen? Maar al met al draaide het natuurlijk – naast het missende verdrag – om de zwangerschap van Amber. En precies bij die scènes smolt ik weg. Overtuigend was bijvoorbeeld de babyshower in het paleis, waar ze aan de hand van babyfoto’s moesten raden wie het was. Ik merkte een hele andere sfeer bij de karakters – net of ze gewoon met z’n allen achter de schermen zaten en hier echt om moesten lachen. Hier werd volgens mij amper geacteerd en dat was ook helemaal niet nodig. Een goede dosis genieten en dat in een heerlijke kerstige sfeer.
Conclusie
Als je de eerste twee films hebt gezien, dan mag je absoluut ‘A Christmas Prince: The Royal Baby’ niet overslaan. Mocht je dat echter nog niet hebben gedaan: kijk ze gerust alle drie achter elkaar. Deze heerlijke kerstfilm neemt je weer mee naar Aldovia, waar koningin Amber niet alleen is omgetoverd tot een echte koningin, maar ook zwanger is. Aan alles is te zien dat de actrice gegroeid is in haar rol. Ze is namelijk geloofwaardig en toont veelzijdigheid in haar rol. Haar karakter Amber kan namelijk als koningin heel professioneel zijn, maar diep van binnen zit daar die ietwat onhandige journaliste. Je leeft daardoor mee, geniet van de humor van alle karakters en zit ook in spanning over wie het verdrag heeft gestolen. Waarom wil er iemand de vrede verstoren? Dit maakt deze film spannend, romantisch en vermakelijk. Je blijft sowieso met een grote glimlach achter (al is het misschien alleen maar door Theo Devaney, die Simon speelt).
