Deze films en series keek ik in maart 2020 (+recensies)

Ik moet eerlijk bekennen dat mijn hoofd door die hele coronacrisis in maart niet helemaal stond naar boeken, films en series. Daarom heb ik besloten om de maandelijkse rubriek over de series en films die ik heb gekeken even samen te voegen. Benieuwd wat ik wel heb gekeken? Lees dan snel door.

Films

De Belofte van Pisa

Samir kan fantastisch trompet spelen. Sam’s tien jaar oudere broer Mo en zijn vriend Soesi zorgen er daarom voor dat hij auditie mag doen bij het Muzieklyceum Zuid. Hoewel Sam geen noot kan lezen wordt hij toch toegelaten. Mo laat zijn broertje bij ijssalon Pisa beloven dat hij hoe dan ook zijn school af zal maken en belooft op zijn beurt om hem hierbij te helpen. Op dat moment worden Mo en Soesi aangehouden voor een gewapende overval terwijl Sam machteloos toekijkt. (Tekst: Videoland)

Eind oktober 2019 zag ik voor het eerst de trailer van ‘De belofte van Pisa’. Hoewel het op het eerste oog niet direct een film voor mij was en ik niet bekend was met het boek, raakte ik er toch nieuwsgierig naar. De personages, zoals de trompet spelende Samir, zijn broer en studente Annelies intrigeerde me direct. Ik was dan ook blij verrast dat de film in maart al online kwam op Videoland. Benieuwd wat ik ervan vond? Lees dan snel verder.

Positieve elementen

Ik heb gemengde gevoelens na het zien van de film. De acteurs zijn goed gecast en brengen het verhaal goed over. De chemie tussen hoofdpersonages Samir en Annelies is sterk aanwezig en je gelooft gewoon echt dat ze voor elkaar vallen. Net als dat je direct gelooft dat Samir vanwege zijn geloof met de nek wordt aangekeken door zijn medescholieren. Knap is dan dat hij de hoop houdt op een betere toekomst, iets dat je hem ook gunt. Complimenten dus aan (de voor mij onbekende) acteur Shahine El-Hamus. Daarentegen kende ik Olivia Lonsdale, die de rol van Annelies speelt, al wel van de verfilming van Vals. Waar ik haar daar nog te zelfverzekerd en wat ‘bitcherig’ vond overkomen in haar rol, had ik dat gevoel hier veel minder. Een pluspunt dus! Daarnaast vind ik de hele verhaallijn over een Marokkaanse jongen, die ondanks de vele vooroordelen, wat van zijn leven probeert te maken en hierbij hulp krijgt van zijn docent echt fantastisch. Het zal voor vele jongeren helaas nog altijd uit het leven gegrepen zijn dat ze hiermee moeten dealen, dus het is mooi dat deze film – met zijn krachtige beelden uit de stad Amsterdam en mooie klassieke muziek – hier zo een draai aan weet te geven.

Gemengde gevoelens

Maar ik zei dat ik ‘gemengde gevoelens’ had en dat klopt. Net als het boek (blijkbaar) bestaat dit boek uit hoofdstukken en dat snapte ik niet zo heel goed. Ik raakte hierdoor namelijk snel de rode draad van het verhaal kwijt. En doordat ik al niet lekker in het verhaal zat, snapte ik er soms helemaal niets meer van. Verhaallijnen worden slecht afgemaakt en situaties lijken uit de lucht te komen vallen. Niet gek dan ook dat het vraagteken boven mijn hoofd steeds groter leek te worden. Vooral voor het kijkplezier waren die dingen natuurlijk niet al te best.

Ik zie dus zeker de positieve dingen in deze film, maar de opbouw had beter gekund.

Benieuwd naar de film? 'De Belofte van Pisa' staat nu op Videoland.

Wat is Dan Liefde

Echtscheidingsadvocaat Cato krijgt de kans om partner te worden bij een commercieel kantoor waar behoefte is aan verandering. Nietsontziend je zakken vullen is niet meer van deze tijd en Cato lijkt de aangewezen persoon de brallerige advocaten een stukje moraal bij te brengen. Ze is idealistisch, ambitieus en niet onder de indruk van het old boys network. Tot ze collega Gijs ontmoet die alles vertegenwoordigt wat Cato verafschuwt. De samenwerking lijkt gedoemd te mislukken.

Stiekem heb ik ‘Wat Is Dan Liefde’ begin april gezien (in plaats van maart 2020), maar omdat ik al zo weinig titels in deze lijst heb, voeg ik hem gewoon toe. Net als ‘De Belofte van Pisa’ trok in oktober 2019 een trailer in de bioscoop mijn aandacht, maar het duurde dus nog wel tot april tot ik de film echt keek.

De ervaren acteurs

Elise Schaap is niet meer weg te denken op de Nederlandse televisie. Van haar geweldige persiflages in De TV Kantine, haar rollen in films als deze maar ook April, May en June bijvoorbeeld tot aan haar rol als Ruxandra in Familie Kruys, ze valt op door haar fijne manier van spelen en haar rustige uitstraling. In deze film is dat absoluut niet anders. Ze weet Cato heel goed en overtuigend neer te zetten. Je gelooft direct dat ze in de wieg is gelegd als mediator. Haar tegenspeler Maarten Heijmans leek op het begin even te moeten wennen aan zijn rol, maar al snel is hij ook echt fijn om naar te kijken en te luisteren. Al met één blik weet hij die vrouwen voor zich te winnen, al betwijfel ik of dat alleen in deze film het geval is. Zei ik al ‘fijn om naar te kijken’? Dan snap je vast wat ik bedoel. De chemie tussen de twee was zeker aanwezig, maar wel op een realistische manier (niet te overdreven dus).

Een tweede kans

Ik houd – zoals je misschien wel weet – van Nederlandse films, maar deze film blies mij ondanks de acteertalenten niet van mijn stoel. Ik vond bijvoorbeeld F*ck de liefde waar ik het eerder over had net iets beter. Begrijp me niet verkeerd: Ik vond ‘Wat is Dan Liefde’ een vermakelijke film en bleef ondanks mijn af en toe verslappende aandacht wel zitten om de film af te kijken, maar voor mijn gevoel miste er iets. Ik kan er niet helemaal mijn vinger op leggen – en wie weet moet ik de film gewoon nog een keer kijken en denk ik er dan heel anders over, maar ik zat er gewoon niet lekker in. Het gaf me niet dat heerlijke feelgoodgevoel dat ik wel vaker heb na het zien van zo’n film. Maar nogmaals: wie weet is dat anders als ik deze film in alle rust een keer opnieuw kijk. Ik zou deze film absoluut een tweede kans gunnen.

'Wat is dan liefde' is te zien via Videoland.

Series

Élite seizoen 2

In de blogposts over de Netflix-series die ik in februari 2020 heb gekeken, had ik het al kort over de Spaanstalige serie Élite. ‘Élite is niet de beste of meeslependste serie, maar ik ga seizoen twee wel een kans geven’, schreef ik daar. En zo gezegd, zo gedaan. In maart 2020 keek ik het tweede seizoen van deze Spaanstalige serie. Lees snel wat ik ervan vond.

Logisch vervolg

De lijn uit seizoen één wordt goed doorgezet in dit tweede seizoen. Aan het einde van het eerste seizoen werd er een grote onthulling gedaan en daar gaat het goed op door. Als kijker weten we al precies wat er is gebeurd en welke personages daar schuldig aan zijn, maar dat doet niets af aan het kijkplezier. Al helemaal niet omdat Samuel er alles voor doet om achter de waarheid te komen. En je kunt natuurlijk alleen maar hopen dat hij daarin slaagt. Élite is absoluut geen saaie serie. Er worden personages beschuldigd en lijkt iemand van de aardbodem te verdwijnen,. Maar dat is nog niet het enige. Sommige personages vertrekken omdat ze meer weten dan de bedoeling was en anderen maken hun opwachting. Die karakters staat weer een nieuw mysterie te wachten. Net als in het vorige seizoen is het direct duidelijk wie er met dat mysterie te maken heeft en dat terwijl sommige details achterwege blijven. Tel hierbij een dosis liefde op en je hebt mij in je greep. Ik vind het echt mooi hoe ze in deze serie diversiteit hebben verwerkt. Het blijft prachtig om te zien dat personages steeds meer van zichzelf laten zien. Een  favoriet personage? Die heb ik niet! Maar ik juich voor Ander en Omar en gun Nadia ook wat meer liefde in haar leven.

Geen verrassing

Nu moet ik er wel eerlijk bij vertellen dat het voor mij niet heel spannend meer was, omdat ik over het derde seizoen moest schrijven voor mijn werk. Daardoor wist ik al een beetje wat de karakters te wachten stond en was de grote verrassing er een beetje vanaf. Gelukkig deed dat wat mij betreft niets af aan het kijkplezier. Het is – vind ik nog steeds – niet de beste serie die ik ook heb gezien en enorm bingewaardig vind ik de reeks niet (daarvoor zijn de afleveringen net iets te lang), maar ik ben zeker weer bereid om het derde seizoen te kijken. Nu het mysterie in zowel het eerste en tweede seizoen lijkt te zijn opgelost, gaat er namelijk nog meer gebeuren. Nu weet ik er een stuk minder over, dus ik ben benieuwd of het ‘shocking’ effect gaat komen. Dat laat ik jullie natuurlijk in de volgende ‘series’-blogpost weer weten.

Élite is te zien via Netflix.

Élite was de enige Netflix-serie die ik in maart heb gezien, maar gelukkig niet het enige programma. Verder keek ik namelijk nog altijd trouw naar GTST, zag ik wie de Mol was in Wie is de Mol?, keek ik Expeditie Robinson door op Videoland net als Temptation Island en The Voice Kids. Ik deed voor het laatst mee met Deze quiz is voor jou. En dat terwijl ik nog elke week een goed rapportcijfer probeer te halen bij Weet ik veel. Uiteraard genoot ik ook van All You Need is Love. Volgens mij heb ik dan wel alle programma’s benoemd!

Laat je in de reacties weten naar welke films en series jij in de maand maart keek? Als je nog een aanrader hebt, laat het dan gerust weten! Wie weet kijk in de maand april ook nog wel een speciale film van Pathé Thuis door hun bijzondere actie.