Na het recenseren van de jeugdthrillers van Mel Wallis de Vries, Eva Burgers en Margje Woodrow was het nu eindelijk tijd om een boek van Abigail Haas te lezen. Ik hoorde hele goede reacties met name van booktuber Fleurine, dus mijn verwachtingen lagen hoog. Benieuwd of Verraad dat heeft waargemaakt? Je leest het in deze recensie.
Anna en Elise zijn onafscheidelijk. Nu ook golden boy Tate voor Anna gevallen is, lacht het leven haar toe. Een weekje Aruba met haar vrienden wordt één groot feest, tot ze Elise vermoord aantreffen in hun vakantiehuis. De politie verhoort hen één voor één, en Anna en Tate worden opgepakt. Al snel komt Tate op borgtocht vrij, maar voor Anna begint een nachtmerrie als hoofdverdachte. Ze moet het proces afwachten in de cel. Hoe kan ze de jury overtuigen van haar onschuld nu alles tegen haar wordt gebruikt?
Uitgeverij De Fontein ~ april 2014 ~ 383 pagina’s ~ ISBN: 9789026136016
Het leven van de ‘hechte’ vriendengroep van Anna, Elise, Tate, Chelsea, Max, Lamar en Akshay staat op zijn kop als Elise tijdens de vakantie op Aruba wordt vermoord. Wat een prachtige vakantie in een luxe villa had moeten worden, verandert voor de rijke tieners uit Amerika in een ware nachtmerrie. Door middel van flashbacks wordt al snel duidelijk dat de politie maar één hoofdverdachte op het oog heeft: Elise’s beste vriendin Anna. Maar is dat wel zo? Chelsea, Max, Lamar en Akshay hebben een alibi, want zij waren op dat moment aan het duiken. Maar Tate en Anna niet. Anna probeert iedereen te overtuigen dat zij het niet heeft gedaan. Maar het levert bij haar omgeving alleen maar twijfels op. Heeft het nog zin om de politie te overtuigen of hangt er een zware straf boven het hoofd voor dit Amerikaanse meisje?
Ik heb dit boek geleend bij de bibliotheek.
Tijdsprongen
Verraad van Abigail Haas sleurt je mee door de verschillende fases in het leven van personage Anna, terwijl ze is opgepakt op Aruba. Maar ook terug naar de eerste en laatste dag vakantie, de eerste kennismaking tussen Elise en Anna en het proces in de gevangenis. Abigail Haas laat geen moment onbesproken hoewel ze het totaal niet chronologisch vertelt. Je leeft als lezer mee met Anna en haar proces en je leert waar geld voor kan zorgen. En misschien wel belangrijker: wat ‘geen geld hebben’ voor invloed heeft in de gevangenis. Je gelooft steeds meer in Anna’s onschuld ondanks dat ze zo rustig blijft onder de moord van haar allerbeste vriendin. Maar dat is vast alleen maar schijn. Je vult alle vraagtekens als lezer zelf in behalve de belangrijkste: wie heeft Elise dan wel vermoord en met welke reden? Daar krijg je pas op het einde een antwoord op.
‘Ik heb het niet gedaan!’ Ik spring overeind en de woorden vliegen eruit op het moment dat de advocaat de arrestantencel binnenkomt. ‘Ik heb het niet gedaan,’ herhaal ik, en ik wring in mijn handen alsof ik zo kan voorkomen dat ik kopje onder ga. ‘Dit is allemaal een misverstand.’
Einde met vraagtekens
Hoewel, ik denk dat ik er uiteindelijk een antwoord op. Sommige mensen vroegen zich af – terwijl ze dit boek al hadden gelezen – wie nu de dader was. Het einde is ook – zo moet ik eerlijk zeggen – behoorlijk abrupt, maar ik stond wel even met mijn mond vol tanden. Altijd bij jeugdthrillers bedenk ik de meest waanzinnige en bizarre situaties die gebeurd kunnen zijn (omdat ik weet dat thrillerkoningin Mel Wallis de Vries daar goed in is). Maar dit einde liet mij echt weer even ouderwets versteld doen staan. Aan de ene kant positief, maar je blijft toch nog met wat vraagtekens achter en dat is jammer. Ik kan er natuurlijk niet te veel over zeggen (of voorbeelden noemen) zonder een spoiler weg te geven en dat wil ik voorkomen. Maar als je van lezers al hoort dat het niet duidelijk is, gaan er toch alarmbellen rinkelen.
Criteria jeugdthriller
Abigail Haas doet iets wat Eva Burgers met Fataal helaas niet is gelukt. Ze komt in de buurt van Mel Wallis de Vries, maar ze is er nog niet. De schrijfstijl van Verraad is lekker kort en krachtig (ideaal voor de jeugd), fijne zinnen en spannend genoeg. Maar ik moest het boek wel soms wegleggen en las het daarom niet in een keer uit. Samen met de vraagtekens die ik (en met mij dus nog een aantal lezers) bij het einde had, kan ik dit boek geen vijf sterren geven. Daarnaast heb ik nog een klein ander puntje aan te merken: je volgt het leven van Anna, maar alle andere leden binnen de vriendengroep (en misschien wel de belangrijkste: Tate) leer je eigenlijk maar nauwelijks kennen. Alleen door de verhalen die Anna vertelt. Hetzelfde geldt voor de locatie. Ze zijn op Aruba, maar dat had net zo goed een Nederlands schiereiland kunnen zijn. Je leest niets over de locatie en welke dingen de karakters daar beleven.
‘Shots, Shots, Shots!’ We schreeuwen het samen en slaan op de plakkerige houten bar. De ober met de dreadlocks schenkt een rijtje glazen vol met een griezelig, lichtgevend blauw goedje. Het is onze eerste avond op het eiland en de muziek staat zo hard dat ik mezelf niet kan horen denken.
Conclusie
Verraad van Abigail Haas weet de lezer op het verkeerde been te zetten. Maar je blijft ook nog met vragen zitten en het is aan de lezer om deze vragen zelf in te vullen om een antwoord te formuleren. Maar dat betekent niet automatisch dat dit boek slecht is. Abigail heeft een boek geschreven voor meerdere leeftijden door haar fijne zinnen en korte hoofdstukken. Het levert een reis door de tijd op en langzaam kom je erachter wie er achter Anna staat en wie er tegen Anna is. Is ze op tijd om de rechter te overtuigen van haar onschuld of moet ze voor jaren de gevangenis in? Als lezer leer je eigenlijk alleen Anna door en door kennen en stiekem ga je geloven in haar onschuld. En dus luidt de vraag: wie heeft Elise vermoord en waarom? Daar krijg je in ieder geval wel een antwoord op.
Welke jeugdthriller is jouw favoriet? Laat het weten in de reacties, want mocht ik ‘m nog niet gelezen hebben dan zal daar zeker snel verandering in komen.