Vermiste meisjes – Megan Miranda

De laatste recensie van april is die van de bijzondere thriller Vermiste meisjes van Megan Miranda. Alles gebeurt namelijk niet chronologisch, maar wordt achterstevoren afgespeeld. Benieuwd hoe ik dat heb ervaren? Lees dan snel mijn recensie.

Nicolette (Nic voor vrienden) is terug in Cooley Ridge om voor haar hulpbehoevende vader te zorgen. Tien jaar daarvoor is ze naar Philadelphia vertrokken, niet lang na de verdwijning van haar beste vriendin Corinne. Die verdwijning is nooit opgelost. Nu, slechts een paar dagen na haar aankomst, verdwijnt er opnieuw een meisje. Deze zaak rijt de wonden rondom de vermissing van Corinne open. Alle mensen die indertijd met de zaak te maken hadden, wonen nog steeds in Cooley Ridge. Nic’s broer en zijn vrouw verwachten een kind. Corinne’s toenmalige vriend werkt in de lokale kroeg. En Tyler, Nic’s ex-vriend, is aan het daten met Annaleise. Annaleise, die ieders alibi was voor de nacht waarin Corinne verdween. Maar nu is het juist zij die verdwenen is…

Uitgeverij De Fontein ~ april 2017 ~ 304 pagina’s ~ ISBN: 9789026142130

Nic heeft haar jeugd in het stadje Cooley Ridge achter zich gelaten. Alhoewel dat denkt ze, want als haar broer Daniel belt of ze alsjeblieft wil terugkomen om het huis van hun demente vader te verbouwen, keert ze na jaren terug. En dat had ze beter niet kunnen doen. Herinneringen van de bewuste avond tien jaar terug flitsen weer voorbij. Op die avond raakte haar beste vriendin Corinne vermist en niemand heeft sindsdien iets van haar gehoord. Nu precies tien jaar later verdwijnt het volgende slachtoffer genaamd Annaleise. En laat haar laatste sms’je nu verstuurd zijn naar een politieagent uit het dorp, dat ze iets wilde vragen over de zaak van Corinne. Wie heeft haar het stilzwijgen opgelegd en misschien wel belangrijker: wat is er met beide dames gebeurd?

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Bijzonder boek

Vermiste meisjes van Megan Miranda is een bijzondere thriller. Dat komt doordat je naarmate het verhaal vordert steeds meer informatie krijgt over de gebeurtenissen van tien jaar geleden en die van het heden, maar de hoofdstukken lopen achterstevoren. Dus alles loopt niet chronologisch, maar de hoofdpersonages hebben alle voorkennis al. Zo begin je op de dag dat Nic terugkeert naar Cooley Ridge en vervolgens telt het boek terug van dag 15 naar de eerste dag. Dit zorgt ervoor dat het verhaal soms verwarrend is, maar ook dat je weet dat er iets aan de hand moet zijn. Natuurlijk er zijn twee meisjes vermist, dus er moet wel iets niet kloppen. Maar je raakt als lezer nog nieuwsgieriger naar de reden van de vermissing van Corinne en Annaleise, naar wat voor meiden het eigenlijk zijn en vooral waar hun overeenkomsten liggen.

Toen ik de naam zag, zette ik mijn mobiel op stil en legde hem omgekeerd naast de wekker. Maar toen. Toen lag ik wakker en vroeg ik me af waarom mijn broer me zo vroeg belde op zondag. Er waren drie mogelijkheden: mijn vader, de baby, Laura.

Hoofdpersonage Nic

Door de gecreëerde verwarring – dat voor een grotere aantrekkingskracht zorgt – zorgt het er daarnaast ook voor dat je hoofdpersonage Nic niet volledig kunt vertrouwen. Ze lijkt om alles heen te draaien, maar dat komt misschien ook omdat het boek achterstevoren zogezegd wordt gelezen. Ondanks dat het hoofdpersonage meestal een vertrouwde factor is in het verhaal. Of ze achteraf toch te vertrouwen is of dat mijn vraagtekens klopten, ga ik natuurlijk op dit moment niet verklappen. Daarvoor moet je het boek zelf maar lezen. Bij andere personages is deze vertrouwdheid ook niet te vinden zoals David en zijn vrouw Laura, de ex van Nic en de ‘huidige’ vriendin van Annaleise Tyler en de demente vader van David en Nic. Iedereen in Cooley Ridge lijkt een verborgen agenda te hebben, maar wie heeft er te maken met de vermissingszaken?

Logische actie

De hoofdstukken uit Vermiste meisjes zijn net iets te lang voor mijn gevoel. ‘Net even het hoofdstuk uitlezen’ is lastig, waardoor je eigenlijk midden in een hoofdstuk moet stoppen. En als ik ergens niet van houd, is dat het. Dit wordt versterkt door een klein dipje in het midden, waardoor de pagina’s ook niet aan je voorbij vliegen. Ik denk doordat het verhaal achterstevoren loopt dat je als lezer op een gegeven moment een soort van actie mist. Je denkt ‘waarom zoeken jullie niet naar een dader?’ of ‘waarom proberen jullie er niet achter te komen waar Corinne en Annaleise zijn’, maar als op dag één er al iets gebeurd is, dan is dat logisch. Het is namelijk al gebeurd en de personages hebben deze bepaalde informatie al. Voor de lezer is dat jammer, maar wel logisch als je het boek uiteindelijk uit hebt.

Tien jaar later, met nog honderdvijftig kilometer te gaan, bereikte ik de staatsgrens – Welcome to North Carolina ! Het open landschap maakte plaats voor bossen en de lucht was zwaar. Ik was weer thuis. De contouren werden scherper, mijn geest herschikte zich, herinnerde zich. Schimmen van onszelf zoals we vroeger waren kregen substantie: Corinne die met haar duim omhoog voor me uit langs de weg rent.

Conclusie

Vermiste meisjes van Megan Miranda is een hele fascinerende thriller, want ondanks dat je denkt steeds meer informatie te krijgen, weten de personages juist steeds iets minder. En als je dan eenmaal op het einde bent beland, moet het allemaal even bezinken. Zijn al mijn vragen beantwoord? Achteraf denk ik dat het wel zo is, maar daar moest ik even over nadenken. De grote vraag is natuurlijk: wat is er gebeurd met de vermiste meisjes en welke personages hebben hier mee te maken? En daarmee concludeer ik dat Megan Miranda op een originele manier een vermissingszaak aan het licht brengt. Ondanks dat het soms redelijk verwarrend, de personages niet allemaal te vertrouwen en dat je op een gegeven moment wat actie mist, vind ik het echt een psychologische thriller. Het speelt met je hersenen!

Heb jij weleens een boek gelezen dat achterstevoren is geschreven en wat is jouw mening daarover? Laat het weten in de comments, want ik ben erg benieuwd of dit een uniek boek is of niet.