Wie schrijft, die blijft? – Claudia de Boer

Soms krijg je een e-mail van een uitgeverij of je een boek wilt recenseren, maar ditmaal kreeg ik een e-mail van de schrijfster of ik haar boek zou willen lezen. Na het grondig bekijken van de cover en de omschrijving besloot ik het dan gewoon te doen en vandaag lees je wat ik van haar boek ‘Wie schrijft, die blijft?’ vind.

Ontmoet Claudia, een twintiger die twijfelen tot kunst verheven heeft. Claudia heeft ondanks haar gepieker alles op de rit: vaste vriend, leuk huis en een goede baan. Ze houdt van haar zekere, georganiseerde bestaan. Maar Claudia heeft een droom die ze maar niet uit haar hoofd krijgt. Haar vriend Nick ziet die droom helaas niet zo zitten. Als Claudia na veel gedoe toch voor zichzelf kiest en haar droom najaagt, opent dat de deur naar een nieuw leven. En naar nieuwe twijfels natuurlijk. Want als ze in het zonnige Italië de leuke Leon ontmoet, staat haar wereld op z’n kop…

Boekscout ~ 164 pagina’s ~ 29 april 2016 ~ ISBN:9789402226096

Als haar beste vriendin Anne met een schrijfcursus aankomt, weet Claudia even niet meer wat ze moet doen. Haar vriend Nick ziet het niet zitten dat ze één maand weg zal gaan en wil echt niet voor haar kat Stoffel zorgen in die tijd. Toch kiest Claudia voor zichzelf: haar kat mag tijdelijk logeren bij Anne en Claudia pakt haar koffers en vertrekt naar Italië. In dit prachtige land begint ze met het schrijven van haar allereerste boek: een chicklit. Naast het schrijven ontmoet ze haar geweldige medecursisten die allemaal om dezelfde reden op deze plek zijn beland. Onder deze mensen bevindt zich onder andere Leon, die net iets meer losmaakt in Claudia dan het eigenlijk zou moeten doen. En terwijl haar gevoelens voor Leon alleen maar groeien, verwatert het contact met haar vriend Nick alleen maar.. Totdat ze na een maand weer terug de realiteit instapt en dan moet Claudia een keuze maken die allesbepalend is.

 Ik heb dit boek gekregen van de schrijfster. Dit doet niets af aan mijn mening.

Lekker luchtig

‘Wie schrijft, die blijft?’ is een lekker luchtig boek. Een verhaal waar je niet teveel bij hoeft na te denken. Daarnaast geniet je van de dingen die personages meemaken. Het tovert in verschillende situaties een glimlach op je gezicht.  De Italiaanse omgeving laat mijn hart altijd sneller kloppen, dus dat is al zeker een voordeel.

Controle

Toch kon ik er helaas niet optimaal van genieten. Dit komt door de spelfouten die in het boek te vinden zijn. Nu ben ik daar door mijn opleiding Journalistiek veel mee bezig. Ik vind dat een boek foutloos moet zijn.Er waren soms fouten te vinden als ‘ik wordt’, geen komma’s tussen twee werkwoorden of wordt er een heel ander personage genoemd dan bedoeld wordt. Deze taak van eindredactie neemt vaak de uitgeverij nog extra op zich, maar ik twijfel of hier wel echt goed naar gekeken wordt. Dit maakt het verhaal toch net iets minder en dat is jammer.

Hoofdstuk 1: waarin ik – sorry lezers! – twijfel, twijfel en nog eens twijfel

Schrijfdroom

Als je iemand bent die zich hier niet zo snel aan stoort, houdt van chicklits en  op zoek bent naar een lekker boek voor de zomer dan ben ik de eerste die je dit boek zou aanraden. Je draait helemaal mee met de schrijfdroom van Claudia. Daarnaast leer je allemaal leuke personages kennen. De schrijfster betrekt je nog eens in het verhaal door haar lezers direct aan te spreken, Dit geeft een nieuwe dimensie aan het verhaal, wat ik nog niet eerder ben tegengekomen in een verhaal. Als je zelf een schrijfdroom hebt, krijg je nog eens handige tips en leer je de werking van het schrijven tot het uitbrengen van een boek kennen.

Kon ik bij mezelf maar op control-alt-delete klikken en opnieuw opgestart worden

Kort en krachtig

Hoewel ‘Wie schrijft, die blijft?’ niet zo dik is, stoort mij dit helemaal niet. Zoals Claudia de Boer zelf al in haar e-mail schreef: ‘Het is een boekje van bescheiden omvang geworden, maar hé, Carrie van Stephen King was dat ook en die is er ver mee gekomen!’ In de 169 pagina’s weet Claudia de Boer een geweldig verhaal neer te zetten, waar ze trots op mag zijn.  Ondanks dat haar naam een pseudoniem is,  vind ik dat ze met trots achter haar verhaal kan staan. En ach, als er nog eenmaal eindredactie over haar verhaal gaat, kan dit zeker een populair boek worden en dat is haar ook zeker gegund.

Ik wil Claudia de Boer enorm bedanken dat ze mij dit boek heeft opgestuurd om te lezen en te recenseren. Blijf vooral schrijven, want ik kijk nu al uit naar een tweede boek dat hopelijk in de toekomst zal verschijnen.

Wat is jouw droom?