Ben je dol op de boeken van Chantal van Gastel en benieuwd naar ‘Nu we hier toch zijn’? Vandaag vertel ik je er alles over!
Al tien jaar lang neemt Audrey elke dag dezelfde route naar haar werk. Zodra ze de rotonde naar het parkeerterrein nadert, verandert ze in Audrey van hr. Die Audrey is gemotiveerd en betrouwbaar, drinkt groene thee en maakt iedere dag to-dolijstjes. Maar eigenlijk staat ze op instorten. Elke ochtend wordt het moeilijker om uit bed te komen; ze gebruikt de snoozefunctie steeds vaker. En telkens als ze de rotonde ziet verschijnen, stelt ze zich voor hoe het zou zijn om gewoon door te rijden en een ander leven te beginnen. Groots en meeslepend, zoals in haar lievelingsfilms. Maar in plaats daarvan doet ze wat er van haar verwacht wordt. En niemand die haar doorziet.
Tot ze op een maandagochtend Lynx ontmoet. Hij weet vanaf de steiger waarop hij staat te schilderen steeds haar aandacht te trekken en zijn ‘leven in het nu’-mentaliteit wakkert iets in haar aan. Voor één keer besluit Audrey te doen wat ze altijd al wilde. Ze belandt in Parijs. Alleen en zonder plan. Maar misschien is dat precies wat ze nodig heeft…
Uitgeverij Boekerij ~ 448 pagina’s ~ april 2023 ~ ISBN: 9789022597873
We kennen het allemaal: van die dagen waarop je je wekker nog zo vaak kunt snoozen, maar dat je gewoon écht je bed niet uit kunt komen. Een dagje of twee per maand is niet erg, maar wat als je je élke dag zo voelt? Voor Audrey, die al negen jaar als HR-manager in een snoepfabriek werkt, is dat realiteit. Het wordt steeds moeilijker om de motivatie te vinden om op te staan, zich klaar te maken en de inmiddels welbekende route naar haar werk te volgen. Elke keer denkt ze: wat als? Wat als ze op die ene rotonde niet rechtsaf slaat, maar rechtdoor rijdt – de vrijheid tegemoet?
Jarenlang onderdrukt ze dat gevoel, tot ze schilder Lynx ontmoet. Hij laat haar inzien dat ze een keuze heeft. Ze kan immers op elk moment haar baan opzeggen en doen wat ze écht wil – precies zoals hij dat doet. Die gedachte laat haar dan ook niet meer los. En dan neemt Audrey een beslissing die haar leven volledig op zijn kop zet. Ze laat alles achter en stapt op de trein naar Parijs. Alleen en zonder plan. Maar is dat de beste keuze uit haar leven? Of juist de slechtste?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
‘Nu we hier toch zijn’ – Chantal van Gastel
Het is goed mogelijk dat je bij het horen – of in dit geval lezen – van de naam ‘Chantal van Gastel’ direct een paar titels in je hoofd hebt. De afgelopen jaren wist ze namelijk al heel wat lezers aan zich te binden met boeken als ‘Zwaar Verliefd’, ‘Zwaar Beproefd’, ‘Zwaar Verguld’, ‘Ik wist het’ en ‘Vaarwel Roscoe’ Maar nu is de vraag: weet haar nieuwste roman ‘Nu we hier toch zijn’ net zo te overtuigen? Mijn antwoord is: grotendeels.
Filmische start
Wat me tijdens het lezen van ‘Nu we hier toch zijn’ meteen opviel, is de schrijfstijl van Chantal van Gastel. Ze schrijft zo beeldend dat het begin van het boek haast als een film aan je voorbijtrekt. Sterker nog: het voelt alsof je als lezer ín Audrey’s hoofd kruipt. Je voelt dat ze elke dag meer moeite heeft om uit bed te komen, haar twijfels over of het werk in de snoepfabriek wel nog bij haar past en haar droom – of eigenlijk drang – om een nieuwe start te maken.
Door Audrey’s ogen maak je kennis met haar kleurrijke collega’s. Van de altijd praatgrage Janine, de lieve Maurice, de vrij arrogante Joop tot de scherp uit de hoek komende schilder Antoine. En dan is er nog Lynx – een man die niet alleen door zijn aantrekkelijke verschijning, maar ook door zijn rake adviezen meteen indruk maakt. Toch blijft hij mysterieus, omdat hij weinig over zichzelf prijsgeeft. Maar juist dat maakt hem des te intrigerender. Wie is hij namelijk nu echt?
Herkenbaar en leerzaam
Het geheel zorgde er dan ook voor dat ik alleen maar achterover kon leunen en het verhaal volledig in me op kon nemen. Even vergat ik alles om me heen – en dat is iets wat lang niet elke auteur voor elkaar krijgt. Toch moet ik daar wel bij zeggen: als je verwacht dat dit boek puur feelgood is, dan waarschuw ik je bij deze alvast: het biedt nog zoveel meer. Zeker in het begin zet ‘Nu we hier toch zijn’ je – net als Audrey – aan het denken over het leven en de keuzes die we dagelijks maken, bewust of onbewust. Chantal van Gastel weet namelijk die herkenbare gevoelens zo goed te vangen dat het verhaal levensecht aanvoelt.
Je snapt Audrey’s twijfels – of je nu zelf iets soortgelijks hebt meegemaakt of niet – en voelt haar worsteling. Als lezer kun je dan ook niet anders dan als een soort cheerleader aan de zijlijn gaan staan om haar aan te moedigen eindelijk eens voor zichzelf te kiezen. Op het einde beleef je wederom zo’n moment, maar daar kan ik vanwege spoilers weinig over zeggen.
Kleine twijfelgevallen
Tot zover dus niets aan de hand, zou je denken. Toch heb ik dit boek uiteindelijk drie sterren gegeven in plaats van de gedroomde vier of vijf. Dat heeft grotendeels te maken met de langdradigheid, en deels met een bepaalde wending op het einde. Over dat laatste kan ik – wederom om spoilers te vermijden – niet veel uitweiden, maar laat ik het zo zeggen: ik vond het wat cliché. Begrijp me niet verkeerd: bij feelgood verwacht je niets anders en ik houd daarvan. Toch vroeg ik me af: had het verhaal niet sterker kunnen zijn als er een andere route was gekozen?
Daarnaast had het boek echt baat gehad bij een wat strakkere redactie. Ik vond het heerlijk om samen met Audrey – en haar gezelschap – door Parijs te dwalen en meer te ontdekken dan alleen de bekende highlights, maar sommige scènes voegden voor mijn gevoel weinig toe aan het verhaal. Daardoor werd het hier en daar wat sloom en langdradig, waardoor ik bang ben dat er lezers gaandeweg zijn afgehaakt. En dat is zonde. In de basis is dit echt een prachtige roman over je leven een nieuwe richting geven, de liefde en je kunnen en durven openstellen voor de hulp van andere mensen.
Conclusie
Ben je dus nog op zoek naar een roman die een pakkend begin heeft, punten scoort vanwege de herkenbare taferelen en je zonder dat je de deur uit hoeft meeneemt naar de stad van de liefde, Parijs? Dan is ‘Nu we hier toch zijn’ van Chantal van Gastel echt aan je besteedt. Deze auteur weet namelijk als geen ander hoe ze haar lezers meesleept in Audrey’s twijfels, haar zoektocht naar vrijheid en de keuzes die ze maakt. Hoewel het verhaal af en toe iets bondiger had gemogen en het einde wat voorspelbaar aanvoelt, blijft het een meeslepende en warme roman die je eraan herinnert hoe belangrijk het is om te blijven luisteren naar je gevoel. En dan maakt het niet uit om wat het gaat: op werkvlak, romantisch gebied of heel iets anders.
Heb jij al eens een boek van Chantal van Gastel gelezen? Laat dan vooral in de reacties weten wat jouw ultieme favoriet is.
