Eerder deze week zei ik nog dat de recensies voor dit jaar op waren, maar niets is minder waar. Vandaag wil ik het toch nog even hebben over ‘Langste. Kerst. Ooit’ van Lisette Jonkman. Benieuwd waarom? Ik vertel je erover!
Noëlle is gek op kerst. Ieder jaar op eerste kerstdag organiseert ze een diner voor een select groepje vrienden en familie. Steevast valt ze op kerstavond in slaap met de wens dat het elke dag kerst was. Alleen gaat deze keer alles fout. Maar dan ook echt álles. Haar dure kristallen glazen sneuvelen, de stroom valt uit, een servet vliegt in de hens, de vliezen van haar hoogzwangere zus breken tijdens het hoofdgerecht, haar ouders halen herinneringen op aan Noëlles ex en tot overmaat van ramp neemt haar broer een onverwachte gast mee. Als Noëlle ’s avonds eindelijk in bed ligt, is ze opgelucht dat het niet écht elke dag kerst is. Maar dan wordt ze de volgende ochtend wakker. Op eerste kerstdag.
Luitingh-Sijthoff ~ 400 pagina’s ~ oktober 2022 ~ ISBN: 978902103517 ~ Boekenwereld.com
Stel je even voor: je bent als de ware kerstliefhebber al 364 dagen de perfecte kerstdag aan het plannen en alles lijkt in orde. Je weet wanneer je het vlees en de vis op kan halen, hebt iedereen uitgenodigd en je beste kerstoutfit hangt al gewassen en gestreken aan je kastdeur te wachten om aangetrokken te worden. Dan kan er toch niets meer misgaan, zou je denken? Nou, breek Noëlle de bek maar niet open! Haar allereerste kerstdag – en tevens de dag dat ze 30 kaarsjes mag uitblazen – verandert in een ware nachtmerrie. En eigenlijk is dat nog zacht uitgedrukt. Alles wat fout kan gaan, gaat ook fout.
Van vlees dat wordt opgegeten door de enge honden van haar buurvrouw, haar onverwacht gekomen broer laat de vis verbranden, er worden herinneringen opgehaald aan een ex die ze het liefst zo snel mogelijk wil vergeten en als klap op de vuurpijl breken de vliezen van haar zus tijdens een spelletje 30 Seconds. Als Noëlle ’s avonds dan ook in bed ligt, is ze voor het eerst in jaren blij dat er weer een dag vol nieuwe kansen aanbreekt. Maar helaas is die blijdschap van korte duur. Als ze de volgende dag wakker wordt, blijkt het namelijk wederom Eerste Kerstdag. En tja, wat doe je dan?
Ik heb een e-book gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
‘Langste. Kerst. Ooit’ – Lisette Jonkman
Het heerlijke kerstboek ‘Langste. Kerst. Ooit’ van Lisette Jonkman zou eigenlijk al in 2020 verschijnen, maar vanwege persoonlijke omstandigheden van de auteur moesten haar fans toch wat langer wachten. En dan is natuurlijk de vraag: was deze kerstige roman het wachten waard? Ik hoef daar niet lang bij stil te staan, want het antwoord is: ja natuurlijk. Geen twijfel over mogelijk! ‘Langste. Kerst. Ooit’ doet qua gevoel niets af van een ritje in een achtbaan. Een achtbaan aan emoties welteverstaan!
Ik hoor het je denken: huh, hoe dan? Lisette Jonkman neemt je in ‘Langste. Kerst. Ooit’ vanaf pagina één bij de hand en sleept je door diverse stadia van emoties heen. Zo moet je als lezer stiekem gniffelen als tijdens de eerste eerste kerstdag allerlei dingen misgaan en Noëlle oog in oog komt te staan met iemand die ze het liefst in haar verleden had gelaten. Maar daar blijft het niet bij. Dit boek laat je ook hardop lachen, roept herkenning op als je kijkt naar het perfectionisme van Noëlle (oeps!) en zelfs wat frustratie hier en daar. Vooral als Noëlle iets teveel doorschiet om de perfecte kerst te regelen en daarbij de belangen en wensen van haar gasten uit het oog verliest.
Om acht uur word ik wakker met een glimlach, want de radio van mijn wake-uplight slaat precies aan op het moment dat Bianca Ryan vanuit de grond van haar hart zingt: ‘Why couldn’t it be Christmas, Christmas, Christmas everyda-a-a-a-ay?’ Dit is mijn lievelingsliedje. En vandaag is mijn lievelingsdag. Ik zou, net als Bianca Ryan, wel willen dat het elke dag kerst was.
De unieke karakters
Het leukste van dit boek vond ik de unieke en fijne personages. Iedereen voegt op zijn eigen manier weer iets toe aan het verhaal. Zo heb je Noëlle, die op momenten heel herkenbaar voor mij was terwijl op sommige momenten haar gedachtekronkels gewoon niet te volgen waren. En dan heb ik het vooral over een beslissing op kerstdag vijf *uitroepteken uitroepteken uitroepteken*. Maar ook de ultieme boekenboyfriend David, Noëlles beschermende broer Florian, Noëlles hoogzwangere én heerlijk eigenwijze zus Claudia en haar beste vriendin Safi heb ik stuk voor stuk in mijn hart gesloten.
De enige die wat minder uitwerking krijgen zijn haar ouders, maar dat is niet eens zo erg. Voor de rest viel er immers al genoeg te beleven. Zoveel zelfs dat ondanks dat één dag zich tot zevenmaal toe afspeelt niet eens saai of eentonig aanvoelt. Hoe kan het ook anders? Door de heerlijk beeldende schrijfstijl van Lisette zie je alle momenten als een ware film aan je voorbij flitsen en voordat je het weet, leer je de karakters ook een beetje beter kennen. Vooroordelen worden weggepoetst en je ziet alle karakters stuk voor stuk groeien.
Realistische en hartverwarmende ontknoping
Maar waar houdt het op? Is er überhaupt voor Noëlle wel een manier om uit haar eeuwig durende tijdloop te komen of zullen haar dagen in de toekomst zich enkel afspelen op Eerste Kerstdag? Over het einde ga ik natuurlijk niets verklappen, maar echt, Lisette Jonkman had gewoon geen beter slot kunnen kiezen. Ze drukt haar lezers subtiel met de neus op de feiten en zorgt daarbij dat ‘Langste. Kerst. Ooit’ zoveel meer wordt dan het standaard kerstverhaal waarvan je er mogelijk een stuk of tien in je kast hebt.
Dit boek draait dan ook niet enkel om de liefde of het eeuwenoude verhaal van ‘de één vindt de liefde bij de ander’. Lisettes boek bevat een kerstverhaal vol hoop, mooie karakters, interessante wendingen en er vooral eentje die realistisch is (als het aankomt op de boodschap) en het is een verhaal waar een grote groep mensen wat aan heeft. Hoe? Dat ga ik niet verklappen. Daarvoor moet je dit boek zelf maar lezen. Maar één ding beloof ik je daarbij alvast: je zal er geen spijt van krijgen. Een goed gevoel houd je er namelijk sowieso aan over.
‘Misschien kan ik ze nog afspoe…’ begin ik, maar op dat moment glijden de liftdeuren met een ‘ping’ open. In een tijdsbestek van picoseconde maken de drie gigantische hellehonden van mijn overbuurvrouw korte metten met mijn plan. Ze stuiven opme af als een snuivende, grommende tornado met bij elkaar opgeteld wel honderdzesentwintig tanden – tanden die zich zonder aarzelen in mijn peperdure vloervlees zetten.
Conclusie
Lisette Jonkman is terug en hoe! Met ‘Langste. Kerst. Ooit’ heeft ze een krachtig kerstverhaal geschreven dat je als lezer een achtbaan aan emoties bezorgt. Tijdens het lezen zul je door verschillende stadia gaan: je moet gniffelen, soms gewoon keihard lachen, voelt misschien hier en daar wat irritatie jegens het hoofdpersonage maar ergens blijft er vooral één gevoel hangen. Dat is medelijden. Wat zou jij namelijk doen als je erachter komt dat je dag in dag uit wakker wordt op Eerste Kerstdag? Op het begin lijkt het misschien een droom die uitkomt – althans, voor de kerstliefhebbers onder ons – maar al snel zal dit omslaan. Vooral als je net als Noëlle niet weet hoe je hier ooit uit moet komen.
Door één dag steeds te herhalen (en er steeds maar wat dingetjes aan te veranderen), heeft Lisette Jonkman een risico genomen. De kans dat een verhaal wat saai of eentonig aan kan gaan aanvoelen, is aanwezig. Maar ze is wat mij betreft kansrijk geslaagd om dat te voorkomen. ‘Langste. Kerst. Ooit’ heeft mij van begin tot einde weten te vermaken. Ik vloog zelfs door dit boek heen om de prachtige ontwikkeling te volgen die met name Noëlle weet te maken en alle informatie op te slurpen die ik zowel over Noëlle als fijne en unieke karakters als David, Claudia, Safi en Florian kon krijgen. En dat is heel wat! Genoeg in ieder geval om mij dit boek met een voldaan gevoel en een lach van oor tot oor weer dicht te kunnen laten slaan!
Heb jij ‘Langste. Kerst. Ooit.’ van Lisette Jonkman al gelezen of bewaar je dit boek misschien voor volgend jaar? Laat het mij gerust weten in de reacties hieronder. Ik ben heel benieuwd.
