Het Bloed Kruipt – Stuart Neville

Ondanks mijn drukke stageperiode heb ik gelukkig nog tijd vrij gemaakt om te lezen. Heerlijk om even je hoofd leeg te maken en niet meer hoeven te staren naar een schermpje. Vandaag heb ik voor jullie een recensie van Het Bloed Kruipt. Tevens behoort deze blogpost bij een blogtour georganiseerd door A.W. Bruna, maar daarover later meer. 

Eén thriller. Tien bloggers. Elf dagen…

Toen de 12-jarige Ciaran Devine bekende zijn pleegvader vermoord te hebben, ging er een schokgolf door het land.
DCI Serena Flanagan, toen een ambitieuze jonge rechercheur, nam Ciarans bekentenis af na dagenlang gewerkt te hebben aan het winnen van zijn vertrouwen. Hij is haar vriendelijkheid nooit vergeten – sterker nog, Flanagan is in de zeven jaar dat hij opgesloten heeft gezeten nooit helemaal uit zijn gedachten geweest.

Reclasseringsambtenaar Paula Cunningham, die nu belast is met de taak Ciaran weer te begeleiden bij zijn terugkeer in de maatschappij, vermoedt dat er meer achter de moordzaak zit dan de politie destijds heeft ontdekt. Ciarans bekentenis heeft zijn broer Thomas gered van een veel zwaardere straf, en Cunningham ziet dat Thomas nog steeds een onnatuurlijk overwicht heeft op zijn jongere broer. Als ze met haar theorie naar DCI Flanagan stapt, begint het web van leugens rond de broers te ontrafelen, met mogelijk fatale gevolgen …

A.W. Bruna ~ 320 pagina’s ~ augustus 2016 ~ ISBN: 9789400507203

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Serena Flanagan is geen onbekende in de boeken van Stuart Neville. In Het Bloed Kruipt keert ze terug naar haar werk als DCI na een borstkanker-operatie. Daar krijgt ze te horen over de vrijlating van Ciaran. Ooit had ze een ingrijpende band met hem, maar hij is toch achter de tralies beland. Ciaran werd namelijk samen met zijn broer Thomas verdacht van de moord op van hun pleegvader. En hoewel iedereen in zijn onschuld geloofde (en in de schuld van Thomas), was Ciaran diegene die bekende.

Als reclasseringsambtenaar Paula Cunningham de taak krijgt om Ciaran te helpen met de terugkeer naar de maatschappij, vraagt ze advies aan Serena. Paula wil graag weten wat er toen ter tijd is gebeurd. Voor we het weten, is ze zelf ook verstrengeld met het leven van de twee broers.

Aangrijpend

Het Bloed Kruipt is een aangrijpend boek. Het heeft naast de spanning die een thriller zou moeten hebben namelijk ook nog een diepere laag. Ciaran doet alles wat zijn broer hem oplegt. Hoewel hij twee jaar lang alleen in de gevangenis heeft moeten doorbrengen voor de moord op zijn pleegvader, denkt hij het nog steeds niet alleen te kunnen. Keer op keer wil je als lezer hem (net zoals de politieagente en de reclasseringsambtenaar proberen) door elkaar schudden. Paula en Serena blijven in de onschuld van hem geloven en als lezer zou je dit ook graag willen doen. Zorgt Ciaran ervoor dat zijn broer Thomas nergens de schuld van krijgt of is er meer aan de hand?

Thomas kruipt nog dichter tegen hem aan, zijn mond vlak bij Ciarans oor. Zijn tanden blijven achter zijn lippen. Voor zolang het duurt.

Meerdere verhaallijnen

Binnen deze literaire thrillers zitten meerdere verhaallijnen. De verhalen van de broers staan hier centraal in. Toch draagt bijvoorbeeld Serena ook meerdere verhalen met zich mee. Ze heeft net borstkanker overwonnen en zit daardoor in een groepje. Als één van haar beste vriendinnen, Paula, die ook in dat groepje zit, op mysterieuze wijze vermoord wordt, kan de lezer ook bij die situatie zijn vraagtekens zetten. De uitstapjes naar andere verhaallijnen is best fijn, want zo is er genoeg afwisseling.

Het Bloed Kruipt is heel beschrijvend gelezen, waardoor je echt kunt meeleven met de personages. Door middel van flashbacks krijg je nog meer inzicht in het leven van de jongens en de rol van Flanagan hierin. Je merkt dat Flanagan er echt alles aan heeft gedaan om Ciaran op andere gedachten te brengen. Alleen zit hij wel fout?

Geen bezoek? In zijn buik beginnen de wormen weer te kronkelen en knagen. ‘En mijn broer dan?’ vraagt hij. ‘Je mag met hem afspreken waar je maar wilt,’ zegt ze. “Maar niet hier.”

Conclusie

Concluderend kun je wel zeggen dat Het Bloed Kruipt spannend, aangrijpend en toch ook wel een triest verhaal is. Je leeft echt mee met eigenlijk alle personages, zowel met de broers als Flanagan en Cunningham. Door het beschrijvende zit je echt in het verhaal en daarom kan ik eigenlijk weinig dingen opnoemen die ik niet leuk vind. Hoewel ik stiekem op een ander einde had gerekend, vond ik het wel weer een verrassende wending geven aan het verhalen.

Blogtour – win een exemplaar

Zoals ik dus aangaf, behoort deze blogpost tot een blogtour. Samen met tien andere bloggers heb ik Het Bloed Kruipt gelezen. Mijn blogpost is de vierde in de rij. Nu komt er ook een voordeel voor de lezers bij. In elk van de blogpost is een letter te vinden. Maak hier een woord van en stuur het antwoord naar lise.notenboom@awbruna.nl. De eerste drie met het juiste antwoord, winnen een exemplaar van Het Bloed Kruipt. Dus neem snel een kijkje op de vorige drie blogs en vergeet mijn letter niet te spotten.

Mocht je nog op zoek zijn naar een thriller (met een Ierse locatie) dan weet je in ieder geval welk boek ik een aanrader vind. Welke thriller heb jij voor het laatst gelezen? Laat het weten in de reacties.