Nu de winter in aantocht is, kunnen we volgens mij allemaal wel wat extra zon gebruiken. Daarom recenseer ik vandaag ‘Een zomer zonder jou’ van Jenny Han, het tweede deel in haar Zomer-reeks. Benieuwd? Ik vertel je er hieronder alles over.
Vroeger telde Belly de dagen tot de zomervakantie af en kon ze niet wachten om Jeremiah en Conrad, die ze al vanaf haar geboorte kent, weer te zien. Maar dit jaar niet. Dit jaar is alles anders. Susannah, de moeder van de twee jongens, wordt ziek en Conrad sluit zich af voor iedereen, en vooral voor Belly. Alles wat goed en vertrouwd was aan de zomers in Cousins Beach heeft haar glans verloren. Als Jeremiah belt met de mededeling dat Conrad verdwenen is, weet Belly wat haar te doen staat. Ze keert terug naar het strandhuisje, waar ze overweldigd wordt door alle mooie, maar ook pijnlijke herinneringen.
Uitgeverij Moon ~ 256 pagina’s ~ juni 2021 ~ ISBN: 9789048858859
Als er iemand al jaren groot fan is van de zomer, is het Belly Conklin wel. En dat is niet voor niets. Zestien jaar lang zagen deze warme dagen zónder school er voor haar bijna hetzelfde uit. Ieder jaar vertrok ze vlak nadat de laatste schoolbel was gegaan samen met haar moeder en broer Steven naar het fijne vakantiehuisje van Susannah, de beste vriendin van haar moeder. Dit jaar is dat echter voor het eerst anders.
Susannah, de moeder van de twee jongens, is afgelopen jaar namelijk na een kort ziekbed overleden en sindsdien is dan ook geen dag meer hetzelfde. Belly heeft het gevoel dat ze zowel haar zoons Jeremiah als Conrad aan het kwijtraken is en dat wil ze koste wat kost voorkomen. Als Jeremiah dan ook belt omdat hij zich zorgen maakt om zijn broer, twijfelt ze geen moment. Ze gaat terug naar het vakantiehuisje om met hem te praten. Maar zal dat genoeg zijn of is de band tussen die twee inmiddels al verwaterd?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
‘Een zomer zonder jou’ – Jenny Han
Als je mijn blog al langer volgt, dan weet je misschien nog wel dat ik een hele tijd geleden ‘De zomer waarin alles veranderde’ van Jenny Han las, het allereerste deel in de Zomer-trilogie. Dat boek was heerlijk zomers en sleepte me helemaal mee naar Cousins Beach, maar toch had ik ergens een twijfel. Door de vele terugblikken naar diverse zomers uit het verleden en het vaak nogal kinderachtige gedrag van het hoofdpersonage kwam ik er niet helemaal lekker in.
Daarom heeft het best lang geduurd voordat ik het aandurfde om ‘Een zomer zonder jou’ op te pakken, het tweede deel in deze reeks. Maar eerder dit jaar was het dan zover en daar heb ik zeker geen spijt van gehad. ‘Een zomer zonder jou’ borduurt aan de ene kant perfect voort op het vorige deel, maar is – wat mij betreft – ondanks misschien af en toe een wat verwarrende tijdlijn zelfs nog een tandje beter.
Ik was niet in Cousins. Ik was niet samen met Conrad, en Susannah was dood. Het zou nooit meer hetzelfde zijn als vroeger. Susannah was – hoeveel dagen was het nou geleden Hoeveel dagen precies? – twee maanden geleden overleden en ik kon het nog steeds niet geloven. Ik kon het mezelf gewoon niet laten geloven.
Diepere laag
Dat dit boek nog beter is, heeft vooral te maken met de diepere laag die Jenny Han hieraan heeft toegevoegd. Je merkt aan alles dat zowel de familie van Belly als die van Jeremiah en Conrad wordt verscheurd na het overlijden van Susannah, toch wel de vaste waarde die de beide families bij elkaar hield. Iedereen gaat dan ook anders om met de situatie. De één zoekt afleiding in feestjes en partijen, terwijl iemand als Belly het licht in haar leven een beetje is verloren.
Ze weet het even niet meer en heeft dan ook helemaal geen zin om iets te doen. Dit tot grote frustratie van haar beste vriendin Taylor die had gerekend op een zomer vol activiteiten. Deze tegenstelling maakt ‘Een zomer zonder jou’ erg realistisch. Het laat immers zien hoe lastig het kan zijn om met een verlies om te gaan; of je nu zelf de betrokkene bent of iemand ziet lijden. Als lezer snap je duidelijk hoe Belly zich voelt – en ik voelde dan ook juist lichtelijke irritatie om Taylor. Maar dat is dan ook persoonlijk.
Meeslepende driehoeksverhouding
Maar begrijp me niet verkeerd. ‘Een zomer zonder jou’ mag dan wat heftige en enorm realistische onderwerpen bevatten, maar zwaar is dit boek allesbehalve. Jenny Han heeft de kracht om dit thema op een hele mooie manier te verweven met verhalen over vriendschap, romantiek en ook om de driehoeksverhouding tussen Belly, Jeremiah en Conrad kunnen we in dit boek niet heen.
Waar het vorige boek nog met name ging over de crush die Belly had op Conrad krijgen we hier juist een grotere focus op die lieve en zorgzame Jeremiah, die zich echt bekommert om zijn broer. En zeg nu zelf: hoe aantrekkelijk is dat? Ik durf wel te zeggen dat ik na het lezen van deze fijne Young Adult – die wederom heel toegankelijk is geschreven – een duidelijke voorkeur had tussen de twee heren. Maar blijft dat zo? In het derde boek kan nog van alles gebeuren, dus wie weet. Wordt vervolgd!
Ooit geloofde ik. Ooit dacht ik dat als ik iets maar graag genoeg wilde, echt vurig genoeg wenste, alles goed zou komen, dat het dan zou zijn zoals het moest zijn. Het lot, zoals Susannah zei. Bij elke verjaardagstaart, elke vallende ster, elke verloren wimper, elke munt in een fontein, heel mijn leven lang, had ik maar één wens gehad: Conrad. Ik had gedacht dat het zo zou blijven.
Conclusie
Ondanks dat het al even geleden was dat ik het eerste deel – ‘De zomer waarin alles veranderde’ – had gelezen, voelde het bij het oppakken van ‘Een zomer zonder jou’ als thuiskomen. Je waant je door de luchtige en beschrijvende schrijfstijl van Jenny Han weer even op het prachtige Cousins Beach. De plek waar Belly, Steven, Conrad en Jeremiah jaarlijks hun zomer doorbrachten – en waar ook in dit boek de love triangle tussen Belly en de twee broers weer in volle glorie oplaait. Toch is dat ditmaal niet eens het belangrijkste. ‘Een zomer zonder jou’ heeft – in tegenstelling tot het vorige boek – een veel diepere laag. En dat heeft alles te maken met de dood van Susannah, de moeder van de twee jongens.
Je leert in dit boek hoe iedereen ermee omgaat. De één wil het liefst vluchten, terwijl Belly op haar beurt juist liever oude tijden herleven. Ze kan het niet aanzien dat ze zowel Conrad als Jeremiah uit het oog verliest. Tot dusver was ik zeker enthousiast, maar toch was er ook iets waar ik tegenaan liep bij dit boek. Ik raakte namelijk af en toe in de war over de tijdlijn. Ik vroeg me meermaals af: is dit nu gebeurd vóór of nadat Susannah is overleden? Gelukkig kwam ik er dan ook vaak zat uit, maar het remde me hierdoor wel. Al was dat dan het enige negatieve. ‘Een zomer zonder jou’ is verder gewoon een enorm schattige read dat naar meer smaakt. Naar veel meer zelfs!
Heb jij deze serie van Jenny Han eigenlijk al gelezen of gekeken? Dit jaar kwam ook het eerste seizoen van de serie op Amazon Prime Video. Laat het mij vooral weten in de reacties hieronder.
