Mijn eerste kennismaking met uitgeverij Crime Compagnie en met schrijfster Marelle Boersma ontaardt in een blogtour! Vandaag laat ik als afsluiter weten wat ik van haar nieuwste boek Blind Date vind. Kijk je mee?
Moon is single en zoekt haar geluk in het datingcircuit. Ze houdt een blog bij met alles wat ze meemaakt en haar blog groeit uit tot een gigantisch populaire plek waar mensen elkaar ontmoeten. Ze krijgt steeds meer reacties, maar een van haar volgers is wel erg fanatiek. Hij wil háár. Het leven van Moon staat op het spel. Er is een oplossing, maar die is wel erg rigoureus…
Crime Compagnie ~ 313 pagina’s ~ januari 2017 ~ ISBN: 9789461092069
De vrijgezelle Moon stort zich volledig in de datingwereld en schrijft haar bevindingen op haar eigen (maar anonieme) blog. Zo ontmoet ze de ‘hondenjongen’, die meer aandacht lijkt te hebben voor zijn trouwe viervoeter dan voor de meid die ’s ochtends aan de ontbijttafel zit. En Moon’s blog is een succes! Iedereen lijkt te willen lezen over de date-ervaringen van een ander. Zelfs het bedrijf Tanja Talents – waar Moon zelf ook werkt – ziet goud geld in het blog en wil graag investeren. Helaas duikt in de tussentijd haar ex-vriend Nick op om te helpen met de plannen – of is hij meer uit op eigen succes – en langzaam verliest Moon de controle over het enige dat echt van haar is.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Positieve verrassing
Blind Date heeft mij positief verrast. Zoals ik eerder al zei, had ik nooit eerder een boek van deze uitgeverij en deze schrijfster gelezen. Maar ik snap eigenlijk niet waarom. Het boek las namelijk lekker weg en dat kwam vooral door de fijne schrijfstijl en de spanning. Als lezer wil je graag weten wie die Utrechtse Dater is, die achter Moon aanzit, wie er achter de verkrachtingen in het bos zit en welk geheim uit het verleden Moon met zich meedraagt. Vooral bij die eerste had ik een vermoeden, maar helaas zat ik er – net zoals vaak bij thrillers – naast.
Tijdens de snelle fietstocht in het donker is de angst weer teruggegleden in haar lijf. Het is iets wat altijd op de achtergrond aanwezig is en op de meest onverwachte momenten opduikt. Maar dit keer weet Moon precies waardoor het komt: ze zag iemand in de schaduw van die boom.
Gemengde gevoelens
En over dat einde heb ik gemengde gevoelens. Aan de ene kant vind ik het namelijk heel knap bedacht en kwam het echt als een shock, want aan alle opties had ik gedacht maar niet aan deze. Toch zorgde die shock er juist weer voor, dat ik het een beetje uit de lucht vond komen vallen. Ik sloeg met een lichte verbazing het boek weer dicht. Maar als ik er langer over nadenk, heb ik wel alle antwoorden op mijn vragen gekregen en past het nog steeds binnen het verhaal. Eén ding is zeker: Blind Date zet je vanaf pagina één tot het einde op het verkeerde been.
Verplaatsen
Helaas zorgde het feit dat ik bijna niemand vertrouwde ervoor dat ik mij in niemand kon verplaatsen. Het verhaal wordt verteld door drie personages: Moon, haar beste vriendin Amy en Moon’s baas Tanja. Je leert ze alle drie kennen, maar toch zijn ze niet voor honderd procent betrouwbaar. Moon verloor op jonge leeftijd haar broertje en haar vader. Wat er precies is gebeurd, is niet duidelijk en ook niet wat Moon’s rol erin is geweest. Daardoor blijft ze heel vaag. Je denkt je in haar te kunnen verplaatsen, maar toch klopt het ergens niet. Je kunt als lezer je vinger niet precies op het probleem leggen, maar je weet dat er meer aan de hand is dan op het eerste gezicht blijkt. Dit komt mede door de verhalen die Amy de wereld in helpt, waardoor de geloofwaardigheid van Amy ook onder de loep wordt genomen.
Prachtige en mysterieuze cover
Een ander positief element van Blind Date is de cover. Het straalt iets prachtigs en tegelijkertijd iets mysterieus uit. Het mysterieuze komt door het rennende meisje in het bos – je weet niet waar ze heengaat of wat ze van plan is. Dit past weer heel goed bij de vraagtekens in het verhaal. Daarnaast is de cover prachtig door de simpele kleuren, die samen één geheel vormen.
Met een glimlach die onuitwisbaar om haar lippen ligt, beseft Moon dat dit weleens serieus kan worden. Kevin is hot. Ze is dik in de dertig en heeft eindelijk de man van haar dromen gevonden.
Op het verkeerde been
Blind Date is spannend, bevat een fijne schrijfstijl en weet je op meerdere momenten op het verkeerde been te zetten. Zelfs zo erg dat je niemand meer kan vertrouwen en er dus een stabiele factor mist. Je kunt je niet voor honderd procent inleven in de verschillende personages. Daarnaast levert het einde vraagtekens op – had ik dit kunnen weten of komt de uiteindelijk dader uit de lucht vallen? Eén ding is zeker: dit boek blijft na die tijd hangen en doet mij smachten naar meer boeken van Marelle Boersma en uitgeverij Crime Compagnie.
Met deze blogpost komt er een einde aan de blogtour van Blind Date. Ik wil Uitgeverij Crime Compagnie en Marelle bedanken voor deze prachtige kans. Laat vooral in de comments weten wat jij van dit boek vindt (als je ‘m al hebt gelezen) of verwacht.
