Het is vandaag voor de elfde keer (!) dat ik een boek van Suzanne Vermeer recenseer op mijn blog. Kort of wat langer, iedere keer geniet ik toch weer van een nieuwe avontuur. Benieuwd of dat voor ‘Lentevuur’ van deze auteur ook geldt? Lees dan snel verder.
Julia van Galen is met haar nichtje en een vriendin een weekje op vakantie in het landhuis van haar grootmoeder Eva in Tsjechië. Eva Chorinska is kort daarvoor op 93-jarige leeftijd overleden en het vervallen landhuis zal door de erfgenamen worden verkocht. Julia besluit daarom nog één keer terug te keren naar de plek waar ze tijdens haar jeugd zoveel vakanties heeft doorgebracht. Maar op de eerste de beste avond vindt er een ongeluk plaats dat verregaande gevolgen zal hebben. Een jonge Tsjechische vrouw wordt door Julia aangereden en raakt in coma. De vrouw blijkt een goede bekende van Julia’s oma te zijn. En ze was niet geheel toevallig juist op dat moment op die plek aanwezig…
A.W. Bruna ~ 175 pagina’s ~ februari 2020 ~ ISBN: 9789400511781
Julia van Galen gaat samen met haar nichtje Irene en vriendin Sofie naar Tsjechië om daar later de laatste eer aan haar oma te bewijzen. Met de wetenschap dat het landhuis van haar grootmoeder straks verkocht zal worden, overnacht ze voor het laatst in het huis waar ze tal van herinneringen heeft liggen. Helaas blijkt het huis eenmaal op plaats van bestemming vervallen te zijn en zo zijn er nog wel meer dingen die hun tripje in de soep doet lopen. Een bijzonder medium voorspelt een donkere toekomst dat allemaal terug te leiden is naar een erfenis (die ze beter niet kan aannemen volgens deze mysterieuze vrouw). Als dat nog niet genoeg stress oplevert, rijdt Julia op de eerste avond iemand aan. Ze weet zeker dat het ongeluk is, maar als blijkt dat het het hulpje van haar oma is geweest, gaan haar alarmbellen toch rinkelen én die van de politie ook. Julia wordt namelijk al snel verdacht door de politieagenten, terwijl ze er toch zeker van is dat dit een ongeluk was dat ze niet had kunnen voorkomen. Wie kan ze nog vertrouwen en wat is er nu echt gebeurd? Julia gaat op onderzoek uit en dat kan nog weleens voor verrassende uitkomsten zorgen. Eén ding is zeker: in Tsjechië spannen ze nog weleens samen met soms noodlottige gevolgen….
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Reisje naar Tsjechië
Suzanne Vermeer is eigenlijk al jaren niet meer weg te denken op mijn blog. Ieder boek dat zij schrijft, wil ik gewoon lezen en daarnaast bespreken. ‘Lentevuur’ is daar absoluut geen uitzondering op. Dit nieuwste boek (al duurt dat niet lang meer) is precies wat ik van haar boeken verwacht: kort, meeslepend, krachtig, mysterieus en vernieuwend. Op dat laatste kom ik later terug, maar de rest van de eigenschappen spreken eigenlijk voor zich. Je gaat samen met deze meiden op vakantie naar Tsjechië, waar je stapje voor stapje in een bijzonder avontuur verwikkeld raakt. Het is soms even afwachten waar dat avontuur je heen brengt, maar ik kan je zeggen: hier wil je meer over weten. En met slechts 175 is dat avontuur natuurlijk snel voorbij. Het begint namelijk met een waarzegster die vreemde dingen voorspelt aan de hand van theeblaadjes, maar gaat vervolgens door op een ongeluk (waar een slachtoffer lijkt te vallen), corrupte politieagenten die Julia en haar aanhang liever kwijt dan rijk zijn en een erfenis die iets anders blijkt dan eerder werd gedacht.
Gejaagd kijkt ze achterom en dan ziet ze dat alles voor niets is geweest. Ze komen er al aan en ze weet dat ze dit nooit kan winnen. Toch geeft ze nooit op. Dat doet ze nooit. Ze blijft rennen en prevelt ondertussen een gebed. Misschien dat God haar nog kan helpen.
Onrealistisch einde
‘Lentevuur’ is geen thriller die je op het puntje van je stoel doet belanden. Daarvoor is er een gebrek aan actie. Deze boeken van Suzanne Vermeer moeten het hebben van de schrijfstijl – die ervoor heeft gezorgd dat ik ‘Lentevuur’ (overigens niet heel verrassend) binnen een dag alweer uit had – en van de mysterie. Of je het nu wil of niet, maar je raakt in de ban van dit familiegeheim en wil er alles over weten. Toch heb ik er wel wat op aan te merken. Ik merkte namelijk dat ik het einde (en uiteraard ga ik daar geen details over geven) wat onrealistisch vond. Nu heb ik dat wel vaker, maar hier viel het op. Dit heeft vooral met de ‘perfecte’ timing te maken die je in het echte leven soms ook wel wil hebben. Hoewel ik dat jammer vind en best het advies wil geven ‘laat is iemand doodgaan voor het verrassingseffect’, heeft het gelukkig niet mijn leesplezier ontnomen. Een ‘must read’ is ‘Lentevuur’ met zijn 175 pagina’s misschien niet, maar zeker wel vermakelijk voor deze zomer (en daarbuiten).
Puzzelpost
Ik noemde in de eerste alinea ‘vernieuwend’ en ik hoor je denken: dit soort boeken hebben we vaker gehad, toch? Dat klopt zeker, dus ik zou nooit ‘vernieuwend’ zeggen als ik het alleen over het verhaal had. Maar ik heb het over het extraatje dat aan dit boek is toegevoegd. De eerste druk van dit boek is voorzien van een envelop. Julia vindt in het verhaal zelf enkele dingen in het huis van haar oma en die blijken dus verwant met een gebeurtenis van zoveel jaar geleden. Je weet dat het iets met het zusje van haar oma te maken heeft. De grote vraag is alleen: wat is er toen gebeurd? Aangezien het verhaal op iets anders focust (de erfenis en de bijbehorende andere zaken), is het aan de lezer zelf om dit uit te gaan vinden aan de hand van die extraatjes. Ik vind dit naast heel origineel ook gewoon echt heel tof! Het geeft het boek iets extra’s en het laat het verhaal tot leven komen. Het is net alsof je zelf even in ‘Lentevuur’ mag duiken en zelf iets oplossen wat voor anderen nog een geheim is. Als je het antwoord hebt gevonden, ontvang je online een epiloog. Is dat mij al gelukt? Nog niet, maar ik ben hard op weg.
In tegenstelling tot Irene ziet zij er wel tegen op om haar oma in Tsjechië achter te laten. Ze is er nog niet aan toe om haar helemaal los te laten en wil van haar genieten zolang het nog kan. Ook al zit ze dan in een potje.
Conclusie
‘Lentevuur’ van Suzanne Vermeer begint met een ijzersterke proloog, waardoor je direct in het verhaal zit. Je wil weten wie de persoon in kwestie is, voor wie hij of zij op de vlucht is en hoe het haar of hem is gelukt om te ontsnappen. En belangrijk nog: wat staat hem/haar nog meer te wachten? Helaas moet je nog even wachten voordat je het antwoord op deze vragen ontvangt. Je komt hierna namelijk in rustiger vaarwater terecht. Je leert Julia, Irene en Sofie kennen die een bijzondere trip tegemoet gaat in Tsjechië. Pluspunten voor de locatie waar ik nog nooit over heb gelezen. Maar wat een gezellige trip had moeten worden, verandert al snel. De reis wordt steeds grimmiger en voor de lezer steeds mysterieuzer… Wie maakt het hen moeilijk en wat staat ze nog meer te wachten? ‘Lentevuur’ weet hierdoor wel je aandacht vast te houden en door de schrijfstijl vlieg je door dit boek heen. Het einde is misschien iets te voorspelbaar en te getimed, maar daar kon ik doorheen lezen. Is het verhaal dan ook echt vernieuwend? Nee, dat niet, maar daar komt de puzzelpost in beeld. Door de bijgeleverde envelop komt het verhaal tot leven, stap je echt in de voetsporen van Julia en mag je zelf eens gaan puzzelen. Het is mij nog niet gelukt om het extra mysterie op te lossen, maar dat zal vast niet lang meer duren.
Ik ben heel benieuwd welke titel van deze auteur jij hebt gelezen. Welk boek van Suzanne Vermeer moet ik nu echt eens lezen? Ik hoor het graag in de reacties hieronder.
