Naast al die oude recensie-exemplaren uit 2019 heb ik dit jaar ook weer nieuwe ontvangen. En daar zat één boek bij dat ik direct wilde lezen: ‘Louis & Louise’ van Julie Cohen. Ik gaf al eerder aan dat ik er nieuwsgierig naar was, maar zijn mijn verwachtingen waargemaakt? Dat lees je hieronder.
Op 8 september 1978 wordt een baby geboren – en vanaf dat punt splitst het verhaal zich in tweeën. Louis en Louise zijn dezelfde persoon in twee verschillende levens. Het enige verschil is de laatste letter van hun naam. Ze hebben dezelfde beste vrienden, hetzelfde rode haar, dezelfde droom om ooit schrijver te worden. Ze maken dezelfde verschrikkelijke nacht mee, en moeten leven met de gevolgen, Louis als man en Louise als vrouw.
Uitgeverij de Fontein ~ 320 pagina’s ~ januari 2020 ~ ISBN: 9789026149023 ~ fragment
Eén boek met twee verhalen. Op 8 september 1978 bevalt Peggy Alder in het kleine dorpje Casablanca van een meisje. Maar dit had net zo goed een jongen kunnen zijn. Vanaf daar splitst het verhaal zich daarom. Hoe zag het leven van het meisje (als dochter van Peggy en Irving Alder) eruit? En hoe verandert het leven als het toch een jongen was geweest? Ze hebben dezelfde vrienden (Alie en Benny), hebben hetzelfde karakter (ze houden van klimmen en klauteren), leven onder dezelfde omstandigheden (met een vete tussen fabriekswerknemers en de grote bazen in het kleine dorpje Casablanca) en ze hebben dezelfde dromen (schrijver worden). Maar één nacht – vlak na hun afstuderen – verandert alles, voor zowel Louis als Louise. Alleen loopt het ene scenario net even anders dan die van de ander, maar de gevolgen zijn even zwaar… Niets is vanaf dan meer hetzelfde en hun levens, die van jongs af aan al kleine verschillen kent, gaat steeds verder van elkaar af staan. Meer dan twintig jaar later keren ze beide terug naar Casablanca, maar niet onder dezelfde omstandigheden. Dit is het verhaal van zowel Louis als Louise.
Ik heb een e-book ontvangen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Enorm nieuwsgierig
Sommige boeken weten je aandacht pas te trekken wanneer je het boek aan het lezen bent of wanneer je een goede recensie van iemand anders leest. Bij ‘Louis & Louise’ van Julie Cohen was dat anders. Ik raakte namelijk al nieuwsgierig naar dit boek toen ik hem tegenkwam in de najaarsbrochure van Uitgeverij de Fontein in september/oktober. Hoe kun je namelijk één verhaal twee keer vertellen zonder dat het saai wordt? Aangezien ik nog geen ervaring had met de schrijfstijl van Julie Cohen (maar wel ‘Samen’ van plan ben te lezen) wist ik niet eens of dat haar wel ging lukken. Maar dat kan ik nu wel zeggen, want zoals je misschien wel begrijpt, kon ik toen ik ‘Louis & Louise’ digitaal ontving niet meer wachten. En nu kan ik je vertellen dat ik zeker niet teleurgesteld ben. Dit boek is namelijk allesbehalve saai, eerder heel bijzonder. Julie Cohen is er in geslaagd om twee verhalen te vertellen, niet in herhaling te vallen en dit verhaal toch zo te schrijven dat het geloofwaardig is. Dan moet je wel van hele goeden huize komen wil je daarin slagen. En het is gelukt! Vanaf het begin word je meegesleept, zowel vanuit het perspectief van Louise, Louis als in de wat cryptisch geschreven hoofdstukken over het leven van beide personages.
‘Zeg nou eens wat er aan de hand is, papa. Waarom kom je helemaal hiernaartoe rijden zonder me dat van tevoren te vertellen? Waarom kom je naar school in plaats van naar mijn huis? Ik bedoel, je bent natuurlijk van harte welkom, maar je doet dit nooit. We zijn geen familie die zomaar bij elkaar binnenvalt.’
Zonder oordeel
Ik vind het verhaal naast knap geschreven ook gewoon bijster origineel. Ik heb nog nooit zo’n verhaal gelezen, die in tweeën wordt gesplitst in het vrouwelijke en mannelijke perspectief. Daarnaast past het ook gewoon helemaal bij deze tijd, waarin mensen niet alleen maar meer ‘vrouw’ of ‘man’ worden genoemd, maar waar er nog meer benamingen zijn. Julie Cohen stipt het aan op een manier, maar oordeelt nergens over. En dat is knap. Daarnaast laat dit thema je zelf ook nadenken, want welke verschillen zitten er nu eenmaal in het leven dat geleid wordt door een vrouw (ook met de reacties van de buitenwereld) en hoe erg verschilt dat met het zijn van een man? Het is meer dan roze of blauw, een pop of een auto en lief en stoer. En dan is de vraag: wordt je leven gestuurd door je geslacht? Maar genoeg daarover, want naast de gesplitste verhaallijn staat er ook gewoon een vermakelijk en ergens verrassend verhaal. Je weet eigenlijk amper iets – aangezien de flaptekst weinig onthult – maar het blijft een bijzonder verhaal. Je maakt na de geboorte een behoorlijke tijdsprong en ziet dus wat er van ze is geworden. En dat is bij Louise weer anders dan bij Louise. Eén avond, één gebeurtenis, maar de gevolgen zijn niet te overzien.
Het mysterie
Stukje bij beetje krijg je te weten wat er jaren geleden is voorgevallen. Feit blijft dat het voor beide voor een keerpunt heeft gezorgd. In gedachte haal je daarom het ene scenario na het andere in je hoofd. Maar de wending had ik niet zien aankomen. Hoewel ik hem wel begrijpelijk. Ondertussen leef je mee met Louise die inmiddels moeder is, Louis die net gaat scheiden van zijn liefde en dat de twee terugkeren naar hun geboortedorp wegens familieomstandigheden. Ik vind het verder lastig om teveel over het verhaal te vertellen zonder iets te verklappen… Maar geloof me maar als ik zeg dat het verhaal boeiend genoeg is om door te willen lezen. En door het feit dat je zowel vanuit Louis als Louise leest in combinatie met de fijne schrijfstijl van Julie Cohen maakt dat je ‘Louis & Louise’ zo uitleest. Ik denk wel dat ik het verhaal iets emotioneler had verwacht. Ik ben niet echt geraakt, maar ik heb er wel van genoten om een kijkje te nemen in het leven van zowel Louis als Louise. En kan je dit boek met zijn prachtige cover ook wel aanraden.
‘Ik wilde je alleen spreken, zonder Dana. Ik heb je iets te zeggen, en dat kan niet zomaar aan de telefoon.’ O god, hij gaat bij mijn moeder weg, en nu ben ik voortaan verantwoordelijk voor haar. Er is geen enkele aanleiding om dat te denken – niet dat haar ouders uit elkaar zouden gaan, en ook niet dat Lou op de een of andere manier verantwoordelijk zou worden voor haar moeder.
Conclusie
‘Louis en Louise’ van Julie Cohen is uniek! Niet alleen zet dit boek de lezer aan het denken over de verschillen tussen man en vrouw (en hoe dat het leven beïnvloedt), ook staat er een origineel verhaal dat vermaakt. De beschrijving van dit verhaal verklapt – naast de grote tweedeling – eigenlijk nog helemaal niet veel. En hoewel ik bang ben dat ik snel teveel verklap, durf ik je wel te zeggen dat dit boek ook zo de moeite waard is. Julie Cohen heeft het namelijk voor elkaar gekregen om een boeiend verhaal twee keer te vertellen, zonder teveel in herhaling te vallen en het tempo door het hele verhaal te behouden. Naast dat ik bijna direct in ‘Louis & Louise’ begon toen ik hem had ontvangen, had ik hem om die reden ook weer zo uit en smaakt het absoluut naar meer van deze auteur. De stukken die vanuit beide personages zijn geschreven, hebben een net iets andere schrijfstijl. Opvallend, maar het blijft begrijpelijk. En het is passend aangezien je dan pas duidelijk ziet wat de overeenkomsten in hun levens zijn geweest. Als ik dan toch een klein puntje moet nemen, had ik misschien niet iets meer emotie verwacht, maar voor de rest ben ik niets dan positief over ‘Louis & Louise’, pluspunt uiteraard ook de cover (hoewel ik die zelf alleen digitaal heb gezien).
Staat ‘Louis & Louise’ ook op jouw TBR en heb je toevallig al wel meer van Julie Cohen gelezen? Laat het me weten in de reacties hieronder of stuur mij een berichtje via social media. Ik hoor er graag meer over.
