Nu 2019 bijna ten einde is, is het tijd om de balans op te maken: welke boeken vond ik het best en welke het minst? Begrijp wel dat dit voor iedereen verschillend kan zijn, dus het betekent niet automatisch dat wat ik minder vond, jij ook minder vindt. Maar vandaag laat ik je mijn minste boeken van 2019 zien.
5. Nova – Rebecca Yarros
Als lid van het Renegade stuntteam heeft Landon Rhodes de bijnaam Nova. Hij is woest aantrekkelijk, getatoeëerd, professioneel snowboarder en… professioneel hartenbreker. Ooit brak hij ook Rachels hart. Als zij aan boord stapt van het cruiseschip, duurt het niet lang voor ze erachter komt dat hij daar ook is. Hoewel ze het liefst meteen overboord springt, besluit ze hem vanaf dat moment volledig te ontlopen. Geen haar op haar hoofd die voor de tweede keer als een blok voor hem wil vallen. Jammer genoeg blijkt Nova daar al gauw heel andere ideeën over te hebben.
Zomer & Keuning ~ 366 pagina’s ~ februari 2019 ~ ISBN: 9789401911986
Ik had nooit, maar dan ook nóóit verwacht, dat ik een boek van Rebecca Yarros aan dit rijtje met minste boeken van 2019 zou moeten toevoegen. Maar helaas is het niet anders. Ik raakte niet overtuigd door zowel ‘Wilder’ als ‘Nova’ (‘Rebel’ was daarentegen een heel ander verhaal) en stiekem kan ik daar nog steeds niet over uit. Ik denk dat het aan de schrijfstijl lag, waardoor ik mij gewoon niet kon binden met de personages in dit verhaal. En waar ik in het eerste boek nog enthousiast was over het hele idee achter het boek (studeren op een cruiseschip en een vloggend stuntteam) was het ‘nieuwe’ er bij dit tweede boek vanaf. Ik moest dus wel kijken naar de verhaallijn, maar dat stelde ook niet zoveel voor. Landon en Rachel bleven elkaar alleen maar aantrekken, vervolgens weer afstoten, dan weer aantrekken. En dat door het hele verhaal heen. Het was dat het personage Penna uit het derde deel nog enigszins nieuwsgierig makend was, want anders weet ik niet of ik deze reeks had afgemaakt (en dus gelukkig, want deel drie was wel een groot succes)
4. Op de vlucht – Sharon Bolton
In de heuvels tussen Engeland en Schotland maken dertien passagiers bij zonsopgang een ballonvaart. Een prachtige ervaring, tot ze op de grond een brute moord zien gebeuren. In het komende uur zal iedereen in de ballon zijn omgekomen, op één vrouw na. Alleen en bang, terwijl ze niemand nog vertrouwt, vlucht ze voor haar leven. Op weg naar de enige plek waar ze zich nog veilig voelt. Maar ze heeft het gezicht van de moordenaar gezien – en hij dat van haar. Hij zal niet rusten tot hij de laatste getuige van zijn misdaad heeft uitgeschakeld…
A.W. Bruna Uitgevers ~ 416 pagina’s ~ september 2019 ~ ISBN: 9789400511262
Er zijn boeken die een valse start maken, om mij vervolgens toch nog enthousiast te maken. Maar er blijken ook boeken te zijn met een sterke start, maar een veel minder vervolg. En bij die laatste groep behoort ‘Op de vlucht’ van Sharon Bolton, een boek dat ik nog niet zo heel lang geleden heb uitgelezen. Dit boek begon zo sterk, maar ik vind het nog steeds zo jammer dat het pagina na pagina inzakte. Ik schreef daarover het volgende: “Maar als het ongeluk met de ballon is geweest (en dat gaat vrij snel) zakt dit verhaal in. Het wordt vager en vager (zoals waarom gaat het hoofdpersonage niet naar de politie, waar wil ze heen en wie zitten er nu precies achter haar aan?) Het is maar de vraag of je het einde zult begrijpen.” Dat laatste deed ik gelukkig grotendeels wel, maar het verdient helaas toch een plekje in dit lijstje met minste boeken van 2019. Ik had er na het begin zoveel meer van verwacht, maar het ging een kant op die dit verhaal ten onder liet gaan.
3. Crazy Rich Asians – Kevin Kwan
Als Rachel door haar vriend Nicholas wordt uitgenodigd een zomer in Singapore door te brengen om zijn familie te leren kennen, weet ze dat dit de eerste stap is naar een huwelijksaanzoek. Wat ze niet weet, is dat Nicholas een van de allerrijkste en meest gewilde huwelijkskandidaten van Azië is. En dat de societydames absoluut niet van plan zijn de hoofdprijs aan hun neus voorbij te laten gaan…
Boekerij ~ 448 pagina’s ~ maart 2019 ~ ISBN: 9789022587126
Soms lees je een boek en dan is daarna één ding duidelijk: hier hoef ik geen vervolg op te lezen. Dat had ik bij ‘Crazy Rich Asians’ van Kevin Kwan. Het is niet dat het verhaal echt ‘slecht’ is of dat ik niets begrijp van de cultuur, maar door alle beschrijvingen – van mensen, outfits, situaties of een hele ingewikkelde stamboom – werd dit verhaal te langdradig. Ik was zo blij toen ik dit boek eenmaal uit had, dat wil je niet weten. Het wordt makkelijker gemaakt voor de lezer door de bijgevoegde stamboom, zeggen ze. Maar laat het nu precies zo zijn dat de stamboom het misschien nog wel ingewikkelder maakt. Het verhaal kwam daardoor in boekvorm niet over, maar – en dat bedoelde ik met: het verhaal is niet slecht – in filmversie misschien wel. Wie weet als de film ooit op Videoland of Netflix verschijnt, dat ik het wel een kans geef. Maar het boek staat helaas toch in dit artikel met minste boeken van 2019.
2. Ik weet wie je bent – Alice Feeney
Aimee Sinclair: de actrice die iedereen denkt te kennen, alleen weet men niet waarvan. Behalve ik. Ik weet precies wie je bent, waar je vandaan komt en wat je hebt gedaan. Je echtgenoot is vermist en de politie denkt dat je iets verbergt. Voor je werk doe je je altijd voor als iemand anders, je bent een professionele leugenaar. Maar dat is niets nieuws voor je, toch? Want ik weet dat je al eerder loog. Je hebt altijd gelogen. En de leugens die we onszelf vertellen, zijn de gevaarlijkste leugens van allemaal.
A.W. Bruna ~ 352 pagina’s ~ mei 2019 ~ ISBN: 9789400510784
Op de tweede plaats is het boek ‘Ik weet wie je bent’ van Alice Feeney geëindigd en daar heb ik natuurlijk ook weer mijn redenen voor. Ik vond dit boek namelijk heel vaag: je wordt constant op het verkeerde been gezet, maar nergens krijg je een aanwijzing wat nu wel klopt en wat niet. Op het verkeerde been gezet worden, vind ik niet erg, maar ergens is er ook een grens. Op een gegeven moment moet je wel iets krijgen om met plezier door te kunnen lezen en dat gebeurde in dit boek niet. Daarnaast bevatte dit verhaal een hoofdpersonage dat geen emotie toonde (en waar je je dus ook niet mee kon identificeren) en dan heb ik het nog niet eens over het einde gehad. Je mond valt misschien vol verbazing open, maar als je erover na gaat denken, slaat het nergens op. Gevolg: ik had allemaal losse eindjes en geen antwoorden. Niet zo’n succes, dat kan ik je wel vertellen en daarom een terechte nummer twee in dit artikel met minste boeken.
1. De favoriete zus – Jessica Knoll
Als twee zussen deelnemen aan een realityshow, had niemand kunnen denken dat een van hen het einde van het seizoen niet zou overleven. Goal Diggers wil het leven van een aantal succesvolle jonge vrouwen tonen zoals het echt is. Maar als diezelfde vrouwen, opgestookt door de producers, elkaar het licht in de ogen niet gunnen, ontaardt de show in een drama. De favoriete zus legt de onzichtbare grenzen, waar ambitieuze vrouwen vaak op botsen, bloot. Tegelijk biedt het boek een eerlijke kijk op de onderlinge relaties tussen vrouwen en de constante druk om jong, relevant en promotable te blijven.
Uitgeverij Horizon ~ 432 pagina’s ~ juni 2019 ~ ISBN: 9789492159809
Ik ben niet iemand die een boek zomaar aan de kant legt, maar bij ‘De favoriete zus’ van Jessica Knoll scheelde dat echt niet veel. Alleen de snelheid in de schrijfstijl zorgde ervoor dat ik nog een poging deed (en dit ook lukte), maar stiekem had ik het boek liever aan de kant gelegd. En daarom staat dit boek met stipt op nummer één in dit artikel met minste boeken. Het verhaal was langdradig, het voelde net of ik een realityshow kwam binnengewandeld en geen idee had wie nu wie was (en wie welk verhaal met zich meedraagt) en het boek noemt zich een thriller, maar het was totaal niet spannend. Ik had voordat ik begon geen hoge verwachtingen, maar zelfs dat heeft niet geholpen. Het was één grote teleurstelling. En het einde? Dat was één grote mindfuck. Ik snap er nu nog steeds niets van.
Nu ben ik benieuwd: welk boek gaf jij dit jaar de minste sterren of de minste beoordeling én waarom? Ik hoor het graag hieronder in de reacties!
Ik kies dan toch voor het boek Dit is Gormorrah van Tom Chatfield. Het verhaal was goed, de schrijfstijl wel oke, maar er was voor mij geen enkele spanning. Ik wist waar de spanningsbogen zaten, ik zag ze tijdens het lezen bijna letterlijk staan, maar ze kwamen totaal niet binnen.
Misschien door het onderwerp, misschien door gebrek van kennis van het onderwerp geen idee. Maar was blij dat hij uit was! Overigens waren anderen van de leesclub op facebook wel heel enthousiast dus wellicht las ik hem op een verkeerd moment.