Vandaag heb ik voor jullie weer een recensie klaarstaan, maar dit keer niet van zomaar een boek. Van Uitgeverij Crime Compagnie ontving ik in november een verhalenbundel getiteld ‘De donkere dagen’. Deze bundel bevat diverse korte verhalen van 18 verschillende auteurs. Benieuwd hoe ik dat heb ervaren? Je leest het hieronder.
De donkere dagen voor kerst waren nooit eerder zo spannend. Dit is het leukste cadeautje voor de feestdagen met beschrijfbaar cadeau-etiket. Spanning van Hollandse bodem. De auteurs van de Crime Compagnie hebben misdadige spannende verhalen geschreven voor deze heerlijke winterbundel. Met bijdragen van: Loes den Hollander, Marelle Boersma, Linda Jansma, Theo en Marianne Hoogstraten, Marja West, Angelique Haak, Marijke Verhoeven, Svea Ersson, Martine Kamphuis, Atie Vogelenzang, Ingrid Oonincx, Heleen Smit, Annerieke de Vries, Ad van de Lisdonk, Heleen van den Hoven, Mariska Overman, Barbara Sevenstern en Tamara Haagmans.
Crime Compagnie ~ 300 pagina’s ~ november 2019 ~ ISBN: 9789461094476 (e-book)
Diverse Crime Compagnie-auteurs als Loes den Hollander, Marijke Verhoeven, Ingrid Ooninc, Heleen Smit, Mariska Overman en Marelle Overman zijn – net als prijswinnares Tamara Haagmans – in de pen gekropen om een kort verhaal te schrijven voor deze unieke verhalenbundel. Zo neemt Heleen Smit je mee naar een boerenbedrijf in Nederland, waar er een dochter wordt herenigd met haar liefhebbende ouders, brengt Angelique Haak een familie een jaar na een verschrikkelijke gebeurtenis weer samen en zorgt de afbranding van de Notre Dame er in het verhaal van Heleen van den Hoven dat de geschiedenis van een familie in een ander daglicht komt te staan. Ieder personage maakt rondom de winterse dagen iets mee, wat voor de rest van zijn of haar leven invloed heeft. Weten alle personages levend uit de strijd te komen of zullen er doden vallen? Met al die thrillerauteurs weet je het maar nooit… Dus ga er voor zitten en geniet.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Waar cadeautje
‘De donkere dagen’ is een waar cadeautje voor deze feestdagen. Het boek is slechts €5 en voor dat geld krijg je behoorlijk gevarieerde en korte en krachtige verhalen van 18 verschillende auteurs. Ik zeg niet vaak dat iets goedkoop is (aangezien dit voor iedereen een andere betekenis heeft en ik niet in iemands portemonnee kan kijken), maar wat ik wel kan zeggen is dat ‘De donkere dagen’ het geld wat mij betreft waard is. Je leert er immers niet alleen auteurs mee kennen (zo ben ik nu al benieuwd naar meer van bijvoorbeeld Heleen Smit), maar het is – van de auteurs die je al wel kent – een leuk extraatje. De meeste auteurs wisten mij namelijk wel positief te verrassen. Of dit nu komt door de winterse sfeer, de spannende opbouw of de fijne personages, is bij ieder verhaal weer verschillend.
Ik hapte naar adem. Dit zou me de complete huid van mijn rug én mijn zitvlak kosten. Enkele nieuwsgierige zeugen verdrongen zich meteen om hem heen en beletten hem om overeind te komen. Versuft van de val wreef hij over zijn achterhoofd en daarna hield hij zijn vingers voor zijn gezicht. Natte, donkerrode vingertoppen. Hij sloot zijn ogen en kreunde. Mijn reflex was om hem overeind te helpen, iets wat elk zinnig mens zou doen. Maar dat was voordat alle gebeurtenissen van de laatste vier jaar als een film over mijn netvlies schoten. (Heleen Smit – ‘Over de grens’)
Beter en wat minder
Zo zat ik bij het verhaal van Angelique Haak niet op het puntje van mijn stoel, maar dit verhaal stak er wel boven uit vanwege de emotie. Ik werd bijna ontroerd door wat ik las en dat had ik niet aan zien komen. Ik vond dit dus ook zeker één van de beste uit de bundel. Dat in vergelijking met Marijke Verhoeven, die mij juist wel op het puntje van mijn stoel kreeg door de spannende sfeer en mij dus wist te overtuigen met deze spanningsboog. Maar hoewel ik over het algemeen verrast ben door de auteurs, waren er ook verhalen bij waar ik vooral vraagtekens aan overhield. Zo vond ik het eerste verhaal vrij zwak (vooral voor een begin die de toon moet zetten) en snapte ik niet zo goed waar de schrijfster nu precies heen wilde met de verhaallijn. Bij het verhaal van Marianne en Theo Hoogstraaten had ik daarentegen vooral vraagtekens bij het einde. Het leek – voor mijn gevoel – net alsof het einde bij een heel ander verhaal hoorde. Ik moest hem echt een aantal keer lezen, maar toch kwam ik er niet helemaal uit.
Unieke verhalen
Wat ik knap vind aan deze verhalenbundel, is dat elk verhaal weer uniek is. Ik heb geen moment gedacht: dit verhaal doet me denken aan de vorige. Dus dat hebben de auteurs goed getimed (of goed afgesproken). Zo gaat Mariska Overman de ‘duivelse’ kant op met witte wieven, sleept Heleen van den Hoven je mee naar Frankrijk en laat Svea Ersson haar personage strandde met autopech langs de snelweg. Maar het algemene gevoel van alle verhalen is wel hetzelfde én dat is misschien wel het knapste. Het voelt winters, vindt plaats rond de feestdagen en de verhalen zijn van kwaliteit. Je kunt de verhalen direct achter elkaar lezen of elke dag weer een verhaal om er zo lang mogelijk van te genieten. Smaken verschillen, dus dat is het mooie aan ‘De donkere dagen’. Het is gewoon echt een mooie kennismaking met auteurs. En met de extra bladzijdes om de auteur achter het verhaal te leren kennen, kun je zo snel meer lezen van je favoriete auteur.
Een windvlaag suist langs mijn oor. Ik hoor de wind fluisteren, maar voel hem niet. Ik heb mijn hoofd neergelegd. Moe. Onbeschrijfelijk moe. Er klinkt een liedje in mijn hoofd dat aangejaagd wordt door het zachte gefluister om me heen. ‘Hello. It’s me,’ prevel ik zachtjes. De stem van Adèle zingt zachtjes met me mee. (Marelle Boersma – ‘IJzig stil’)
Conclusie
Het uitbrengen van ‘De donkere dagen’ van diverse auteurs is een slimme zet van de Crime Compagnie. Ze geven hun auteurs een extra podium om van zichzelf te laten horen én die kans hebben de meeste auteurs goed gepakt. Ik ben echt verrast – door bijvoorbeeld het verhaal van Angelique Haak omdat het zo anders is dan alle andere verhalen, maar ook door de spanning die Marijke Verhoeven weet op te bouwen, de kant die Mariska opging met haar verhaal en de bijna filmische schrijfstijl van Heleen Smit en Linda Jansma. En dat niet alleen, maar ook hoe iedereen een uniek verhaal weet te schrijven, dat toch aansluit bij het algehele gevoel. Ik denk dat er voor iedere lezer wel wat wils tussen zit. En hoe je ‘De donkere dagen’ ook leest – direct verhaal na verhaal of met tussenpozen – je ervan zal genieten. Dit maakt (uiteraard in combinatie met de prijs – slechts €5, helaas is op moment van schrijven de paperback niet meer verkrijgbaar) dit een ideaal cadeautje voor onder de ‘digitale’ boom. En nog handiger: door de extra informatie na ieder verhaal over de auteur krijg je direct gelegenheid om meer boeken te lenen/kopen, als hij/zij indruk op je heeft gemaakt. Ik zeg: twee vliegen in één klap.
Van welke auteur – die meegewerkt heeft aan deze verhalenbundel – heb jij al eens een boek gelezen? Smaakte dat naar meer? Ik hoor graag je mening, dus laat het hieronder weten.
