Eerder dit jaar kreeg ik een spannend persbericht. Het boek zou gaan om een noodlottige ballonvaart en de dader zou afgaan op de enige overlevende. Mijn interesse voor ‘Op de vlucht’ van Sharon Bolton was meteen gewekt. Onlangs las ik dit boek en vandaag deel ik graag wat ik er nu echt van vond.
In de heuvels tussen Engeland en Schotland maken dertien passagiers bij zonsopgang een ballonvaart. Een prachtige ervaring, tot ze op de grond een brute moord zien gebeuren. In het komende uur zal iedereen in de ballon zijn omgekomen, op één vrouw na. Alleen en bang, terwijl ze niemand nog vertrouwt, vlucht ze voor haar leven. Op weg naar de enige plek waar ze zich nog veilig voelt. Maar ze heeft het gezicht van de moordenaar gezien – en hij dat van haar. Hij zal niet rusten tot hij de laatste getuige van zijn misdaad heeft uitgeschakeld…
A.W. Bruna Uitgevers ~ 416 pagina’s ~ september 2019 ~ ISBN: 9789400511262
Dertien mensen denken de ochtend van hun leven te beleven als ze ’s ochtends een ballonvaarttocht gaan maken. Maar wat ze dan nog niet weten, is dat slechts één van hen weer levend op de grond komt.. Onderweg zien deze mensen namelijk op de grond wat verschrikkelijks gebeuren: ze zien een meisje dat wegrent en vervolgens een man die haar met een steen lijkt te vermoorden. En die man is niet doof, hij hoort en ziet even later dat hij getuigen had en dat kan hij niet zomaar laten gebeuren. Hij achtervolgt de ballon met zijn quad en schiet hier en daar wat in het rond om de ballon naar beneden te halen. Hoewel hij de ballon niet kapotmaakt, vermoordt hij wel de ervaren bestuurder. In hun laatste poging om zowel contact te maken met de buitenwereld als de ballon weer veilig op de grond te krijgen, werken de nog resterende inzittenden samen. Maar zonder veel succes, al helemaal als de ballon in aanraking komt met een elektriciteitsmast. De enige overlevende vlucht. Bang voor de achtervolger die haar gezicht ook heeft gezien en voor iedereen die wel eens met hem kan samenwerken. De politie doet er echter alles aan om haar te vinden, maar ook zij snappen er niets van. Waarom zoekt ze geen contact?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
De angst spat ervan af
‘Op de vlucht’ van Sharon Bolton begint heel sterk. Je voelt je één met de passagiers van de ballonvlucht, die vrezen voor hun leven als ze getuigen zijn van een moord. De angst spat van de bladzijdes. Je hoopt stiekem nog – hoewel de flaptekst al anders vertelt – dat ze een manier vinden om weer veilig te landen. Maar die hoop wordt als snel in de kiem gesmoord als eerst de bestuurder wordt vermoord door de man op de grond én vervolgens de ballon waar ze inzitten in aanraking komt met een elektriciteitsmast. Je weet dan dat er slechts één iemand is die het heeft overleefd. Maar voor hoelang? De dader rust niet voordat hij haar heeft gevonden en heeft uitgeschakeld en daar doet hij alles voor. Overal waar zij is, is hij ook en het lijkt slechts een kwestie van tijd dat hij haar gevonden heeft. Of toch niet? Bij dit eerste gedeelte zat ik echt op het puntje van mijn stoel. Ik had niets anders verwacht dan dat ik ‘Op de vlucht’ snel weer uit zou hebben. Maar niets is minder waar. Als de ballonvlucht is geweest en het hoofdpersonage op pad gaat om uit handen van zowel de politie als de dader te blijven, ebt de spanning weg. Vanaf dat moment raakte ik uit het verhaal en kwam ik er ook niet meer lekker in. Niet zo gek ook dat het bijna een week duurde voordat ik dit boek uit had én dat ondanks mijn hoge verwachtingen van het begin.
‘Deze vrouw, die Jessica Lane, had dood moeten zijn. Elf mensen zijn omgekomen bij die crash. Lane overleefde het niet alleen, ze is bovendien weggelopen. En dat doet ze nog steeds. Dus ik wil weten waar ze naartoe gaat.’
Een mysterieuze zaak
Het verhaal wordt na die noodlottige ballontocht namelijk vooral vaag en de vraagtekens stapelen zich op. Zelfs zoveel, dat het voor een thriller al niet meer leuk is. Je weet namelijk niet waarom ze precies vlucht voor de politie, waar ze nu precies heen wil en wat de motieven zijn van deze dader. Al snel blijkt het wel een stuk ingewikkelder te zijn dan eerder werd gedacht. De dader blijkt te behoren bij een hele familie en die zijn met behoorlijk wat schimmige zaakjes bezig. En laat de overlevende hier al flink mee bezig zijn geweest in het verleden. Door de korte hoofdstukken en de goede afwisseling tussen de overlevende, de dader (en dus zijn familie) en de politieagenten in zowel de tegenwoordige als de verleden tijd, krijg je toch wat inzicht over hoe het nu precies zit. Zo leer je over de band tussen de twee zussen Jessica en Isabel (die dus in de ballon zaten) en hoe hun jeugd hun heeft gevormd. Isabel trok zich terug in het klooster als non en Jessica werkt al jaren bij de politie waar ze dus op deze zaak is gestuit. Maar juist door deze zaak wordt het verhaal ingewikkeld.
Andere verwachtingen
Ik vroeg me zelfs op een gegeven moment af of ik het einde wel zou begrijpen, ook al las ik toch alles heel uitvoering. Gelukkig kan ik – nu ik eenmaal ‘Op de vlucht’ uit heb – wel zeggen dat dit gelukkig wel meevalt. Het einde is goed uitgewerkt. Als ik zo nadenk, heb ik geen vragen meer over wat er nu precies is gebeurd en wie goed en wie fout is. Maar deze vaagheid heeft er wel voor gezorgd dat ik mij niet meer verbonden voelde met de personages en het verhaal. Ik wist immers niet wie ik nu wel of niet kon vertrouwen. En hoe graag ik het verhaal ook wilde begrijpen, dat werd niet helemaal waargemaakt door het mysterieuze thema. Het is iets wat je op basis van alleen de flaptekst en het begin niet aan ziet komen en hoewel het zeker wel actueel is, vind ik het bijna jammer dat het zich vooral hier op focust. Ik had namelijk andere verwachtingen. Daarnaast zit er op het einde weer een verrassing, die ik stiekem heel jammer vind en als ik er zo over nadenk, die ook niet heel geloofwaardig is. Dus mede daarom ben ik een beetje teleurgesteld.
Het meisje schreeuwde niet meer. De onderdrukte kreet, duidelijk hoorbaar in de ochtendlucht, kwam van iemand in de ballon. Het was het enige geluid dat ze maakten. Ze stonden als bevroren door de schok. De man op de grond draaide zich om en keek omhoog. Zijn hond deed hetzelfde.
Conclusie
Hoewel ‘Het donkerste water’ en ‘Kleine Zwarte Leugens’ van Sharon Bolton mij niet volledig hebben overtuigd, was ik direct om toen ik de flaptekst las van ‘Op de vlucht’. Dit kon niet anders dan een spannend en meeslepend boek worden, toch? Helaas heeft ‘Op de vlucht’ hetzelfde effect gehad als de vorige boeken: slechts momenten spannend en dit keer vooral wat vaag. Hoewel het begin echt als een speer ging en ik de spanning van de pagina’s voelde spatten, zakte het verhaal na de noodlottige ballonvaart in. Er blijkt al een hele geschiedenis te zijn rondom de dader, de overlevende en de politie. Maar wat zijn hier de gevolgen van? Wat volgt, is een verhaal dat mij niet volledig in zijn greep had. Daardoor twijfelde ik of ik uiteindelijk het einde wel zou begrijpen en voelde ik niet echt een band met één van de personages. Het verhaal riep immers alleen maar vragen op. Wat is er namelijk dan gebeurd en wat is het plan van de overlevende die constant weer vlucht als de dader haar in het vizier krijgt? Door de korte hoofdstukken en de makkelijke schrijfstijl is het gelukkig niet moeilijk om daar achter te komen. Maar uiteindelijk blijf ik toch niet helemaal voldaan achter.
In ‘Op de vlucht’ van Sharon Bolton begint het natuurlijk allemaal met een ballonvaart. Heb jij weleens een ballontocht gedaan? Laat het achter in de comments of via social media, want ik hoor het graag.
