Door het grote filmaanbod op Netflix, Videoland of in de bioscoop zie je soms door de bomen het bos niet meer. Welke film is nu de moeite waard en welke kun je beter overslaan? Tijd om daar mijn mening over te geven. Vanaf vandaag introduceer ik namelijk iets nieuws op mijn blog: filmrecensies! En ik bijt het spits af met de recensie van ‘Let it Snow’.
Terwijl de sneeuw vlokje voor vlokje uit de lucht valt in het kleine dorpje, speelt er een romantisch verhaal af. Op kerstavond staan er namelijk behoorlijk wat vriendschappen op het spel, worden nieuwe liefdes gesmeed en dat terwijl andere relaties op het punt staan om verbroken te worden. Dit zijn de belangrijkste verhaallijnen uit de tienerfilm ‘Let it Snow’, naar het gelijknamige boek van John Green, Lauren Myracle en Maureen Johnson, die sinds vrijdag op Netflix staat.
Wanneer een klein dorpje op kerstavond ondergesneeuwd wordt, veranderen de vriendschappen en liefdeslevens van een groep middelbare scholieren. Een gestrande popster, een groep competitieve dansers, een mysterieuze vrouw gewikkeld in aluminiumfolie en een episch feest in de lokale Waffle Town. De volgende ochtend zal niets meer hetzelfde zijn…
Veel personages
Als je bekend bent met het boek ‘Let it Snow’ van John Green, Lauren Myracle en Maureen Johnson dan weet je dat dit boek bestaat uit drie losse verhalen. Maar hoewel dat in het boek altijd wel goed overkomt, had ik vooraf mijn twijfels of dat in de film ook wel over zou komen. Gelukkig neemt Netflix die twijfel binnen een paar minuten al weg. Het is even wennen aan de hoeveelheid personages en de schakeling van de ene verhaallijn naar de andere, maar als je eenmaal doorkrijgt hoe het verhaal zit, is het genieten geblazen. Je krijgt immers drie voor de prijs van één: drie verhaallijnen, driedubbel zoveel personages om te volgen en driedubbel zoveel spektakel. En dus vind ik het knap dat je al zo snel door krijgt wie nu bij wie hoort dat in tegenstelling tot andere films (als bijvoorbeeld ‘The Last Summer’).
“Your life is to be lived. Not put into a neat container to try and control. It’s not possible. Trust me.”
Hoogtepunt
Eén verhaallijn sprong er wat mij betreft met kop en schouders bovenuit en dat was die van de jonge Julie gespeeld door actrice Isabela Monet. Begrijp me niet verkeerd: er waren genoeg verhaallijnen die sterk waren, maar deze lijn had alles: emotie, humor, twijfel en romantiek. Julie moet namelijk de keuze van haar leven maken: óf ze gaat Journalistiek studeren aan de universiteit van Colombia óf ze blijft thuis om voor haar zieke moeder te zorgen. Maar dan ontmoet ze superster Stuart (Shameik Moore), die haar leven voor een kort moment op zijn kop zet. Ik vond beide acteurs goed en vooral geloofwaardig overkomen. Ik geloofde dat zij twijfelde over de stap die ze moest zetten in het leven, dat hij echt een wereldartiest is en dat de twee op kerstavond elkaar vinden. En daardoor smolt ik bijna weg bij deze verhaallijn, zo sterk vond ik hem.
“I was actually thinking about you. And um.. what I said earlier. Turns out one day actually can make a difference.”
Kerstfilm
Hoewel de film zich afspeelt op kerstavond (Christmas Eve) is dit geen typische kerstfilm. Ik mis daarvoor een kerstboom, sokken, cadeautjes en vooral dat familiegevoel bij sommige verhaallijnen (behalve in de verhaallijn die ik hierboven benoemde). Dit is voor mij gevoel meer een winterse tienerfilm die draait om vriendschap en liefde natuurlijk, in welke vorm dan ook. Iedereen verdient wanneer dan ook een beetje liefde en ik heb wel het idee dat deze film dat goed overbrengt. Maar hoewel ik geen echt kerstgevoel kreeg, kreeg ik – zelfs opgerold met een dekentje op mijn bed – het wel koud door de heerlijk winterse beelden. De film doet de titel in ieder geval eer aan, dat is één ding wat zeker is.
Concluderend: ‘Let it Snow’ is een heerlijk meeslepende tienerfilm voor deze winter en doet absoluut eer aan het prachtige boek van John Green, Maureen Johnson en Lauren Myracle. Kruip lekker op de bank met een dekentje en geniet van alle verhaallijnen die langskomen en kom terecht in de winterse wereld in dit boek. Heel diepgaand is de film niet, maar is dat altijd nodig? Als je op het begin je aandacht erbij houdt, raak je wel snel gewend en kun je alleen maar hopen dat ieder karakter een mooie kerst tegemoet gaat.
