De jongen met twee namen – Maggie Harcourt

Uitgeverij Young & Awesome heeft zich de afgelopen jaren op de kaart gezet met boeken als Donkerblauwe woorden, Een bijna definitieve lijst van nachtmerries en Library Kiss. Maar weten ze dat niveau met hun nieuwste boek ‘De jongen met twee namen’ van Maggie Harcourt ook door te zetten? Dat hoor je nu van mij.

Young & Awesome - De jongen met twee namenVerliefd op de auteur van je nieuwe lievelingsboek… Samen met haar vader organiseert Lexi boekenconferenties. Vele weekenden brengt ze door in hotels en ze maakt er vrienden voor het leven. Dan leest ze een boek dat haar wereld op zijn kop zet. Wat doe je als achter het pseudoniem van je favoriete auteur die ene arrogante jongen schuilgaat? Wanneer is hij Haydn Swift en wanneer is hij Aidan Green? En op wie van de twee is Lexi verliefd aan het worden?

Young & Awesome ~ 352 pagina’s ~ februari 2019 ~ ISBN: 9789025876739

Lexi is opgegroeid in de wereld van de boekconferenties. Haar vader runt namelijk al enige tijd zijn eigen bedrijfje die deze evenementen organiseert en meerdere weekenden per jaar staan in het teken van de organisatie ervan. Het is dan ook niet gek als Lexi van een uitgeverij een bijzonder recensie-exemplaar ontvangt ter voorbereiding op zo’n bijzonder weekend. Alleen laat dit boek ‘Piecekeepers’ haar wereld nu op zijn kop zetten: dat boek lijkt immers voor haar geschreven te zijn. Met alle moeite weet Lexi haar vader over te halen om deze geweldige Haydn Swift naar de conferentie te halen – iedereen moet namelijk weten wat voor meesterbrein dit is. Maar dan blijkt dat Lexi deze auteur al eens heeft ontmoet, alleen dan als de arrogante Aidan Green. Nu moet ze wel tijd met hem doorbrengen om alles goed te laten verlopen. Maar hoe meer ze met Aidan omgaat, hoe beter ze de persoon achter de mooie woorden leert kennen. En dat niet alleen: ze komt door de bijzondere gesprekken vooral zichzelf tegen.

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Een echte boekconferentie

‘De jongen met twee namen’ van Maggie Harcourt trok mij aan vanwege het onderwerp. Niet eerder las ik een boek dat zich afspeelt op een boekconferentie. Dit maakt dit boek dus zowel uniek als een echte must read voor de boekliefhebbers. Na het lezen van dit boek besefte ik mij pas hoeveel werk er schuil gaat achter zo’n evenement. Lexie loopt de hele dag rond met een klemboard vol taken, moet auteurs helpen, mensen aanmelden, zorgen dat er problemen worden opgelost (ook als blijkt dat er een hondje is vermist) en dan ook nog eens voor zichzelf zorgen. Je zult wel begrijpen dat een aantal keer per jaar haar hele weekend hier omdraait, maar uiteraard samen met een bijzonder team die ze al jaren als familie beschouwt. Ik waande mij af en toe echt even op dit evenement en genoot ervan om nieuwe mensen te leren kennen.

Ik wil niet in het middelpunt van de belangstelling staan; kan me niets ergers voorstellen dan dat. Ik voel me fijn in de schaduw, met mijn lijstjes, en, ja, ook mijn klembord. Hier is het veiliger. Dus nee, hij kan me niet zien. Toch voelt het absoluut alsof hij dat wel kan.

Kritiekpuntjes

Maar de nadruk ligt wel op ‘af en toe’. Hoe leuk ik het idee ook achter dit boek vind en hoe goed je een beeld krijgt van dit evenement, de manier waarop dit verhaal is geschreven trok mij daarentegen minder aan. Ik kreeg geen echte binding met personages als Lexi, haar beste vriendin Sam en schrijver Aidan. En dat vind ik zo jammer. Ik wil ze door en door begrijpen en ze echt voor me kunnen zien, maar ze bleven toch een beetje op afstand. En daarnaast was er ook iets aan de schrijfstijl waardoor ik constant werd afgeleid. Het bleef niet bij wat ik las en soms voelde het of alles zo van de hak op de tak ging. Erg jammer, want hoewel mijn verwachtingen niet zo hoog gespannen waren, had ik toch het idee dat dit een boek zou zijn dat mij helemaal zou meeslepen en dat ik het boek in no time kon uitlezen. Dit bleek helaas niet het geval.

Verrassende wending

Wat ik wel kon waarderen, is dat het verhaal verrast. Als je de synopsis namelijk leest, verwacht je dat het draait om Lexi die per ongeluk achter het pseudoniem van Aidan komt en hier heel mysterieus over gaat doen. Dit is niet het geval – hij is er juist heel open over. En ondanks dat hij nu twee ‘levens’ heeft, zat er geen heell groot verschil tussen de twee. Lexi twijfelt immers zelf ook over wie ze is en wat ze wil zijn (naast de bekende paden die ze al haar hele leven bewandeld) en ook niets minder dan haar vader en zijn nieuwe vriendin Bea. Ook zij hebben te maken met moeilijke keuzes in hun leven. Maar doordat dit gehele boek is geschreven vanuit Lexi leer je alleen haar gevoelens kennen. De rest blijft wat achterwege, terwijl dit juist het boek meer diepgang had kunnen geven.

Ik probeer naast de balie met beide voeten op de grond te blijven staan, voor ik per ongeluk een gat in het tapijt loopt. ‘En hij is niet zomaar een vent, Sam. Het is Haydn Swift.’ ‘Klinkt mij als een vent in de oren.’ ‘Zo bedoel ik het niet en dat weet je best. Dat boek. Dat bóék. Ik kan niet.. Ik weet niet..’

Conclusie

‘De jongen met twee namen’ van Maggie Harcourt is zeker geen slecht boek. Al helemaal niet als je zelf vaak boekconferenties bezoekt en meer wil weten over wat er achter de schermen zich afspeelt. Ik heb respect gekregen voor iedereen die bij de organisatie van iets soortgelijks betrokken is. Zoveel stress, zoveel geregel en zoveel gedoe. Maar als ik puur kijk naar hoe dit boek is geschreven, heb ik toch wat kritiekpunten. Ik kreeg zelf niet genoeg binding met de personages, het voelde voor mij erg op de hak op de tak en ik miste wat meer diepgang buiten het leven van Lexi om. Niet zo gek ook dat ik constant uit het verhaal werd gehaald. Maar als ik dat een beetje aan de kant schoof, zag ik ook wel hoe schattig de opbloeiende band is tussen schrijver Aidan en Lexi. Hoe dat allemaal gaat, ga ik natuurlijk niet verklappen, maar de verhaallijn gaat zeker weten af en toe een kant op die je niet zal verwachten.

Heb jij al weleens een boekconferentie bezocht en zo ja, welke? Laat het achter in de comments. Dit was echt mijn eerste kennismaking met zo’n evenement. Maar wie weet in de toekomst.

Judith Regeling

Judith Regeling

27-jarige journaliste en blogger op JudithBlogtSolo. Geniet van boeken lezen, schrijven en series en tv-programma's kijken.
Previous post Ik houd je in de gaten – Mary Higgins Clark
Next post Deze boeken verschijnen in april 2019

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.