Blogtour: Het weesmeisje – Anne Jacobs

De Duitse Anne Jacobs brak met ‘Het weesmeisje’ officieel door in haar thuisland. Maar worden de Nederlanders net zo gegrepen door deze meeslepende historische roman? Dat gaan we zien – op 23 januari verschijnt het boek pas, maar ik heb hem alvast gelezen en vandaag laat ik als één van de eerste horen wat ik er nu echt van vond. 

Augsburg, 1913. Het jonge weesmeisje Marie neemt een betrekking aan als keukenmeid in het imposante familiehuis van de Melzers, de puissant rijke industriële familie die haar geld verdient in de textiel. Terwijl Marie haar plaats zoekt te midden van de hardwerkende bedienden, bereidt Katharina, de mooie, jongste dochter van de Melzers, zich voor op het balseizoen waarin ze aan de buitenwereld zal worden voorgesteld. Haar broer Paul, de erfgenaam van de familie, lijkt zich afzijdig te houden en geeft de voorkeur aan zijn studentenleven in München – totdat hij Marie ontmoet.

Xander Uitgevers ~ januari 2019 ~ 512 pagina’s ~ ISBN: 9789401610117 

Het jonge weesmeisje Marie heeft al een hoop meegemaakt in haar korte leven. Ze is weggehaald bij haar moeder toen zij ernstig ziek werd, heeft zichzelf altijd moeten redden bij verschillende baantjes en kwam in het ziekenhuis terecht vanwege inwendige bloedingen. Nu ze eenmaal weer beter is, wordt ze ingezet als keukenhulpje in het familiehuis van de Melzers. En dat verandert haar leven op slag. Ze heeft weer een eigen bed, een aantal spulletjes om zich in ieder geval fatsoenlijk te kleden en een doel in haar leven. Maar dat is niet het enige, want zowel juffrouw Katharina – die alle ogen van de mannen op zich weet te richten – en meneer Paul Melzer hebben wel erg veel interesse in hun keukenhulpje. Katharina ziet Marie als muze voor al haar schilderijen en ziet de potentie in het jonge weesmeisje. Maar haar zus – juffrouw Elizabeth (die altijd al in de schaduw van haar zus leeft) moet er echter niets van weten. Zij is meer gericht op haar eigen leven en het vinden van een partner. Echter, lijkt niemand haar echt te zien staan. Zelfs haar moeder niet.

Ik heb een proefexemplaar ontvangen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Het stoere weesmeisje

‘Een herenhuis, een machtige familie en een donker familiegeheim.’ ‘Het weesmeisje’ van Anne Jacobs neemt je mee terug naar begin twintigste eeuw waar het leven van de jonge Marie op het punt staat om te veranderen als ze wordt aangenomen als keukenhulpje in de villa van de Melzers. Je volgt haar mooie zoektocht naar haar afkomst, de bijzondere ontmoetingen die ze beleeft en het leven van haar medebewoners. Maar wie dacht dat Marie een klein stil meisje was dat nergens om vroeg, heeft het mis. Al snel merk je dat Marie echt niet zo onschuldig is als ze doet voorkomen. Ze weet precies wat ze wil en wat ze kan, alleen door haar positie in deze tijd heeft ze eigenlijk niet zoveel te willen. Ze is gewoon een keukenhulpje in een villa en mag dan wel wensen hebben, het leven is niet altijd eerlijk. Dit maakt ‘Het weesmeisje’ tot een realistisch en mooi boek inclusief prachtige thema’s en fijne personages. Ik snap wel waarom Anne Jacobs naam heeft gemaakt met dit boek. Maar ik heb toch ook wat kritiekpuntjes.

Het is je laatste kans! Waarom had juffrouw Pappert dat gisteravond drie keer herhaald? Alsof voor Marie slechts de gevangenis of de dood restte als ze ook nu weer zou worden weggestuurd? Ze keek nog eens wat beter naar het mooie gebouw, maar het vervaagde voor haar ogen, mengde zich met de grasvelden en bomen van het park. Geen wonder, ze was nog zwak van de inwendige bloeding van drie weken geleden.

Voor de fans van

In Nederland wordt dit boek namelijk voorgesteld met de beschrijving ‘Voor de fans van Lucinda Riley’. En zo’n vergelijking vind ik toch altijd heel gevaarlijk, want wat mij betreft moet je van goeden huize komen als je ook maar in de buurt wil komen van Lucinda Riley. Door haar geef ik immers voor het eerst historische romans een kans. In de buurt van ‘De zeven zussen’-reeks komt dit boek dan ook niet. En dat kwam mede door de schrijfstijl – die overigens wel makkelijk leest. Maar ik had het idee of ik alle gebeurtenissen beleefde via een helikopter. Ik wilde meegesleept worden, meevoelen met de personages en dat ging vrij lastig. Er was iets wat mij niet helemaal meenam en daarbij had ik het gevoel dat sommige hoofdstukken los stonden van andere. Toch heb ik ook over deze 500 pagina’s niet lang gedaan, dus ik had er ook wel weer plezier in om deze personages te volgen in hun zoektochten.

Vraagtekens

Je leert namelijk niet alleen Marie goed kennen, ook andere personages krijgen genoeg aandacht. Zoals Paul, Elizabeth en Katharina Melzer. Van allemaal krijg je net genoeg informatie om te weten waar ze mee bezig zijn, maar net te weinig om ze in je hart te sluiten. Zo vraag je je bijvoorbeeld af: Wat maakt bijvoorbeeld dat Elisabeth zich altijd in de schaduw van haar zus voelt staan, wat maakt het dat Katharina zo’n spring-in-het-veld is maar haar vleugels niet altijd durft open te staan (en waarom begonnen ze over een ziekte, die ze blijkbaar niet heeft) en wat maakt dat Marie toch zo eigenwijs is en toch zo onbeholpen? Vragen die voor mij onbeantwoord blijven net als de vraagtekens rondom het einde. Het voelt onafgemaakt. Op pagina 510 wordt er nog een probleem voorgesteld en op pagina 512 is het boek ten einde.. komt dat doordat dit boek één van de drie is? Ik ben erg benieuwd.

‘Kom binnen. Je hoeft je niet te schamen. Ben jij Marie, ja? Ik ben Auguste. Het tweede kamermeisje. Al ruim een jaar.’ Daar scheen ze enorm trots op te zijn. Wat een huis! Ze hadden twee kamermeisjes in dienst! Waar Marie eerder in dienst was geweest hadden ze al het werk, ook het koken en wassen, alleen moeten doen.

Conclusie

‘Het weesmeisje’ van Anne Jacobs is het eerste deel van een nieuwe historische reeks die het vast goed gaat doen onder het Nederlandse publiek. Het is makkelijk geschreven, je volgt bijzondere personages die allemaal iets unieks hebben en het is gewoon een interessant verhaal. Zowel over een weesmeisje dat meer wil weten over haar verleden als over een rijke familie die ieder hun plekje in deze wereld zoeken. Maar zo goed als De zeven zussen-reeks vind ik het echter niet. Soms had ik namelijk het gevoel of ik er net iets te veel vanaf stond – vanuit een helikoptervlucht en ik heb de personages niet compleet in mijn hart kunnen sluiten. Maar ik heb wel genoeg sympathie voor ze gekregen om een eventueel vervolg niet uit te sluiten. En feit blijft dat ik er ondanks de kleine minpuntjes toch doorheen vloog en er stiekem ook van genoot. Op het einde was ik nog even in verwarring: was dit het verhaal nu? Maar wie weet wordt dit over een tijdje wel allemaal duidelijk.

Aan welke boekenreeks ben jij voor het laatst begonnen? Laat het achter in de comments vooral als je nog een tip hebt. Ik ben altijd benieuwd.