Laat me niet alleen – Sarah Armstrong

Dáár ben ik weer met een nieuwe recensie! Vandaag recenseer ik een heel interessant boek, maar waarom dat zo is? Daar kom je snel achter. Lees snel de recensie van ‘Laat me niet alleen’ van Sarah Armstrong. 

Als Anna nieuwe buren krijgt en de blauwe plekken van hun jonge dochtertje ziet, belt ze de politie en kinderbescherming. Maar niemand luistert. Dus als de 5-jarige Charlie aanbelt en om hulp vraagt, weet Anna dat het op háár aankomt. Wat zou jij doen? Zou jij het kind in je auto zetten en wegrijden? Of zou je het kind verborgen houden en naar de andere kant van het land rijden? Zou je liegen tegen de politie? Tegen haar moeder? Hoe ver zou jij gaan om het kind van een ander te redden?

Uitgeverij De Fontein ~ december 2018 ~ 352 pagina’s ~ ISBN: 9789026143342 

Het leven van Anna lijkt heel gewoon: ondanks dat ze op jonge leeftijd haar moeder is verloren, heeft ze haar leven op de rit. Ze huurt een huisje, heeft een relatie en een baan. Maar dit komt plots op losse schroeven te staan als ze haar nieuwe buurmeisje Charlie ontmoet. Het jonge meisje zit onder de blauwe plekken en heeft het steeds over het boze gedrag van haar vader. Als Anna daar meerdere malen getuigen van is, besluit ze de kinderbescherming te bellen maar die doen niets. Om Charlie niet aan haar lot over te laten (wat misschien wel noodlottig zou kunnen aflopen), ziet Anna maar één mogelijkheid. Haar in de auto zetten en in veiligheid brengen aan de andere kant van het land in een beschut gebied. Alleen hoe ver ga je om een kind te redden die je nauwelijks kent, wanneer is het genoeg en is er überhaupt nog wel een weg terug voor Anna? Anna doet er alles aan om Charlie een gelukkige jeugd te bezorgen, maar ook zij snapt dat Charlie haar moeder nodig heeft.

Ik heb een e-book gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Op je gevoel

‘Laat me niet alleen’ van Sarah Armstrong is een boek dat vanaf het begin tot aan het einde op je gevoel speelt. Je weet namelijk diep van binnen – overigens net als hoofdpersonage Anna zelf – dat het niet goed is wat ze doet. Je mag niet zomaar een kind ontvoeren en daarmee voor eigen rechter spelen. Maar toch snap je Anna ook wel. Ze wil Charlie niet aan haar lot overlaten en misschien wel dood laten gaan onder het gezag van haar ouders. Aan welke kant je als lezer ook staat, je gaat nadenken over wat jij zou doen als Jeugdzorg niets doet. Zou jij het kind meenemen, vaker de politie bellen (met gevaar voor eigen leven) of zou je het laten gaan? Hier ligt dan ook de kracht van dit boek, want aan verrassingen, spanning of actie ontbreekt het. Je zit niet op het puntje van je stoel, omdat Anna misschien bijna wordt ontdekt, ze zijn niet keer op keer op de vlucht en je wordt ook niet echt verrast door een mooie wending. Alles draait om je eigen gevoel.

Waar was Charlies moeder, in vredesnaam? Even de deur uit? Of was er iets erg gebeurd? Anna onderdrukte de angst in haar buik. Ze herinnerde zich het verhaal over twee peuters die dagenlang in hun appartement hadden moeten overleven toen hun alleenstaande vader even boodschappen was gaan doen en op straat was doodgereden.

Leesplezier

Doordat er actie, verrassing en spanning ontbreekt, verminderde mijn leesplezier wel iets. Maar het was ook weer niet zo dat ik mij extreem ging vervelen of de neiging had om dit boek weer weg te leggen. Dat komt vooral door de onderhuidse spanning die je als lezer op de been houdt. Ik was namelijk heel erg benieuwd op het moment dat er wel iets ingrijpends ging gebeuren (en dat moment komt er) en wat daar dan weer de gevolgen van zijn. Alles is heel realistisch beschreven, dus je weet dat dat moment gaat komen. Gelukkig zorgde de makkelijke (en soms beeldende) schrijfstijl ervoor dat het niet lang duurde voordat die antwoorden kwamen. Hetzelfde geldt overigens voor de korte hoofdstukken die het boek rijk is. Door keer op keer toch nog een hoofdstukje te lezen, bleef ik lekker in het verhaal en had ik geen moment het gevoel dat ik ‘moest’ doorlezen.

Liefde voor Charlie

De liefde van Anna naar Charlie overstijgt alles wat mij betreft. Het is niet niets: Anna kent Charlie nauwelijks maar voelt al meteen zo’n bijzondere band. Ze wil haar beschermen en misschien is dit niet de juiste manier (dat mag iedereen zelf invullen), maar ik snapte haar ergens wel. Je gunt ze daardoor beide hun geluk in deze wereld. Onder de vleugels van Anna kan Charlie echt kind zijn, ondanks dat het kleine meisje het niet allemaal snapt. Ze vraagt om haar moeder, maar omdat moeders zal kiezen voor haar vader blijft ze onveilig. Alleen zet Anna haar relatie met Charlie niet ontzettend onder druk nadat ze haar ontvoerd heeft? Je gunt ze elkaar, maar is dat nog mogelijk? Dat ga je lezen als je dit boek leest. Overigens nog een kleine opmerking: de cover vind ik niet heel aansprekend. Nu houden veel mensen in Nederland niet van gezichten op covers, maar voor mijn gevoel had de oorspronkelijke cover (met een jong meisje dat indringend de camera inkijkt) het verhaal alleen maar kunnen versterken.

Wie liet in vredesnaam een kind van vijf alleen? En wie had haar gebeten? Gabby moest toch iets weten over die weet. Die kon haar onmogelijk zijn ontgaan. Maar stel dat het Gabby zelf was geweest? Shit, wat een nachtmerrie.

Conclusie

‘Laat me niet alleen’ van Sarah Armstrong is een boek dat in je hoofd kruipt. Je gaat je afvragen wat jij zou doen als je kindermishandeling vermoedt. Bel je de politie, Jeugdzorg of speel je net als Anna in dit verhaal voor eigen rechter? Anna besluit in een paar seconden haar buurmeisje Charlie in de auto te zetten en naar de andere kant van het land te rijden. Midden in het bos ver van de politie en iedereen die naar haar op zoek is.  En daar mag je als lezer je eigen mening over vormen. Verwacht echter geen boek vol spanning, veel actie of verrassingen, want dan kom je bedrogen uit. Maar gelukkig ga je je niet vervelen – door de makkelijke schrijfstijl van Sarah Armstrong en de korte hoofdstukken vlieg je door de hoofdstukken heen. En dan weet je al snel hoe het afloopt voor de jonge Charlie, de roekeloze Anna en de omgeving die ieder op hun eigen manier betrokken raakt bij deze zaak.

Welk boek kroop voor het laatst in jouw hoofd en waarom? Laat het achter in de comments, want ik ben erg benieuwd naar jullie antwoorden.