De laatste recensie van 2018! Kun je je al voorstellen dat we morgen aan het einde van de dag aan het aftellen zijn naar een hopelijk mooi 2019? Dat wens ik je namelijk alvast toe. Maar niet voordat ik de recensie van ‘Sprong in het diepe’ van Tamara Haagmans met je heb gedeeld. Kijk dus maar snel verder.
Tessa heeft geen leuk jaar achter de rug. Ze verliest haar baan én haar vriend op hetzelfde moment. Als haar moeder haar een vakantie geeft omdat ze zelf niet kan gaan, neemt Tessa die na enig twijfelen aan. Alleen… Ze zit op een golfresort in Duitsland, en het is november. Alle winkels en restaurants zijn gesloten en er is echt helemaal niemand, behalve de Nederlandse badmeester Thomas die haar onder zijn hoede neemt. Telkens als ze in zijn buurt is, gebeuren er hele vreemde dingen. Aan het eind van haar vakantie haalt Thomas haar over om er nog een paar dagen met hem aan vast te plakken. Hij moet dan wel werken maar er blijft genoeg tijd over om leuke dingen te doen. Omdat er thuis toch niemand op haar wacht zegt ze ja. Het ene reisje loopt naadloos over in het andere en ondanks alle vreemde gebeurtenissen groeien Tessa en Thomas steeds dichter naar elkaar toe. Tot Thomas ineens helemaal van de aardbodem verdwijnt, om op een héél onverwacht moment weer op te duiken met een schokkende onthulling.
Uitgeverij Ellessy Relax ~ september 2018 ~ 219 pagina’s ~ ISBN: 9789086603787
Tessa ziet het leven even niet meer zitten: ze betrapt haar vriend met een ander en op hetzelfde moment verliest ze haar baan. Ter afleiding geeft haar moeder haar een reis cadeau (omdat ze zelf niet kan gaan) naar een bijzonder golfresort in Duitsland. Eigenlijk staat Tessa hier niet om te springen. Vooral niet omdat het nu echt de tijd van het jaar is om op vakantie te gaan. Maar die afleiding kan haar goed doen en daarom besluit ze toch ‘ja’ te zeggen op het aanbod van haar moeder. Eenmaal op plek van bestemming weet Tessa niet waar ze is beland: het is totaal uitgestorven en het beloofde zwembad blijkt net iets groter te zijn dan een kinderbadje. Maar daar is de knappe Thomas – badmeester van het resort – die haar op sleeptouw neemt. Ze zoeken naar het avontuur in de stille plaatsen. En waar het ene reisje al bijna afgelopen lijkt te zijn, besluit Tessa met Thomas met te gaan naar Parijs voor een nieuwe klus en ze komt zelfs terecht in Rio de Janeiro. De twee hebben een goede klik, maar kan het ook meer worden? Thomas kan namelijk soms zo afstandelijk en geheimzinnig doen.. zit Tessa daar wel op te wachten?
Ik heb een pdf van de uitgeverij gekregen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Op wereldreis
Van Duitsland, Frankrijk tot aan Rio de Janeiro. Het is net alsof ‘Sprong in het diepe’ van Tamara Haagmans je meeneemt op een bijzondere wereldreis. Je ziet alle locaties door de levendige schrijfstijl van Tamara voor je en net als Tessa weet je als lezer ook niet waar je in verzeild gaat raken. Waar het allemaal begon op een saai golfresort in Duitsland, eindigt het in de brandende zon van Rio de Janeiro. Een grote stap voor Tessa die normaal niet zo houdt van het nemen van risico’s. Maar als ze de knappe Thomas ontmoet, wil ze wel weten waar het schip met hem strandt. Alleen waarom doet hij soms zo vaag? Doordat alles vanuit het oogpunt van Tessa is geschreven, voel je wel helemaal met haar mee. Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik niet meteen een enorme klik voelde. Ik begreep haar namelijk niet altijd. Thomas is constant met zijn telefoon bezig, wordt boos om kleine dingen en het is Tessa die veel over hem denkt, maar weinig zegt. Ik vroeg mij daarom af: waarom zou je zoveel moeite in iemand steken die blijkbaar niet helemaal spoort?
‘Jij bent nou nooit eens een keer spontaan, Tessa. Neem eens wat risico in het leven, mens!’ Ik snap niet wat er mis is met dingen die je kent. Met veilig. Met goed nadenken voor je beslissingen neemt. Hij heeft misschien wel een béétje gelijk, maar dan echt maar een klein beetje.
Frustraties
Doordat Thomas zo vaag doet, kun je met hem al helemaal geen band opbouwen. Er is iets aan de hand en als lezer probeer je erachter te komen wat dat is. Nou, ik werd door Tamara Haagmans behoorlijk verrast toen ik eenmaal wist hoe de vork in de steel zat. Je raadt nooit welke kant dit boek opgaat, wat een hele prestatie is en hoe het wordt uitgelegd op het einde maakt het verhaal helemaal af. Het heeft er bij mij voor gezorgd dat dit boek van de drie naar de vier sterren schiet. Waarom dan geen vijf? Ik blijf een afstand voelen tussen mij en Tessa, wat toch wel wat frustratie oplevert. Want waarom zegt Tessa niets over het rare gedrag van haar reisgenoot en waarom gaat ze dan toch verder hopend op meer van hem? Als zij eenmaal weet hoe het zit, komt de vergeving naar mijn gevoel toch iets te vlug. Datzelfde geldt overigens bij de reactie van de moeder van Tessa. Ik snap dat je je dochter de wijde wereld in wil sturen, maar hoe zij reageert op de ontknoping is wel iets te makkelijk.
Hoofdstukje lezen
Maar dat gezegd hebbende, leest dit boek heerlijk weg. Ik begon met een paar hoofdstukjes, maar toen ik eenmaal de tijd nam om dit boek te lezen, had ik het binnen een avondje uit. Heerlijk meeslepend en met dat einde waar ik het net over had, een vermakelijk en verrassend boek. Dat komt mede door de afwisselende hoofdstukken – soms wat korter en soms wat langer. Maar nooit te kort of te lang. Dat maakt ‘even een hoofdstukje lezen’ lekker eenvoudig en laat dat nu een groot pluspunt voor mij zijn. Wat ik trouwens ook nog niet heb benoemd, is de cover. Ik snapte de cover eerst niet – omdat er in de tekst alleen maar wordt gesproken over het golfresort in Duitsland en je toch echt de Eiffeltoren uit Parijs ziet – maar als je het verhaal hebt gelezen, verklaart dat een hoop. En die cover is mede door de kleuren nog eens prachtig om te zien. Ik zou hem zeker zien in een boekhandel of bibliotheek.
Misschien moet ik er toch even uit in plaats van met een deken over mijn hoofd in bed liggen en pruilen. Jack zou ook niet pruilen. Die ligt ook gewoon met Mira in bed op dit moment. Hoogstwaarschijnlijk. En om eerlijk te zijn heeft het nu ook wel lang genoeg geduurd, dat liefdesverdriet om die sukkel.
Conclusie
‘Sprong in het diepe’ van Tamara Haagmans heeft misschien wel de meest verrassende wending in vergelijking met alle andere boeken die ik in 2018 heb gelezen. Ik had geen enkel idee welke kant dit boek op zou kunnen gaan en daarbij moet ik zeggen dat de wending heel goed is uitgewerkt. Je merkt dat Thomas er niet helemaal bij is met zijn hoofd. Hij wordt boos om kleine dingen, is constant met zijn telefoon in de weer en hij blijft (zowel voor de lezer als zijn reisgenoot Tessa) op een afstand. Toch wil je meegaan met de bescheiden Tessa. Ze neemt nooit risico’s in haar leven en daar stapt ze nu toch iets meer vanaf. Je gunt haar dit geluk van vrijheid en dat krijgt ze. Maar toch voel je met haar ook niet altijd een klik, want waarom zegt ze nu niets over dit gedrag én waarom blijft ze moeite doen? Voor het verhaal snap ik het, maar in het echte leven zou ik haar echt raar hebben aangekeken. Verder neemt dit boek je echt mee op een wereldreis met de fijne schrijfstijl van Tamara. Een heerlijk zomers boek met een wending die het verhaal naar een hoger niveau tilt.
Zo dat was hem dan! De laatste recensie van dit jaar. Ben je er volgend jaar ook weer bij? Laat weten welk boek ik komend jaar moet recenseren. Wie weet heb ik dan nog wel een tip voor jou.
