Over een week is het kerst! Ben je al helemaal in de sfeer of moet dat nog komen? Nou, ik wel hoor. Ik kan niet wachten op deze mooie dagen in december. En weet je hoe ik in die stemming kan? Door het lezen van een kerstboek natuurlijk. Benieuwd hoe ik ‘Een onverwachte kerst’ van Natalie Cox heb ervaren? Dat lees je hieronder.
Charlie houdt niet van Kerstmis, en dit zou wel eens de ergste decembermaand van haar leven kunnen worden. Haar vriend heeft haar ingeruild voor zijn personal trainer, haar appartement is getroffen door een gaslek en haar moeder heeft besloten de feestdagen met haar vijfde man in Australië door te brengen. Single, met een lichte hersenschudding en tijdelijk dakloos, stemt Charlie er schoorvoetend mee in de feestdagen door te brengen in Devon, om mee te helpen in de hondenopvang van haar nichtje. Maar haar plannen voor een rustige plattelandskerst met enkel harige viervoeters als gezelschap vallen in duigen als ze de Duitse dog Malcolm en zijn onweerstaanbare (maar helaas verloofde) baasje Hugo ontmoet. En als klap op de vuurpijl is er ook nog Cal, de aantrekkelijke maar vreselijk arrogante lokale dierenarts. Deze kerst zou wel eens interessanter kunnen worden dan Charlie ooit had verwacht.
Uitgeverij Boekerij ~ 303 pagina’s ~ oktober 2018 ~ ISBN: 9789022585726
Charlie ziet het al helemaal voor zich: met kerst is ze alleen, onder het genot van een paar flessen chardonnay kijkend naar zwart-witfilms met Audrey Hepburn. Nu ze onbedoeld vrijgezel is doordat haar ex haar heeft ingeruild voor een jonger exemplaar, hoeft al dat gedoe rond de kerstdagen niet. Groot gelijk! Maar dan stort haar appartement in (door een gaslek) en komt zij met een hersenschudding in het ziekenhuis terecht. Niet echt bevorderlijk voor haar plannen, want nu is ze naast lichtelijk gewond ook nog eens dakloos met de kerst. Daarom nodigt haar nicht haar uit in haar hondenpension in Devon. Ideaal is het allesbehalve, want laat Charlie nu niets met honden hebben. Wat zeg ik: ze haat honden. Toch stemt ze in met het plan en dat kan nog weleens een verrassende uitwerking hebben. Ze ontmoet namelijk twee bijzondere mannen die ieder iets unieks hebben. Hondeneigenaar Hugo die getrouwd is maar stiekem las heeft van bindingsangst en dierenarts Cal. Hij moet eigenlijk niets weten van de stadse Charlie én toch is hij bereid zijn handen uit de mouwen te steken om Charlie te helpen. Viert ze deze kerstdagen toch niet alleen?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Uniek kerstverhaal
Nu de decembermaand is aangebroken, is het natuurlijk de tijd voor heerlijke kerstboeken. En ‘Een onverwachte kerst’ van Natalie Cox is daar absoluut voor geschikt. Hoewel, het is een uniek boek voor deze tijd van het jaar. Verwacht namelijk geen zoenen onder de mistletoe en kerstcadeautjes onder de boom zoals je altijd ziet in de typische kerstboeken en –films. Maar wel honden, veel sneeuw en twee mannen die op hun eigen manier het hart van Charlie veroveren. Ondanks dat ik die typische (en verwachte) dingen van de kerst wel miste – omdat hierdoor de tijdsgeest een beetje vaag bleef ‘Is het nou kerst of niet meer?’ – waren het de honden die echt de show stalen. Zo heb je de zwangere Peggy, de dove Malcohm, de zieke Blok en de tweeling. Allemaal hebben ze hun eigen persoonlijkheid. Het is echter niet zo dat ik nu meteen een hond wil (zoals ik wel had tijdens het lezen van ‘Alaska’ – maar daarover later meer), maar lief was het wel.
T.S. Eliot had het mis. December is juist een maand vol wreedheid. Als de koopgekte rondom de kerst je niet de das omdoet, dan zorgt het druilerige Londense weer daar wel voor. Vanmorgen, toen ik in de stromende regen op weg was naar mijn werk en in de metro eigenlijk allerlei mails had moeten beantwoorden, zat ik weg te mijmeren over alles wat er mis was aan deze periode.
Grappig hoofdpersonage
Charlie houdt in tegenstelling tot mij niet zo van de kerst en toch is het wel iemand met wie je kunt meevoelen. Ze had de kerst thuis willen doorbrengen met een hoop chardonnay en films van Audrey Hepburn. Maar doordat de oven van haar bovenbuurman ontploft door een gaslek, loopt haar geplande kerst behoorlijk in de soep. Ze moet nu een kerst vieren met honden én als ze naast Kerst ergens een hekel aan heeft, dan zijn het wel die viervoeters. Ik zat hierdoor af en toe echt met een glimlach op mijn gezicht te lezen hoe Charlie alles beleeft. En daarnaast met een plaatsvervangende trots om te zien hoe ze met alles omgaat – zelfs als haar nichtjes opeens andere plannen blijkt te hebben. Wat ik in tegenstelling daardoor jammer vind, is dat de mannen een beetje vlak blijven. Ik zag wel wie de leukste was (helemaal door de ogen van Charlie), maar heel bijzonder waren ze niet. Je voelt niet met ze mee en kunt niet stiekem hopen dat Charlie met één van hen eindigt. Dat komt hoogstwaarschijnlijk doordat het boek maar vanuit één perspectief is geschreven.
Bepaalde wending
Maar één ding staat wel vast: je leest dit boek in raptempo uit. Het is zo fijn geschreven en je ziet alles voor je gebeuren. Net of je zelf de kerst doorbrengt in het hondenpension in Devon. En dat is vooral hilarisch te noemen: al helemaal als je geen verstand hebt van honden. Op een gegeven moment probeert Natalie Cox het verhaal nog wel even spannend te maken door er een bepaalde wending aan toe te voegen. Ik denk dat ze wat actie wilde, maar het voelde voor mij een beetje te gemaakt. Het had van mij niet gehoeven, maar verrassend was het zeker. En bij dit mooie en leesbare kerstverhaal hoort natuurlijk ook een passende cover en ik moet zeggen: daar is de uitgeverij heel goed in geslaagd. Ter illustratie stond er eerst een andere cover, maar de uiteindelijke tovert direct een glimlach op mijn gezicht. Passend bij het verhaal (de honden) en tegelijk een eyecatcher als je deze – al helemaal rond de kerstdagen – in de winkel tegenkomt. Laat hem dan vooral niet liggen, maar koop hem.
Als mijn moeder heeft opgehangen, lig ik op bed te peinzen hoe snel mijn leven is ontmanteld. Nog geen twee weken geleden had ik een vriend (al ging hij vreemd), een redelijk betaalde baan in de IT (al is mijn baas een zak) en een best leuk huis (al was het niet in de beste staat). Nu ben ik tijdelijk dakloos, vrijgezel en krijg ik waarschijnlijk de zak.
Conclusie
Zoek je nog een cadeautje voor onder de boom? ‘Een onverwachte kerst’ van Natalie Cox is dan precies wat je moet hebben. Een lief en uniek kerstverhaal over iemand die eigenlijk niet zit te wachten op een kerst met gezelschap. Verwacht geen zoenen onder de mistletoe of cadeautjes onder de boom. Maar Charlie – die niet van honden houdt – bij een hondenpension in the middle of nowhere. Nou, hilarische momenten gegarandeerd. Je voelt mee met Charlie en de dingen die haar overkomen. Je sluit haar (samen met de honden overigens) echt in je hart, omdat ze eenvoudig te begrijpen is. Niet teveel poespas, weet wat ze wil (en vooral niet wil) en grappig. En dan komen er ook nog eens twee mannen op haar pad die beide iets unieks hebben. Voor de lezer blijven zij iets op de achtergrond, maar je ziet wel naar wie de voorkeur uitgaat. Alleen wordt het wat? Dat wordt afwachten.. Je leest dit boek wel zo uit. Héérlijk.
Heb jij dit jaar al een kerstboek gelezen of laat je die schieten? Ik hoor het graag! Het liefst had ik zelfs ook nog ‘Een dag in december’ gelezen, maar dat boek is helaas nog steeds niet binnen. Nog even geduld dus.
