Onyx (Lux #2) – Jennifer L. Armentrout

Even geleden verloor ik mijn hart aan het nieuwste boek van Jennifer L. Armentrout ‘Obsidian’. En gelukkig voor mij hoefde ik van al die personages nog lang geen afscheid te nemen. Ik las daarom al snel ‘Onyx’ en vandaag laat ik jullie weten of ik net zo enthousiast ben over dit tweede deel. Pas op: spoilers van het eerste deel. 

Katy valt tegen beter weten in steeds meer voor Daemon, terwijl het juist van het grootste belang is dat niemand weet dat zij met elkaar verbonden zijn. Dat zou namelijk haar dood worden. En die van Daemon net zo goed, trouwens. Ze moet tegen hem liegen om bij hem uit de buurt te blijven, hoe zwaar haar dat ook valt. ‘Onyx’ gaat meteen verder waar het vorige deel van Jennifer L. Armentrouts ‘Lux’-serie ‘Obsidian’ ophield. Hierna volgen nog drie delen.

Zomer & Keuning ~ ~ juli 2018 ~ ISBN: 9789401913720

Katy probeert er tegen te vechten, maar het lijkt onvermijdelijk: ze heeft gevoelens voor Daemon en hij voor haar. Dat leek een paar weken geleden wel anders. Hij kon haar niet uitstaan en had het liefst dat Katy zo snel mogelijk weer verhuisde. Daemon moest dan ook niets weten van mensen: zij brengen zijn soort namelijk alleen maar in gevaar. Zo bleek ook wel met zijn broer en zijn vriendin. Maar nu is het toch zover gekomen dat de twee een aantrekkingskracht hebben om u tegen te zeggen. Katy wijt het aan het feit dat ze geheeld is door Daemon. Dat kan toch ook niet anders? En als dat niet genoeg drama oplevert, heeft ze ook nog eens te maken met mysterieuze gebeurtenissen. Kluisjes die uit het niets opengaan, ramen die springen en takken die breken.  Als dit uitkomt, is zowel Katy als de hele familie van Daemon hun leven niet veilig en dat wil de boekblogster echt niet op haar geweten hebben. Daarom vlucht ze in de armen van een nieuwkomer die zegt dat hij haar kan helpen. Maar of dat nu zo slim is.. Het levert in ieder geval een hoop jaloezie op vanuit Daemon.

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening.

Lust voor het oog

‘Onyx’ van Jennifer L. Armentrout is alleen al een lust voor het oog. De cover is mysterieus, maar ook heel romantisch en liefdevol door de roze kleur. Echt een must have voor in je boekenkast. Het springt meteen in het oog en het zorgt er bij mij voor dat ik meteen aan dit boek wil beginnen. Zo gezegd, zo gezegd. Na het eerste boek ‘Obsidian’ was ik zo verrast dat ik fantasy kon waarderen, dat ik erg benieuwd was of dat in het tweede deel ook zo was. En ja hoor. ‘Onyx’ is spannend, sexy door de enorme aantrekkingskracht tussen de twee krachtige hoofdpersonage en weer lekker mysterieus. Je verveelt je geen moment. Er gebeurt namelijk een hoop: twee personages die twijfelen of ze wel bij elkaar moeten zijn, vijanden die op de loer liggen en nog een aantal dingen die ik niet ga verklappen. Eén ding is wel zeker: je moet je gedachten er echt bij houden. Vooral als ze de strijd aangaan met andere karakters.

Er verstreken tien seconden tussen het moment dat Daemon Black ging zitten en me met zijn oude vertrouwde pen tussen mijn schouderbladen begon te porren. Maar liefst tien volle seconden. Toen ik me omdraaide op mijn stoel, ademde ik de unieke ‘buitengeur’ in die zo kenmerkend voor hem was.

Jake of Blake

Maar daarbij moet ik wel eerlijk zijn: ik ben net iets minder overtuigd door ‘Onyx’ dan ik was bij ‘Obsidian’. Ik weet alleen niet waaraan het ligt, maar ik deed bijna tien dagen over dit boek en dat is voor mijn doen echt lang. Ik kwam er niet lekker in en vond de personages zoals ik ze had leren kennen niet meteen terug. Pas richting het midden had ik eindelijk de flow weer te pakken en toen las ik het boek ook binnen een paar dagen uit. De makkelijk schrijfstijl van Jennifer is namelijk gewoon aanwezig. En opnieuw kan de vergelijking met Twilight niet uitblijven. Want waar Jake was, is nu Blake! Zal Blake de innige band tussen de knappe (maar ook onuitstaanbare) Daemon en zijn kittige Kity kunnen verbreken? De vraag is alleen of hij wel te vertrouwen is, want in dit boek blijkt iedereen wel een verborgen agenda te hebben. Voor je het weet, wil iemand Katy en de hele familie van Daemon erin luizen en als lezer hoop je natuurlijk niet dat dit gaat gebeuren.

Menselijk

Jammer is wel dat de hilarische Dee – de zus van Daemon – maar een kleine rol had in dit boek. Waar alles is begonnen met de vriendschappen tussen Katy en Dee is ze in dit boek maar nauwelijks terug te zien. Af en toe in een scène op school, maar daar houdt het bij op. Beide personages hebben andere dingen aan hun hoofd. Zo is Katy bezig met het uitvinden van haar magische krachten. Na een heftige koortsaanval kan ze opeens dingen die Daemon ook kan – bizar! En ondanks dat ze ‘speciaal’ is, blijft ze toch een mens met wie je kan meeleven, die boekblogger is (of toch booktuber?) en die zich zorgen maakt over haar moeder en haar nieuwe stiefvader. En dat meeleven gebeurt dus ook. Ik voelde en dacht mee, heb genoten en zat op sommige momenten op het puntje van mijn stoel (of op de rand van mijn bed). Juist dat dit boek meer is dan een boek over aantrekkingskracht maakt dat het mijn interesse behield.

Ik had het bloedheet en leek wel van binnenuit te branden. Mijn ingewanden voelden aan alsof ze waren gesmolten tot een kleverige brij. Mijn gedachten liepen door elkaar heen, als een eindeloze reeks onzin. Het enige was me duidelijk was, was dat ik verkoeling nodig had.

Conclusie

‘Onyx’ van Jennifer L. Armentrout is een volwaardig tweede deel van een verrassende leuke serie. Hoewel ik normaal niet zo van de fantasy ben, kan ik deze reeks waarderen doordat Katy toch een ‘normaal’ mens blijft die van de één op de andere dag te maken krijgt met iets abnormaals. Haar buren – de Luxen. Door hen draait haar leven opeens om meer dan school, boeken en bloggen. Het gaat draaien om magische krachten, vijanden die op je af komen als je ‘licht’ geeft en verrassingen uit onverwachte hoeken. Dat zorgde ook in dit deel er weer voor dat ik af en toe goed moest opletten, op het randje van mijn bed zat en dat ik meeleefde met alles wat er gebeurde. Net als Katy geloof je in het goede van de mens, maar daar is in dit boek weinig meer van te merken. Er is altijd wel iemand die de twee uit elkaar probeert te drijven of die het op hen voorzien heeft. Jammer was alleen dat ik echt even weer moest wennen aan alle karakters – waardoor het minstens 10 dagen duurde voordat ik dit boek kon dichtslaan – en dat  de hilarische Dee met haar luchtige uitspraken maar een kleine rol had. Wel moet ik zeggen dat Jennifer goed is in opbouw: je weet vanaf het begin weer waar alles is gestopt en ook het einde maakt nieuwsgierig naar deel 3 (die ik natuurlijk ook ga lezen).

Ben jij al begonnen met deze reeks? Ik mag toch hopen van wel! Laat het achter in de comments wat je ervan vindt.