Colleen Hoover is terug en zoals jullie weten, kan ik haar boeken gewoon niet weerstaan. Overal las ik al goede reacties en toen mocht ik het eindelijk ervaren. Vandaag recenseer ik – zo objectief mogelijk – haar nieuwste boek Nooit meer. Lees dus snel verder.
‘Nooit meer’ van Colleen Hoover vertelt het aangrijpende verhaal van Lily, die verliefd wordt op de knappe neurochirurg Ryle. Hij is assertief, koppig en een tikje arrogant, maar ook gevoelig, briljant en dol op Lily. De opbloeiende nieuwe relatie brengt herinneringen terug aan Atlas, haar eerste liefde. Als hij weer in haar leven verschijnt, komt alles wat Lily heeft opgebouwd in gevaar. Dan komt het eropaan dat ze de kracht in zichzelf vindt om te zorgen dat de toekomst geen herhaling wordt van het verleden.
Zomer & Keuning ~ maart 2018 ~ 400 pagina’s ~ ISBN: 9789401910552
Totaal verdoofd vlucht Lily op een avond naar het hoogste appartementencomplex van Boston om daar tot zichzelf te komen op het dak. Ze heeft een hele zware dag achter de rug, die ze niet zomaar kan afsluiten. Maar wat ze niet had voorzien, is dat ze een bezoeker krijgt. De radeloze neurochirurg Ryle die niet in de gaten heeft dat Lily ook op het dak aanwezig is, gooit al zijn radeloosheid – die hij heeft opgelopen op zijn werk – eruit op een stoel. Maar of dat veel zin heeft. Langzaam worden ze bewust van elkaars aanwezigheid en daar – hoog boven de grond – ontstaat een bijzonder gesprek tussen twee compleet vreemde. Ze denken dat ze elkaar na die avond nooit meer zullen zien, maar was dat maar waar. Ryles zus wordt namelijk een werknemer van Lily en daarmee komen Ryle en Lily weer in contact. Alleen deze ontmoetingen geven haar flashbacks naar het verleden: naar haar relatie met Atlas en haar jeugd. Maar onder die stoere en zelfstandige vrouw zit nog altijd een hoop pijn en die komt er beetje bij beetje uit. Of ze daar nu op zit te wachten of niet.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Koningin van New Adult
De kracht van Nooit meer zit hem in de achtbaan aan emoties die te weeg worden gebracht.
De koningin van de New Adults is terug en hoe?! Colleen Hoover heeft mij met haar boeken als Misschien Ooit, Sterrenhemel, Oprecht en 9 november al meerdere keren weggeblazen, maar Nooit meer doet daar wederom niet voor onder. Ondanks alle hoge verwachtingen die ik weer had (wat ook niet heel gek is), stelt ze gewoon niet teleur. De kracht van Nooit meer zit hem gewoon in de achtbaan aan emoties die te weeg worden gebracht. Zo was ik weer in een romantisch bui, zo was ik boos, verdrietig of voelde ik zelfs angst. Dat is allemaal te danken aan de sterke band die ik met Lily creëerde. Je ziet hoe Ryle en Atlas in haar leven verschenen (en uiteraard heb ik gelijk een voorkeur, maar die ga ik niet delen) en ik sloot haar beste vriendin Allysa in mijn hart.
Terwijl ik hier zo zit, met een voet aan weerskanten van de richel, en vanaf twaalf verdiepingen boven de straten van Boston naar beneden kijk, denk ik onwillekeurig aan zelfmoord. Niet mijn eigen zelfmoord. Ik hou genoeg van mijn leven om te kijken hoe dat zich verder zal ontwikkelen. Ik denk juist aan andere mensen.
Film kijken
Nooit meer is uit het leven van ‘onze’ Colleen gegrepen.
De boeken van Colleen Hoover zijn vooral zo sterk door de levendigheid die erin zit. Het is zo beeldend opgeschreven dat je alles voor je ziet alsof je naar een film zit te kijken. Nu is er ‘Oprecht’ al eens vermaakt tot een serie, maar dat mogen ze best met meer boeken doen (of er een film van maken). Alle personages in Nooit meer komen namelijk zo levend op mij over. Ze zijn stuk voor stuk goed uitgewerkt en kunnen net zo goed mensen zijn uit je eigen omgeving. Daarnaast zijn er levensechte gebeurtenissen – en dat bewijst dit boek misschien nog wel meer dan alle voorgaande boeken. Maar op welke manier mag ik helaas niet verklappen. Laat ik zeggen dat je meteen begrijpt waar dit thema vandaan komt als je het nawoord van Colleen Hoover leest. Nooit meer is namelijk echt uit het leven van ‘onze’ Colleen gegrepen.
Krachtige boodschap
Veel romans/New Adults zijn voorspelbaar, maar dat is Nooit meer totaal niet.
En met dit uit het leven gegrepen thema bewijst Colleen meteen dat ze zoiets heftigs kan omzetten tot iets waar andere mensen weer van kunnen leren. Het is sterk door de boodschap die erin is verwerkt. Je kunt het niet raden als je alleen de beschrijving leest, maar als je eenmaal rond het midden tot het einde bent krijg je daar wel een idee van. En dat is gelijk weer een pluspunt: veel romans/New Adults zijn voorspelbaar, maar dat is Nooit meer totaal niet. Colleen Hoover komt altijd met een geweldige plottwist die alles op losse schroeven zet, maar hoewel dat hier minder was, had ik niet van tevoren kunnen raden waar dit boek over zou gaan. Maar één ding zeg ik je: houd de zakdoekjes erbij. Ik hoefde niet te huilen, maar het plot staat gewoon als een huis.
Vanavond wás het fijn. Want helaas voor mij werd daarnet de deur zo hard open gerukt dat ik niet anders verwacht dan dat het trappenhuis een menselijk wezen op het dak zal uitbraken. De deur slaat weer dicht en voetstappen komen snel het platte dak over.
Conclusie
Daarom raad ik je dit boek van Colleen met heel mijn hart aan.
Nooit meer van Colleen Hoover is een perfect plaatje van binnen een buiten. Het boek laat je liefde voelen, haat, angst, maar ook een gevoel van kracht. Colleen Hoover heeft namelijk voor dit boek iets verschrikkelijks omgezet in een krachtige boodschap voor iedereen. De originele titel ‘It ends with us’ zegt het misschien al, maar van tevoren had ik niet kunnen raden welke wending dit boek zou nemen. En daarom raad ik je dit boek wederom met heel mijn hart aan. Misschien moet je er op het begin even inkomen, maar alles wordt aan het einde goed gemaakt. Dat beloof ik je. Je sluit Lily in je hart, haar beste vriendin Allysa (die overigens hilarisch is), Ryle en Atlas. En je ziet alles voor je alsof het een film is die je afspeelt en dat krijg je alleen maar voor elkaar als je een compleet verhaal hebt neergezet. En hoewel compleet.. ik zou het echt niet erg vinden om ooit een prequel of regulier boek te lezen vanuit Allysa of Atlas omdat zij nog meer verhalen met zich meedragen dan ik nu heb gelezen. Mocht dat niet gebeuren, wacht ik wel op haar nieuwste vertaalde boek. Dus wanneer verschijnt Without Merit of de Slammed-serie? Ik kan niet wachten.
Jij hebt toch ook vast al eens een boek van Colleen Hoover gelezen? Niet? Doe dat dan maar snel, want spijt zul je er absoluut niet van krijgen. Dat beloof ik je alvast.
Mijn verwachtingen van dit boek waren echt niet normaal hoog, maar uiteindelijk viel het me toch tegen. Het verhaal vond ik inderdaad erg sterk en de boodschap is enorm krachtig en emotioneel, maar ik vond het echt niet zo goed als haar andere boeken.