Mijn website blijft veelzijdig. Zo kon je dinsdag een recensie lezen van een New Adult en zo staat er vandaag een recensie klaar van een kinderboek. Al benieuwd? Lees hieronder mijn recensie van Oppassen van Selma Noort.
Nina en haar broer Luca hebben beloofd om op elkaar te passen als hun ouders het weekeinde naar Parijs zijn. Maar dan is er ineens ook oppas nodig voor Sammie, Luca’s oppaskind. Nina besluit met Luca mee te gaan. Twee dagen en twee nachten van huis… Wat kan er nou helemaal gebeuren?
Leopold ~ november 2017 ~ 168 pagina’s ~ ISBN: 9789025873141
Als de ouders van Nina en Luca tien jaar getrouwd zijn, besluiten ze om een weekendje Parijs te boeken zonder hun kinderen. Nina en Luca beloven hun vader en moeder dan ook plechtig om goed op elkaar te letten. Alleen wordt dit verstoord als Sabine, de moeder van Sammie, belt naar Luca om te vragen of hij kan oppassen. Zij moet plots voor haar werk naar Londen en ze heeft geen oppas. Luca kan eigenlijk niet weigeren, want het verdient lekker en hij vindt Sammie een schatje. Daarom probeert hij Nina te overtuigen dat ze mee moet gaan. Eigenlijk vindt ze dat helemaal niet fijn – twee nachten niet slapen in haar eigen bed – maar ze besluit om een stoer te zijn. Samen maken ze er twee geweldige dagen van, denken ze. Alleen verloopt niet alles zoals de bedoeling is.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Bekende auteur
Als er iemand geen onbekende auteur is, dan is het Selma Noort wel. Haar eerste jeugdboek kwam uit in 1980 en dat is inmiddels al 38 jaar geleden. Moet je nagaan, maar ik heb – voor zover ik weet – nog nooit een boek van haar gelezen. Daar moest maar eens verandering in komen. Bewijst ze met Oppassen dat schrijven in haar vingers zit? Zeker weten! Oppassen trok mij aan vanwege de spannende beschrijving. Twee dagen oppassen lijkt zo makkelijk, maar dat is toch niet helemaal het geval. Vooral bij de twee jonge kinderen Luca en Nina, die samen de verantwoordelijkheid krijgen over de kleine Sammie. Wat je merkt meteen dat dit boek bedoeld is voor kinderen. Het boek heeft namelijk een hele makkelijke schrijfstijl, het is geen dik boek en een groot lettertype. Een ideaal boek voor de beginnende lezer.
‘Sammie?’ Ik hoor schrik en ongerustheid in zijn stem. Een minuut geleden scharrelde Sammie nog met zijn kiepauto tussen de herfstbladeren die tegen het hek om het speeltuintje gewaaid zijn. Ik sta ook op. ‘Sammie?’
Sterke elementen
Oppassen bevat veel sterke elementen. Je kunt meeleven met hoofdpersonage Nina die onafscheidelijk is van haar broer Luca. Het is prachtig om te zien hoe sterk de band is tussen deze broer en zus. Nina is twaalf en Luca is vijftien. En ze worden op elkaar aangewezen als hun ouders voor het weekend vertrekken naar Parijs en als ze op de kleine Sammie moeten passen. Daarnaast bevat dit boek ook gewoon zowel spannende elementen als vermakelijke situaties door alles wat er gebeurd met de kleine Sammie. Ik kan natuurlijk niet te veel verklappen, dus dat ga ik ook niet doen. Maar ik kan je wel vertellen dat alle spannende dingen niet zo spannend zijn als in een thriller bijvoorbeeld, maar dat is ook niet nodig. Door de onderhuidse spanning die er nu heerst, vlieg je (sowieso als volwassenen) door het verhaal heen.
Belangrijke thema’s
Naast de vermakelijke en spannende elementen draait dit boek om zoveel meer dan het oppassen. En ik denk dat daar pas echt de kracht ligt van Oppassen. Zo komen thema’s voorbij als buitengesloten worden, het zijn van jezelf – en vooral het dragen wat je zelf wil – en verscheurde families. Van alles en nog wat, maar elk thema is zo goed mogelijk uitgewerkt. Niets voelt onafgemaakt en juist die details maken het verhaal helemaal af. Kinderen (en uiteraard ook andere lezers) kunnen hier echt een boodschap uithalen en dat is mooi om te zien. Wel had het einde nog iets krachtiger gemogen. Het voelt namelijk alsof er nog iets kan komen, maar de pagina’s zijn dan toch echt op. Jammer vind ik het bijna, want ik heb zowel Luca, Nina als Sammie in mijn hart gesloten. Ik wil nog meer lezen over deze personages.
‘Je kunt je huiswerk en je boek meenemen,’ zegt Luca. ‘En bij Sabine kunnen we ook dansen, ze heeft ruimte genoeg in haar huiskamer. En mams lasagne kunnen we daar in de magnetron opwarmen.’ Ik hoor dat mijn stem scheller gaat klinken. ‘Ik vind het hier fijn, in ons eigen huis. En we moeten op Kit en Mop passen.’ Ik slaap niet graag ergens anders.
Conclusie
Ik val misschien niet helemaal in de doelgroep van Oppassen, maar ik heb echt een paar uurtjes genoten van dit boek geschreven door Selma Noort. Natuurlijk moet je er wel van tevoren rekening mee houden dat het op een kinderlijke manier wordt geschreven. Dat is ook niet zo gek, want het hoofdpersonage – door wie het verhaal verteld wordt – is zelf pas twaalf. Maar dat doet er niets aan af. Het is namelijk echt een prachtig boek voor de beginnende lezer. De makkelijke schrijfstijl zorgt ervoor dat je meteen wordt meegenomen in het verhaal en dat je echt de onderhuidse spanning voelt. Je haalt er mooie boodschappen uit als het zijn van jezelf, dingen als buitengesloten worden en vooral het feit dat je mag dragen wat je zelf wil. En is dat niet precies wat je je kinderen wilt meegeven? Het einde daarentegen had nog iets sterker gemogen, maar dat is een klein detail.
Lees jij weleens kinderboeken en wat haal je daar het meeste uit? Laat het weten in de reacties vooral als je nog een aanrader hebt.
