Onderuitgehaald – Loes den Hollander

Het was even wachten op deze titel (mede doordat het boek later uitkwam dan eerst gepland), maar sinds Onderuitgehaald van Loes den Hollander op mijn boekenplank stond, kon ik bijna niet meer wachten. Eindelijk was het zover en vandaag laat ik je weten of ik van dit boek genoten heb of dat het toch iets tegenviel. 

Het gezin Fortuin, vader Fokke en dochters Wieke en Sigrid, heeft al zware stormen moeten doorstaan als Freddy, de tweede vrouw van Fokke en de stiefmoeder van zijn dochters, verdrinkt in het zwembad bij hun vakantiehuis. Ze maken de afspraak te zwijgen over de ware toedracht van het ongeluk. Maar zeven jaar na die verschrikkelijke nacht wordt duidelijk dat iemand die twijfelt aan hun verhaal de waarheid wil achterhalen. Ongeacht welke prijs daar voor betaald moet worden.

De Crime Compagnie ~ oktober 2017 ~ 350 pagina’s ~ ISBN: 9789461092830

Het gezin Fortuin heeft het niet makkelijk. Eerst verloren Wieke en Sigrid op jonge leeftijd hun lieve moeder en vader Fokke zijn lieftallige vrouw. Maar nog geen halfjaar later hertrouwde hij alweer met Freddy. En die keuze zorgde ervoor dat de familie lijnrecht tegenover elkaar kwam te staan. Vooral Sigrid moest namelijk niets weten van haar nieuwe stiefmoeder. En laat die stiefmoeder daar nou ook weer niet veel moeite voor hebben gedaan. Ze probeerde alle herinneringen van hun dode moeder te laten verdwijnen en ze moesten haar benoemen tot ‘mama’. Een aantal jaar later verdrinkt Freddy op mysterieuze wijze in hun vakantiehuisje in Frankrijk. Het gezin besluit erover te zwijgen en als snel wordt het afgedaan als een ongeluk. Maar als zeven jaar later mysterieuze post op de deurmat valt in de vorm van een manuscript, is het nog maar de vraag of ze hun mond voor altijd kunnen houden. Wie zit erachter deze mysterieuze post en wat weet hij/zij over het ongeluk van Freddy?

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Zenuwachtige personages

Onderuitgehaald van Loes den Hollander is het allereerste boek dat ik van deze auteur heb gelezen. Ik heb weleens goede reacties gehoord, maar het is er nog nooit van gekomen om een boek van Loes te lezen. Ze is echter niet voor niets een bekende thrillerschrijfster, dus het werd eens tijd om eens zelf te gaan ontdekken hoe goed ze nu precies is. En dat heb ik geweten: Wat is Onderuitgehaald spannend! Je merkt aan alles dat de hoofdpersonages steeds zenuwachtiger worden door het manuscript dat zij ontvangen. Maar ook al lijkt het dat ze niets te verbergen hebben, tussen de regels door lees je toch net iets anders.  Op een gegeven moment moest ik gewoon weten hoe het af zou lopen, maar dat einde laat toch nog wel even op zich wachten. Dat wachten zorgde er vooral voor dat ik zelf scenario’s ging bedenken. En daar zat toevallig ook het juiste tussen. Het einde was dus niet geheel verrassend, maar eigenlijk vond ik dat niet erg. Het kwam namelijk niet uit de lucht vallen.

Ze moet ademen, ze moet lucht krijgen. Ze spert haar ogen open, maar het enige wat ze ziet is water. Overal water. Steenkoud water. Ze kan haar lippen niet langer stijf op elkaar houden en ze opent haar mond. Grote golven vocht stromen naar binnen en nemen haar in bezit. Ze hoort en ziet niets meer en ze wil schreeuwen om hulp.

Snelheid in hoofdstuk één

Wat ik meteen merk bij hoofdstuk één is hoe snel het gaat. Zo gaat hoofdpersonage Sigrid in het eerste hoofdstuk van huis, naar het zwembad waar ze een aantal baantjes trekt om vervolgens met een (dan nog onbekende) man in bed te kruipen. Behoorlijk wat tijdsprongen en dingen die worden overgeslagen in één hoofdstuk, ook al zorgt het er onder andere wel voor dat je door het verhaal heenvliegt. Terwijl de hoofdstukken minimaal maar twee tot drie pagina’s bevatten. Maar gelukkig gaat het naarmate de hoofdstukken vorderen steeds iets langzamer. Er wordt meer ingegaan op de details en zo leer je de personages ten minste iets beter kennen. Ik weet niet of ik het bij had gehouden als alles zo snel ging als in het eerste hoofdstuk. Nog steeds gaat het niet sloom, maar dit tempo maakt alles een stuk realistischer. Natuurlijk heb je wel een aantal elementen die uit de lucht komen vallen – vooral naarmate het einde nadert – maar dat heb ik inmiddels geaccepteerd bij dit genre.

Gezinsleden

Origineel aan dit verhaal vond ik dat alles werd verteld door middel van een manuscript. Iemand weet – door Freddy – alles uit haar leven. Hoe de band met Sigrid was en met Wieke en de relatie tussen Freddy en Fokke. Op die manier krijg je van een onbekende man of vrouw steeds meer te weten over de jeugd van Sigrid en Wieke met hun stiefmoeder Fokke. Ondertussen lees je ook hoe de gezinsleden daar zelf op reageren. De grote vraag blijft: Welke plaats heeft Freddy ingenomen in het gezin en waarom had Sigrid zo’n hekel aan deze vrouw? Loes den Hollander heeft er wel voor gezorgd dat ik helemaal kon meeleven met de hoofdpersonages en dat ik ze leerde kennen. Behalve dan dat ik de namen ‘Freddy’ en ‘Fokke’ nog weleens door elkaar haalde, maar dat was gelukkig alleen maar op het begin.

Het heeft natuurlijk ook geen nut om bang te zijn of je schuldig te voelen. We zijn haar kwijtgeraakt en we hebben daarna noodgedwongen moeten dealen met het secreet Freddy. Einde onderwerp Freddy.’ Maar Wieke is nog niet klaar met dit onderwerp. ‘We wilden Freddy geen mama noemen, zelfs geen mama Freddy. Wat werd ze dan woest, hé? Ik heb nooit begrepen dat papa haar steunde.’

Conclusie

Loes den Hollander heeft mij met Onderuitgehaald overtuigd. Ik vraag mij serieus af waarom ik niet eerder een boek van haar heb gelezen. Ik werd meegesleurd door de personages die zelf ook steeds zenuwachtiger leken te worden naarmate het einde kwam. Maar ik vertrouwde ze wel: je leert ze kennen, voelt met ze mee en wilde er samen met hen achter komen wie erachter dat manuscript zat. En misschien wel belangrijker: wat is de bedoeling daarmee? Ik wist het einde juist te voorspellen. Nu vind ik dat in dit geval niet zo’n heel groot probleem. Het einde mag dan wel niet geheel verrassend zijn, het kwam in ieder geval niet uit de lucht vallen. Hoewel er wel een aantal onrealistische dingen inzitten en er een behoorlijk snelheid op het begin zat, heb ik toch ontzettend genoten van Loes den Hollander’s boek Onderuitgehaald. Het doet smachten naar nog meer boeken van deze goede thrillerschrijfster!

Heb jij nog aanraders van Loes den Hollander die ik (in 2018) echt aan mijn TBR moet toevoegen? Laat het weten in de comments. Ik ben erg benieuwd of er nog een goede titel voor mij bij zit.