Goede dochter – Karin Slaugther 

Karin Slaugther mag dan wel een hele bekende naam zijn binnen het thrillergenre, maar ik had nog nooit een boek van haar gelezen. Maar dankzij de volledige inzet van Nanouk van Harper Collins (waarvoor heel veel dank!!) is daar met Goede dochter nu verandering in gekomen. Hoe mij dat is bevallen, lees je in deze recensie.

Achtentwintig jaar geleden: het zorgeloze leven van zusjes Charlotte en Samantha Quinn en hun ouders wordt wreed verstoord door een gruwelijke aanslag. Hun moeder verliest daarbij het leven en hun vader wordt nooit meer de oude. Achtentwintig jaar later: Charlotte – de klassieke ‘goede dochter’ – is advocaat geworden, in de voetsporen van haar vader. Dan is ze getuige van een nieuwe aanslag, en de details van het misdrijf halen de herinneringen naar boven die ze zo lang heeft geprobeerd te onderdrukken. Want de schokkende waarheid wil niet langer begraven blijven…

Harper Collins ~ juni 2017 ~ 512 pagina’s ~ ISBN: 9789402726800

Een brute overval zetten het leven van de kinderen Charlotte en Samantha (ook wel Sam genoemd) volledig op zijn kop. Hun moeder Gamma werd doodgeschoten en zij maakten beiden de engste momenten uit hun leven mee. Achtentwintig jaar later zijn de zussen – door hun trauma – uit elkaar gegroeid en hebben ze onafhankelijk van elkaar hun leven weer opgepakt. Sam doet dit ver weg van de omgeving waar ze is opgegroeid, terwijl Charlotte haar vader Rusty – de beruchte (en vaak gehate) advocaat – bijstaat in zijn werk. Zij is immers net zoals hij advocaat geworden en doet precies waar ze in gelooft. Maar als Charlotte precies achtentwintig jaar later nog een aanslag meemaakt doordat een jonge middelbare scholier met een pistool naar school komt en hun vader slecht komt te liggen, komen de zussen noodgedwongen weer bij elkaar. En dat levert een hoop nieuwe inzichten op.

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Gemengde reacties

Voor het lezen van Goede dochters van Karin Slaughter hoorde ik gemengde reacties. Er waren veel mensen lovend over dit boek, maar er zaten ook aardig veel negatieve recensies tussen. Zelf zit ik er een beetje tussenin: Het is zeker geen slecht boek. Je wordt meegenomen naar het leven van Charlotte en Samantha. Je komt erachter wat voor dingen ze allemaal mee hebben gemaakt, nu nog meemaken en je maakt een lichtelijk verstrooide zussenband van dichtbij mee. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er even in moest komen: de eerste pagina’s vlogen niet aan mij voorbij, maar gelukkig kwam daar naarmate het verhaal vorderde verandering in. Wel had ik het na acht dagen – wat voor mij vrij lang is – gezien met dit boek. Dit kwam mede doordat ik op vakantie was en nog tien boeken bij mij had. Daar had ik nu bijna geen tijd voor.

Het was alsof er duizend wespen in Samantha Quinns benen prikten toen ze over de lange, verlaten oprit naar de boerderij rende. Het roffelende geluid van haar gympen op de kale aarde ging gelijk op met het jachtige gebons van haar hart. Zweet had haar paardenstaat in een dik touw veranderd, dat ritmisch tegen haar schouders zwiepte.

Spannende vragen

Wat Karin Slaughter goed heeft gedaan, is ervoor zorgen dat er veel vragen worden gesteld. Zo blijf je als lezer gefocust en is er wel een aantrekkingskracht naar het einde toe. Je bent benieuwd naar de aanslag 28 jaar geleden waar Gamma om het leven werd gebracht. Wie zat erachter, wat gebeurde er en kwam verder iedereen er zonder veel problemen vanaf? Maar ook naar de tweede ‘aanslag’ in het leven van Charlotte. Als zij iemand bezoekt op een middelbare school wordt er geschoten en verliezen twee mensen het leven. De dader is bekend, maar veel gegevens kloppen nog niet. Waar is bijvoorbeeld het wapen gebleven, was het een bewuste keuze en hoe beïnvloedbaar is dader Kelly? Daar zet je als lezer ook je vraagtekens bij. Persoonlijk had ik meer met de tweede zaak dan met de eerste, omdat je echt voelt dat er iets niet klopt.

Herhalingen

Goede Dochter is duidelijk een thriller. Er zitten namelijk veel onverwachte wendingen in. Maar feit is wel dat er rondom die plotwendingen wat herhaling in dit boek te vinden is. Dit komt mede doordat er geen vast ik-personage is. Zowel Sam als Charlotte komen veel aan het woord en dat zorgt ervoor dat situaties in het boek meerdere keren voor komen. Dat is niet altijd erg, maar het zorgt er wel voor dat het tempo (waar ik het eerder in deze recensie als over had) er soms uitgaat. Het mag dan wel vanuit twee perspectieven zijn, maar als de tekst – op de details na – bijna hetzelfde is, dan leest dat niet lekker. Je weet immers al welk uiteindelijk resultaat je gaat krijgen. Maar toch ben je stiekem ook wel benieuwd naar beide verhalen. Alleen had dit dus net iets beter kunnen worden verteld.

Haar hele lichaam verstijfde. Het was geen grap. In de keuken stonden twee mannen. Ze stonken naar zweet en bier en nicotine. Ze hadden zwarte handschoenen aan. Hun gezichten gingen schuil achter zwarte bivakmutsen. Samantha opende haar mond. De lucht had zich als met watten verdicht en sloot haar keel af.

Conclusie

Goede dochter van Karin Slaughter heeft mij helaas niet van mijn stoel geblazen, maar ik heb mij zeker wel vermaakt. Het is inderdaad een spannend boek dat veel vragen oplevert, goede personages heeft, die een mooie ontwikkeling doormaken en ook het einde is prima. Karin Slaughter durft veel onderwerpen aan te snijden: een schietpartij op een school, trauma’s, verkrachting, zussenband en moord. Maar ik miste tempo, vond er net iets te veel herhalingen inzaten en had het daarom op een gegeven moment wel gezien. Dit kwam doordat er geen gebruik is gemaakt van een vast personage, maar dat het verhaal vanuit zowel Charlottes als Sam’s perspectief is geschreven. Dat levert de lezer meer informatie op, maar zorgt ervoor dat sommige situaties wel heel herkenbaar zijn. Je hebt ze immers al eens gelezen. Wel een leuk detail: er was een personage met de naam ‘Judith’. Een naamgenoot. — Conclusie: drie sterren.

Heb jij al eens een boek van Karin Slaughter gelezen? Zitten daar nog aanraders tussen? Laat het weten in de comments, want stiekem ben ik wel benieuwd waar Karin nog meer toe in staat is.