Na Kill the Boy Band en Donkerblauwe woorden is het weer tijd om een andere titel van Young & Awesome te recenseren. Getiteld Brieven aan de Duisternis van Brigid Kemmerer. Lees je verder om erachter te komen wat ik daarvan vond?
Juliet laat brieven achter op het graf van haar moeder. Declan werkt op het kerkhof vanwege een taakstraf. Wanneer hij een van Juliets brieven vindt, ontstaat een bijzondere briefwisseling, die zich al snel uitbreidt naar mail en app. Op papier en beeldscherm vertellen Juliet en Declan elkaar alles, denkend dat ze elkaar nog nooit ontmoet hebben. Ze zitten echter op dezelfde middelbare school. Wat doe je als de enige persoon die je echt volledig vertrouwt niet is wie je dacht dat hij was?
Young & Awesome ~ juni 2017 ~ 308 pagina’s ~ ISBN: 9789025873004
Een meisje verscheurd door het verlies van haar moeder en één jongen die zich constant in de nesten weet te werken. Maar ook achter hem zit een verhaal, een verhaal dat niemand kent. Deze twee personen komen samen hoewel ze niet weten wie de ander is. Juliet schrijft namelijk een brief aan haar overleden moeder die vier maanden geleden is omgekomen in een auto-ongeluk. Declan zit op de begraafplaats zijn taakstraf uit en vindt de brief terwijl hij aan het grasmaaien is. Hij besluit om er ‘ik ook’ onder te zitten, omdat hij de gevoelens van de anonieme briefschrijfster begrijpt. Alleen zonder de wetenschap dat zij het ooit zal lezen. Maar zij leest het en besluit terug te schrijven: eerst een brief vol hatende opmerkingen, want ‘waar bemoeit hij zich mee?’ maar al snel besluiten ze elkaar te blijven schrijven over alles wat ze doormaken en alles wat ze voelen. Alleen de vraag is: wat gebeurt er als ze erachter komen wie de ander werkelijk is? Zijn ze dan nog zo blij dat ze elkaar alles hebben verteld via brieven en e-mails?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Bijzonder boek
Brieven aan de Duisternis van Bridig Kemmerer is een bijzonder boek. In de afgelopen periode heb ik – totaal onbewust – veel boeken gelezen over de rouwperiode. In elk boek gaan de hoofdpersonages er weer anders mee om. Zo ook Juliet, die haar moeder brieven schrijft. Iets wat ze voor haar dood ook al deed, alleen toen kreeg ze vaak een antwoord terug. Ditmaal alleen niet, hoewel niet van haar moeder. Op originele wijze komen twee behoorlijk verstrooide personages bij elkaar. En hoewel Juliet daar op het begin niet op zit te wachten – wat geheel logisch is, want de brieven waren voor haar moeder bedoeld en niet voor een vreemdeling – leidt het tot een geweldige vriendschap waarin Juliet en Declan elkaars steunpilaren kunnen zijn. De reactie van Declan was immers ook niet voor haar ogen bedoeld.
Ik moet niet naar die brief blijven staren. Ik heb de envelop alleen opgeraapt omdat we persoonlijke spullen bij de grafstenen moeten weghalen voordat we het gras maaien. Meestal doe ik kalm aan, want acht uur is acht uur en ik word er toch niet voor betaald. Mijn vuile vingers hebben vlekken gemaakt langs de rand van het papier. Ik zou hem weg moeten gooien voordat iemand merkt dat ik hem heb aangeraakt.
Krachtige personages
Juliet en Declan zijn hele bijzondere en krachtige personages die hun hoofd boven water proberen te houden. Juliet probeert haar leven na de dood van haar moeder weer op te pakken. Zo ook fotografie – wat een passie was voor zowel moeder als dochter. Maar om naar haar dood weer de camera in handen te houden, is een behoorlijk struikelblok. Haar vriendin Rowan steunt haar hierbij. Je gunt het dat ze haar liefde voor fotografie weer terugvindt, want zowel Declan als Juliet raken je in het hart. Declan leer je door de brieven naar Juliet ook steeds beter kennen, want er gaat meer schuil achter die façade. Iedereen lijkt een (slecht) mening over hem te hebben, maar alleen zijn beste vriend Rev weet het grote deel van zijn verhaal. Ook Rev is een bijzondere jongen die zich verschuilt achter zijn hoodies en als lezer gun je ook hem het allerbeste.
Vliegt voorbij
Elk hoofdstuk begint ook met zo’n bijzondere brief (later e-mail), terwijl je daarna het hoofdstuk de reactie van de ander doorleest. Zo vlieg je eigenlijk door het boek heen. Je wilt de reacties peilen, de nieuwe brief lezen en weten wat er daarna gebeurt. Heel ’toevallig’ leren ze elkaar in het echt ook steeds beter kennen. Het begint met een gênante vertoning in de hal op hun gedeelde middelbare school, waar ze per ongeluk in botsing komen. Bad Boy Declan krijgt de schuld, terwijl Juliet diegene was die rennend door de hal ging. Maar daarna volgen er nog meer situaties waarin Juliet niet meer alleen bang is voor het foute imago van Declan en ook in het echte leven ziet wat er achter hem schuilt. Zonder te weten dat hij de mysterieuze brievenschrijver zal zijn.
De brief is er nog en iemand heeft het nodig gevonden er iets bij te schrijven. Het papier trilt in mijn hand. Ik kan niet.. Dit is… Wat.. wie doet.. waarom.. Ik zou willen gillen. Ik kan geen hele zinnen denken. Woede verteert mijn ingewanden. Dit was privé. Privé. Iets tussen mij en mijn moeder.
Conclusie
Brieven aan de Duisternis van Brigid Kemmerer heeft mijn hart gestolen. En dat komt mede door de bijzondere personages. Declan lijkt zo stoer, maar dat is alleen schijn. Juliet toont wel al meer haar gevoelens en is dagelijks op de begraafplaats te vinden. De gebeurtenissen in dit boek zijn realistisch, tonen echt een beeld van rouw en vertelt het bijzondere verhaal hoe twee mensen elkaar steeds beter leren kennen. In real life en door de brieven en e-mails die worden verstuurd. En zo komen ze er achter hoeveel overeenkomsten ze hebben zonder dat ze weten wie ze nu echt zijn. Daarnaast leest het boek als een trein, omdat je moet weten hoe het verhaal tussen deze twee mensen af zal lopen. Misschien dat het ook wel heeft bijgedragen dat je dit boek zowel als e-book als normaal boek kan lezen, wat echt een bijzondere en waardige toevoeging is van Young & Awesome.
Lees jij liever een e-book of een papieren boek? Ik geef nog steeds de voorkeur aan een papieren boek, maar afwisselend met een e-book is ook heerlijk! Laat het weten in de reacties.
