Misschien Nooit – Colleen Hoover

Eindelijk heb ik de kans gepakt om het extra boekje Misschien Nooit te gaan lezen. Veel mensen weten dat Misschien Ooit één van mijn favoriete boeken is, dus ik kon niet wachten om dit deel te gaan lezen. Weet het mij even veel te raken?

Misschien nooit van Colleen Hoover is een liefdesverhaal – al zou je het ook een lustverhaal kunnen noemen – vanuit het mannelijk perspectief van Warren. Hij is zo’n type waar we niet op willen vallen, maar het gebeurt tóch. Warren is namelijk een tikje vuig, een tikje uitgekookt en een tikje… nou ja, meer dan een tikje knap. De perfecte match voor Hooters-serveerster Bridgette, die ook niet op haar mondje is gevallen. Het vonkt en knettert deze hele novelle lang tussen hen, en dat alles vanuit het onweerstaanbare perspectief van Warren.

Zomer & Keuning ~ juni 2016 ~ 119 pagina’s ~ ISBN: 9789401907804

Warren – de huisgenoot van Ridge en Sydney – is terug in Misschien Nooit. Op het moment dat hij het niet op zoek is naar de liefde komt opeens Hooters-serveerster Bridgette zijn badkamer ingelopen. Hoewel, eigenlijk is het andersom, want zonder dat Warren het weet staat Bridgette opeens in zijn badkamer. En daar is hij op het eerste gezicht allesbehalve blij mee. Hij wil geen badkamer delen en al helemaal niet met een meisje. Maar als blijkt dat dit meisje wel heel aantrekkelijk is volgens hem, maakt het toch iets minder uit. Van zijn kant is er meteen een vonk en zijn testosteron borrelt op in zijn lijf, maar geldt dat ook voor – de grote mond, maar klein hartje- Bridgette?

Ik heb dit boek geleend bij de bibliotheek.

Geen vergelijkingsmateriaal

Misschien Nooit is niet te vergelijken met voorganger Misschien Ooit. Maar dat betekent niet automatisch dat dit boek slecht is. Het verhaal draait namelijk om twee andere personages Warren en Bridgette – twee karakters die in Misschien Ooit maar een hele kleine rol hebben. Daarnaast speelden muziek en de beperking van Ridge zo’n grote rol in het eerste boek en blijft Misschien Nooit oppervlakkig bij de aantrekkingskracht tussen de twee hoofdpersonages. Maar zoals ik net al zei, maakt dit het boek niet slecht. Het is anders en als je dat kunt accepteren, kun je genieten van dit korte (maar krachtige) verhaal over een ‘apart’ stel.

Ik kan geen badkamer delen met een meisje. Zeker niet met een meisje met zo veel kracht in haar armen. En zeker niet met een meisje met zo veel zongebruinde huid. Ik wend mijn blik van haar af. Ik baal dat ze een brunette is, want ik vind haar lange, lichtbruine haar echt mooi, en ook de nonchalante manier waarop het naar achter is vastgezet. Verdomme.

Twee individuen

Dit ‘aparte’ stel bestaat uit twee sterke individuen. Zo heb je aan de ene kant de unieke Warren. Hij is grappig, heeft het hart op zijn tong liggen en gaat voor wat hij wil. Hij staat open voor andere mensen, maar laat niet zomaar met zich sollen. In Misschien Ooit leren wij hem al kennen als de grappenmaker uit het studentenhuis, waar je niet makkelijk vanaf komt. En – wat ook al voorbij kwam in Misschien Ooit – is hij porno-verslaafd, maar daar heeft Bridgette zonder dat ze het weet dan weer voor gezorgd. Bridgette leerde je in Misschien Ooit kennen als de grote bitch tegen vooral Sydney, maar ook haar andere huisgenoten kwamen er niet altijd ongeschonden vanaf. Achter die felheid zit een verhaal en daar krijg je in dit boek eindelijk meer inzicht in. Wat is er met haar gebeurd in het verleden dat zij een muur om haar hart heeft gebouwd?

Muren slopen

Eén ding is zeker: Warren is niet bang om die muur om Bridgette te slopen. En dat is niet binnen een paar dagen gedaan. De aantrekkingskracht (inclusief sexy scènes) uit het verhaal bevestigen dat. Bridgette houdt de controle maar al te standvastig vast en vertrekt als de daad weer voorbij is. Geen knuffels en dus geen liefde, alleen maar platonische seks. Maar is dat wat Warren en Bridgette beide willen? Langzaam maar zeker ga je van hun eerste ontmoeting, hun relatie in bed, naar zoveel meer. Het breekt als lezer je hart als je tegen de problemen van de personages aanloopt en je hoopt maar dat alles goed komt. Afgemaakt met herkenbare scènes (vanuit Warrens perspectief) uit Misschien Ooit maakt dit een fantastisch geheel.

Achter Brennan aan ga ik de keuken in. ‘Sinds wanneer doe jij aan noodopvang? Als jij met vrouwen je pleziertje hebt gehad, mogen ze niet eens blijven slapen, laat staan bij je intrekken. Ben je soms verliefd op haar ofzo? Want in dat geval is dit wel de stomste beslissing die je ooit hebt genomen. Over een week heb je genoeg van haar, en wat dan?

Conclusie

Misschien Nooit is een aanrader voor de fans van Misschien Ooit, want ondanks dat het alweer bijna een jaar geleden is dat ik Misschien Ooit heb gelezen, voelt het nu pas of de reeks helemaal compleet is. Misschien Ooit was magisch, maar Misschien Nooit brak (bijna) mijn hart. Je ziet twee unieke personages, die beiden het hart op de tong hebben liggen, nader tot elkaar komen. Bridgette laat niet zomaar mensen dichtbij komen en denk maar niet dat Warren dat in één keer lukt. Je merkt vanaf het begin de aantrekkingskracht – zelfs in de eerste scènes in de badkamer – maar dat het zoveel meer kan worden, komt onverwacht. Wat mij betreft heeft Colleen Hoover haar best weer gedaan om zelfs binnen 119 pagina’s een pareltje neer te zetten. Misschien niet haar allerbeste, maar zeker een aanrader voor de fans van Misschien Ooit.

Heb jij Misschien Ooit en/of Misschien Nooit al gelezen? Laat het weten in de reacties. Het zijn twee New Adults, die misschien niet te vergelijken zijn, maar beide pareltjes van Colleen Hoover!