Een boek met een lange, maar heel opvallende titel. Tel daarbij een aantrekkelijke cover op en ik ben verkocht. Benieuwd wat ik van het verhaal uit De dag nadat ik met het verkeerde meisje was van Jesse Browner vond? Lees dan snel mijn recensie.
Wes komt thuis na een urenlange nachtelijke wandeling door New York. Hij is die nacht voor het eerst met een meisje naar bed geweest. Maar met het verkeerde meisje. In de vierentwintig uur die volgen vraagt Wes’ doodzieke moeder hem de zwezerik te bereiden die ze ooit met zijn vader at in Parijs, probeert zijn zusje hem op te beuren met een imitatie van Bobby de biseksuele muis – een van haar zelfbedachte personages – en wil zijn beste vriend James hem de smeuïge details ontlokken van de gebeurtenissen van die nacht. Ondertussen beziet Wes zijn leven met nieuwe ogen. Misschien heeft zijn vriendin Lucy wel gelijk met haar uitspraak: je kunt niet tegelijk volmaakt zijn én volwassen.
Leopold ~ 184 pagina’s ~ maart 2017 ~ ISBN: 9789025872625
In De dag nadat ik met het verkeerde meisje was staat één dag in het leven van Wes centraal. De jongen die dacht dat hij deze dag zich als een koning zou voelen, omdat hij zich heeft laten ontmaagden. Maar niets is minder waar. Hij heeft spijt, of in ieder geval dat denkt hij. Niet zijn slimme en boeddhistische vriend Deila deelde samen met hem de lakens, maar de knappe Lucy – die iedere man kan krijgen. Ondertussen is Wes’ dag bezet met zijn zieke moeder die zwezerik wil eten, ondanks dat ze de vorige keer (toen ze nog fit was) er bijna van moest overgeven, zijn zusje Nora met haar persiflages, Wes’ huiswerkopdracht en de serie van Bob Ross.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Opvallende verschijning
De dag nadat ik met het verkeerde meisje was is een opvallende verschijning in zijn genre. Niet alleen door de opvallende en lange titel, maar ook door het ontbreken van duidelijk aangegeven hoofdstukken en alinea’s. En daar had ik erg veel moeite. Ik miste een bepaalde adempauze en het feit dat je niet ‘even het hoofdstuk’ kan uitlezen. Nu kan ik begrijpen waarom de schrijver hiervoor heeft gekozen – het gaat om immers één dag waarin er geen tijd te verspillen is. En dat gebeurt nu letterlijk niet in het verhaal. Toch heeft het persoonlijk niet mijn voorkeur en dat is door dit boek wel gebleken.
Wes beseft dat het vreselijk was voor iemand van zijn leeftijd om zo diep in de put te zitten als hij nu. Daar speelden uitputting, schaamte, hopeloosheid en verlies een rol in. Zo moest je je niet voelen als je jong was. Veel ervaring had hij er niet mee, maar instinctief wist hij dat het bij een veel ouder iemand paste om gebukt te gaan onder een somberheid die gevoed werd door spijt, weemoed en een half leven van weggegooide kansen.
Prachtige quotes
Maar het verhaal op zich beviel mij dan weer wel. Het is eens geen meisje dat het heeft over haar ontmaagding, maar een jongen met twijfels over zijn eerste keer en zijn leven. Hij leeft met een doodzieke moeder, die hij moet verzorgen tot ze haar laatste adem heeft uitgeblazen, een jong zusje dat hij beschermt voor zijn leven en een vader die wel in huis is, maar eigenlijk geen aandacht meer heeft voor zijn familie. Ondertussen is hij die jonge jongen die bezig is met liefdes, vriendschappen en huiswerkopdrachten voor Engels. Het boek bevat prachtige quotes en verwijzingen naar verschillende boeken (die hij dus leest voor zijn opdracht). Aan de ene kant verrijkt dat het boek, maar aan de andere kant haalde dat mij soms uit het verhaal. Dat waren namelijk de momenten dat ik mij niet kon vinden in Wes, omdat ik het gewoon niet voor mij zag.
Twee dames
Naast Wes en zijn zusje komen de twee dames uit het leven van Wes ook veel aanbod. Deila leren wij als lezer alleen kennen uit de verhalen van Wes. Zo vertelt hij dat zij een soort juffrouw is geweest om hem alles te leren over het boeddhisme. Dit wordt aangevuld met de gevoelens van Wes naar haar toe, hoewel wij daar weinig van merken. Pas op het einde krijgen we van James Browner een klein inkijkje in Deila’s gevoelens, maar daar blijft het ook bij. Lucy lijkt – in het beeld van Wes – bijna het tegenovergestelde. Zij is het populaire meisje op school, dat de wereld aankan en iedere jongen kan krijgen. Daarom vraagt Wes zich af waarom zij überhaupt haar oog heeft laten vallen op hem. Hij is immers wel door haar ontmaagd. Het beeld over Lucy verandert naarmate het verhaal vordert, want wij leren Lucy in meerdere situaties kennen en Lucy en Wes leren elkaar beter kennen.
Wes had het meisje van wie hij hield bedrogen door naar bed te gaan met iemand om wie hij niets gaf en die hij niet eens zo aardig vond. Dit probleem was niet uit zijn brein voortgesproten, het was niet iets waar hij tegenaan was gelopen in zijn dwaaltochten door het labyrint van zijn eigen verbeeldingskracht; het was geen metafysische oefening. Het was echt – lévensecht.
Wisselende conclusie
De dag nadat ik met het verkeerde meisje was is een origineel verhaal over een jongen die zijn eerste keer heeft beleefd. Het boek van maar liefst 180 pagina’s roept wisselende reacties bij mij op. Met het verhaal op zich was niets mis: het was origineel en bevat mooie en eerlijke personages. Toch werd ik uit het verhaal getrokken door de te prachtige quotes en de hoeveelheid verwijzingen naar andere verhalen en dus vond ik het niet jammer toen ik het verhaal alweer kon dichtslaan. Daarnaast ontbraken er hoofdstukken en alinea’s waardoor ik geen adempauze kon halen. Een ander klein kritiekpuntje was het einde: dat is erg vaag, waardoor ik nog steeds met een boel achter blijf.
Ondanks de vele positieve en de negatieve punten heb ik het boek beoordeeld met 2,5 ster. Niet zo heel overtuigd, maar precies op de helft van vijf. Bij welk boek had jij een hele wisselende mening met positieve en negatieve punten? Laat het weten in de reacties.
