Buiten wordt het steeds kouder, maar gelukkig zijn er boeken die mij voor even naar een warme bestemming brengen. Zoals een liefde in Rome, geschreven door de stad zelf. Benieuwd wat ik ervan vond? Lees dan snel mijn recensie.
De jonge kunstenares Alice reist niet alleen naar Rome voor inspiratie, maar ook voor een laatste avontuur, voordat ze zich settelt met haar verloofde. Bestaat er zoiets als liefde op het eerste gezicht, en zou zij het ooit meemaken? Meg en Alec zijn in Rome voor een romantische vakantie. Die kunnen ze wel gebruiken sinds hun drukke leven met kinderen en carrières het heeft gewonnen van de romantiek. Constance en Lizzie zijn in Rome om de as te verstrooien van Henry, Constances geliefde echtgenoot en Lizzies broer. Constance en Henry hebben elkaar tientallen jaren geleden leren kennen in Rome, maar Lizzie weet niet wat het echte verhaal is achter die ontmoeting – en welke geheimen hun reis aan het licht zal brengen… De verteller van dit verhaal is Rome zelf. Een stad met honderden jaren geschiedenis. Een stad waar geliefden elkaar vinden…
A.W. Bruna ~ oktober 2016 ~ 257 pagina’s ~ ISBN: 9789044975345
Door de ogen van de stad Rome worden drie liefdesverhalen verteld. Over de jonge kunstenares Alice die van haar docent eens iets moet meemaken. Ondanks dat ze verloofd is, vertrekt ze voor een aantal dagen alleen naar Rome. Ze wil een Nieuwe Alice creëren, maar daarvoor moet ze uit haar comfort zone stappen en dingen beleven die ze normaal uit de weg gaat. Ondertussen lees je ook hoe schoonzussen Constance en Lizzie de as van Henry uitstrooien. Oude gevoelens en raadsels komen weer naar boven. Als laatst volg je Meg en Alec. Hoewel hun relatie op springen staat, lijkt het voor Meg belangrijker om het winkeltje te vinden waar ze nog maar één tegel van heeft. De verhalen zijn verbonden, maar op welke manier blijft tot het einde een verrassing.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Italië-liefhebber
‘Wie brengt mij naar Rome?’ Dat is de eerste vraag die bij mij opkomt als ik terugdenk aan dit verhaal. Als Italië-liefhebber (waar ik meer dan tien keer ben geweest en dat in een leven van twintig jaar) ben ik nog nooit in de prachtige Italiaanse hoofdstad geweest. Rome betovert en dat heeft Een liefde in Rome bewezen. Het neemt je echt mee: naar de geschiedenis, de Italiaanse namen, de liefdesverhalen en de sfeer van de stad op dit moment. Dat begint in het verhaal al bij het kaartje op de eerste bladzijde: een rondleiding door de stad.
Laat me je vertellen over Rome, mijn geliefde Roma, zo oud dat ze ‘eeuwig’ wordt genoemd, de stad die er altijd geweest is en er altijd zal zijn. Verzekerd van haar eigen grootsheid, haar eerbiedwaardige bekentenis, verlangt ze geen vergelijking, en toch vind ik het bijna onmogelijk haar niet te vergelijken.
Stiekeme hints
Er zijn drie losse verhalen, maar dat is niet iets wat stoort. Ze vullen elkaar vooral aan. En je weet door stiekem hints dat er ergens een verband moet liggen – groot of klein – maar hoe en wat wordt echt pas op het einde duidelijk. Dit zorgt ervoor dat je gewoon wilt doorlezen. Daarnaast is het ook niet erg om de verschillende personages te volgen. De jonge Alice, het echtpaar Meg en Alec of de rouwende (oude) zussen Constance en Lizzie. De hoeveelheid verhalen en personages zijn precies groot genoeg om niet in de war te raken.
Geen sneltrein
Toch heb ik het boek niet in één ruk uitgelezen. Het verhaal is niet saai – dat zeker niet – maar ook niet onwijs spannend. Het is gewoon een heerlijk vermakelijk verhaal dat ervoor zorgt dat je even van de wereld af bent. Een leuk detail vond ik de verteller: de alwetende verteller in de vorm van Rome. Rome weet hoe de verhalen gaan verlopen en wil dat maar al te graag met de lezer delen. Vooral een zin als ‘Een ontmoeting had gekund, maar dat verandert hun bestemming’ maakt nieuwsgierig.
Luister goed en je hoort haar zuilen neuriën als harpsnaren, betokkeld door degenen die vóór jou betoverd zijn geraakt, onder wie caesars, pausen, despoten, dromers, wetenschappers, kunstenaars en geliefden. Kijk goed achter de meesterwerken en wonderen en je zult ontdekken dat er helemaal niets alledaags te zien valt.
Conclusie
Een Liefde in Rome is precies wat iedereen nodig heeft om de koude wintermaanden te overleven. Een prachtig en meeslepend boek, dat ervoor zorgt dat je alleen maar een ticket naar deze Italiaanse stad wil boeken. Het leest misschien niet altijd als een trein, maar zorgt het voor vermaak en het heeft net dat beetje spanning dat een verhaal nodig heeft. De personages dragen allemaal een verhaal met zich mee en dus ook drie onverwachte wendingen.
Ben jij weleens in Rome geweest? Hoe vond jij de stad vol met zijn geschiedenis? Laat het weten in de comments en natuurlijk ook als je er graag naar toe wil (net zoals ik!).
