Met nog maar enkele weken te gaan tot de verschijning van ‘Atlas’, deel ik vandaag mijn mening over ‘De zevende zus’, het zevende deel in de populaire serie van Lucinda Riley. Ben je er klaar voor? 3, 2, 1… scrollen maar!
Lees ook: mijn recensie van ‘De zeven zussen’, ‘Storm’, ‘Schaduw’, ‘Parel’, ‘Maan’, ‘Zon’ en ‘Atlas’.
De zevende zus, het zevende deel in de Zeven zussen-serie van Lucinda Riley, gaat over de mysterieuze zevende zus. Ze was altijd onvindbaar, maar als Georg Hoffman onthult dat hij haar misschien op het spoor is, ontdekken Maia en Ally dat er twee aanwijzingen zijn: het adres van een wijngaard in Nieuw-Zeeland, en een tekening van een bijzondere, stervormige ring. CeCe, die in Australië woont, gaat op onderzoek uit. Dat blijkt pas het begin van de zinderende zoektocht naar de zevende zus, want de vrouw met de bijzondere ring is net aan een grote reis begonnen. Het wordt een race tegen de klok die de zussen de hele wereld over voert. Ze proberen haar spoor te volgen in Nieuw-Zeeland, Canada, Engeland, Frankrijk en Ierland, maar ze lijken steeds een stap achter te lopen…
Xander Uitgevers ~ 704 pagina’s ~ april 2021 ~ ISBN: 9789401614283 ~ Boekenwereld.com
In dit krachtige zevende boek uit de populaire De Zeven Zussen-reeks die ik zo in mijn hart heb zitten, gaan onze geliefde zusters op zoek naar hun zevende zus. Pa Salt heeft namelijk altijd beweerd dat er één was, maar dat hij haar nooit kon vinden. Met wat hulp in de goede richting van Georg Hoffman komen ze dan ook terecht in het prachtige Nieuw-Zeeland, waar het mysterieuze meisje zou moeten wonen. Als het de juiste is, is dat op één manier zichtbaar moeten zijn: ze moet namelijk in het bezit zijn van een bepaalde ring. Wat de zussen alleen niet weten, is dat ze met hun klopjacht op deze vrouw en haar gezin haar vooral angst aanjagen. Ze woont niet voor niets zo afgelegen…
Ik heb dit boek gekocht.
‘De zevende zus’ – Lucinda Riley
Waar veel mensen inmiddels reikhalzend uitkijken naar ‘Atlas’ van Lucinda Riley en Harry Whittaker, kwam ik er vrij recent achter dat ik ‘De zevende zus’ nog helemaal niet had gelezen. Dat moest snel veranderen. Zo gezegd, zo gedaan. Inmiddels kan ik je vertellen dat ook dit zesde boek absoluut niet teleurstelt.
Lees ook: mijn recensie van ‘De zeven zussen’, ‘Storm’, ‘Schaduw’, ‘Parel’, ‘Maan’ ‘Zon’ en ‘Atlas’.
Roman vol mysteries
Het is Lucinda Riley weer gelukt! Met ‘De zevende zus’ heeft ze weer een heerlijk mysterieus en goed verhaal geschreven dat onder je huid kruipt. Net als de zussen vraag je je af wie die mysterieuze zus is, waarom het Pa Salt nooit gelukt is om haar te adopteren en vooral wat er zowel in het heden als verleden nog meer is gebeurd. Hoe zit het nu precies met deze zogenaamde zevende zus en wat is haar verhaal?
Dat er namelijk wel degelijk iets aan de hand is, wordt al snel duidelijk. Hoe hard de zussen naar haar op zoek gaan, hoe meer ze lijkt te vluchten. Ze is ergens bang voor, maar waarvoor precies? En wat heeft dat te maken met de zussen? Door bladzijde na bladzijde om te slaan kom je hierachter en dat was weer een avontuur. Ik liet me meeslepen naar het prachtige Nieuw-Zeeland, voelde me thuis op Atlantis in Genève, dronk een wijntje in Frankrijk en kwam vooral meer te weten over de geschiedenis van Ierland.
Ierse strijd
In dat prachtige land liggen de roots van Mary, een vrouw die een link heeft met de ontdekkingen van advocaat George Hoffman. Hoe dat precies zit, ontdek je pas tegen het einde. Maar dat staat dan ook in de schaduw van het avontuur dat terug te leiden is naar Nala, een gevechtsstrijder die er alles aan heeft gedaan om in het geniep voor haar land te vechten en te voorkomen dat het in verkeerde handen zou vallen. Ierland moest volgens hen onafhankelijk blijven. Koste wat het kost.
Hoe origineel dit thema ook is en op wat voor nieuw avontuur het je ook brengt, moet ik toch ook eerlijk zijn. Als je mij namelijk zou vragen of dit echt het beste deel tot nu toe in de reeks zou zijn, kan ik daar helaas niet volmondig ‘ja’ op zeggen. Ik durf juist te zeggen dat ik niet compleet weggeblazen ben. Ik weet niet precies waardoor het komt, maar ik merkte gaandeweg dat ik de geschiedenis van Mary zelf en die van grootmoeder Nuala door elkaar ging halen. Het waren net te veel wisselingen van tijd om mij echt keer op keer compleet te laten meeslepen.
Conclusie
Maar slecht, dat is ‘De zevende zus’ niet. Het was wat mij betreft juist weer een prachtig boek, of beter gezegd: een avontuur dat mij met nog meer vragen heeft achtergelaten. Gelukkig duurt het niet lang meer voor ‘Atlas’ verschijnt, het slotdeel van deze fantastische reeks die echt al onze vragen zou moeten beantwoorden. To be continued…
Welk deel in De Zeven Zussen-reeks van Lucinda Riley is tot nu toe jouw favoriet en wat verwacht je van ‘Atlas’? Laat het me vooral weten in de reacties hieronder of via mijn post op Instagram. Ik ben heel benieuwd.
