De zilverboom – Lucinda Riley

Het is alweer meer dan een jaar geleden dat Lucinda Riley overleed, maar dat is het ‘mooie’: door haar boeken leeft ze toch nog voort. Althans, in ieder geval bij mij. Ik las namelijk onlangs ‘De zilverboom’. Benieuwd of dat boek de moeite waard is? Ik vertel het je hieronder.

In de roman De zilverboom van Lucinda Riley, bekend van de wereldwijde bestsellerserie De zeven zussen, keert Greta na dertig jaar terug naar Marchmont Hall, het prachtige landhuis dat ooit een belangrijke rol in haar leven speelde. Ze kan zich alleen niets meer van die periode herinneren; door een tragisch ongeluk is ze haar geheugen van de afgelopen jaren kwijt. Maar dan vindt Greta een grafsteen op het besneeuwde landgoed, en ze weet zeker dat er hier herinneringen verborgen liggen. Ze gaat op zoek naar haar verloren verleden en ontrafelt zo niet alleen haar eigen verhaal, maar ook dat van haar dochter, die haar eigen geheimen blijkt te hebben…

Xander Uitgevers ~ 544 pagina’s ~ oktober 2020 ~ ISBN: 9789401616461 ~ Bol.com

Na zich jarenlang te hebben beschermd voor de buitenwereld, besluit Greta dit jaar om het eens anders te doen. Ze gaat namelijk – tegen alle verwachtingen in – in op Davids voorstel om dit jaar kerst te vieren op Marchmont Hall, een prachtig landhuis dat een rijke geschiedenis kent. Greta herinnert zich daar helaas weinig meer van, omdat ze door een ernstig ongeluk al een paar jaar leidt aan geheugenverlies. Maar dan vindt ze tijdens het maken van een wandeling een grafsteen op het besneeuwde landgoed en weet ze zeker dat de herinneringen die ze ooit had ergens in haar hoofd nog ergens heeft. En dat brengt haar terug naar 1945, het jaar waarin haar leven na een ontmoeting met een Amerikaanse officier veranderde. Op slag. Ze raakte namelijk onbedoeld zwanger. Alleen voordat ze dat nieuws met hem kon delen, was hij al gevlogen. Gelukkig kon ze toen al rekenen op de steun van David en zijn moeder, die haar lieten verblijven in een cottage op Marchmont Hall. En dat was pas het begin van een verhaal vol romantiek, verkeerde keuzes, ambities en onvoorwaardelijke liefde.

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

De zilverboom – Lucinda Riley

Als je mij van tevoren had verteld dat ik het 543 pagina’s tellende boek ‘De zilverboom’ van Lucinda Riley binnen 48 uur zou hebben, was ik er natuurlijk veel eerder mee gestart. Net als bij een aantal van haar vorige titels werd ik vooraf namelijk behoorlijk opgeschrikt door de dikte. Dat dit echter nergens voor nodig is, weet ik inmiddels ook wel, zo bewijst ze ook nu weer. Vanaf pagina één werd ik meegesleept door het bijzondere verhaal van Greta, ‘haar reddende engel’ David en zijn moeder, Greta’s dochter Cheska, Greta’s kleindochter Ava en al die andere bij-personages die langzaam hun weg naar het verhaal vinden. Door de schrijfstijl van Lucinda leef je niet alleen zomaar mee: je wordt erin gezogen! Verder slurp je alle informatie op tot in de kleinste detail op en je kunt niet wachten om te ontdekken wat er voor al de unieke en bijzondere karakters in zowel het heden als verleden in het verschiet ligt.

Hij begreep heel goed dat Greta vaak de behoefte had recente gebeurtenissen tot in de detail te benoemen, juist omdat de tijd voor haar ongeluk haar was ontschoten. Terwijl hij verder reed over de spekgladde oprijlaan, waarbij de banden moesten zwoegen om hun grip op de lichte helling niet te verliezen, vroeg David zich af of het wel verstandig was om haar hier voor de kerst mee naartoe te nemen.

Als een mooie film

De kracht van ‘De zilverboom’ zat ‘m wat mij betreft in de opbouw. Na een korte introductie in het heden leer je van alles over Greta uit het jaar 1945. Ze is een jonge vrouw die haar geld verdient als ‘Windmill Girl’ en op een avond onbedoeld zwanger raakt van een Amerikaanse officier. Je gunt haar natuurlijk direct het geluk van de wereld, maar als hij ontdekt wat voor werk hij doet, is hij kort daarna in geen velden meer te bekennen. Greta staat er daarom alleen voor. Tot ze David ontmoet, die haar ondanks haar staat laat verblijven in zijn cottage op het land Marchmont. Vanaf dat punt bouwt het verhaal zich uit. Je leert alles over de zwangerschap en de opvoeding van het meisje om vervolgens terecht te komen in een verhaal vol krachtige thema’s als romantiek, familiebanden tot dramaverhaallijnen in de vorm van groot verlies, schizofrenie, ongewenste zwangerschappen en fame dat naar je hoofd stijgt. Op voorhand lijkt dit misschien veel, maar door de geleidelijke opbouw van Lucinda Riley is dit verhaal allesbehalve overweldigd. Het voelt vooral als een film waar je stukje bij beetje steeds meer van kan genieten.

Unieke karakters

Naast de verhaallijnen is er nog iets dat in ‘De zilverboom’ de boventoon voert: de unieke karakters. Iedereen krijgt een eigen verhaal mee waardoor het echt niet lastig is om ze van elkaar te onderscheiden. Ik leefde mee, sloot diverse karakters in mijn hart en voelde bij de meeste er echt iets bij: zelfs bij een bepaald iemand irritatie. Maar is dat erg? Nee, juist helemaal niet. Het liet wat mij betreft alleen maar zien dat ‘De zilverboom’ weer zo’n boek is dat echt onder je vel kruipt en daarom vind ik het – achteraf gezien – dus ook helemaal niet gek dat ik dit bijna 600 pagina’s tellende boek binnen twee dagen uit heb. Ik beloof je het namelijk: als je begint met ‘De zilverboom’ van Lucinda Riley kan je niet meer stoppen. Het trekt je naar binnen, houdt je vast en laat je tot het einde naar adem smachten. Wat een boek. Alweer!

Terwijl de sterren vervaagden in de opkomende zon, vervolgen ook haar dromen van een ander leven. Ze wist nu zeker dat Max niet meer kwam. Hij zou wel op weg zijn naar Southampton, klaar om voorgoed uit haar leven te vertrekken. Die ochtend kwam ze uitgeput en lamgeslagen bij het Windmill aan.

Conclusie

Heb je tot nu toe alleen De Zeven Zussen-reeks van Lucinda Riley gelezen en twijfel je nog of je aan een stand-alone gaat beginnen? Stop, ho! Ren maar gauw naar de winkel en schaf ‘De Zilverboom’ aan. Dit boek gaat je namelijk betoveren. En hoe! Vanaf de eerste pagina zal Lucinda Riley je grijpen met haar haast filmische schrijfstijl en pas op het einde weer ergens loslaten. Maar niet voordat ze je beetje na beetje heeft laten vallen voor karakters als Greta, David, zijn moeder en Greta’s kleindochter, je een traantje heeft laten wegvegen en je uiteraard heeft betoverd door alle verhaallijnen rondom de liefde, hopeloze verlangens, ingewikkelde familierelaties, keuzes maken (en soms de verkeerde) en geestelijke problemen. En het woord ‘betoverd’ zeg ik niet voor niets. Tijdens het lezen vergat ik namelijk af en toe de tijd en mijn eigen sores en voordat ik het wist had ik dit boek (binnen 48 uur!) alweer uit. Wauw! Dit bleek een ervaring om nooit te vergeten. Lees hier ook alles over de andere stand-alones van Lucinda Riley.

Wat is nu jouw favoriete boek van Lucinda Riley? Ik ben heel benieuwd of er direct een titel van een van haar pareltjes je te binnen schiet. Laat het me vooral hieronder weten in de comments.