Op deze vrijdag(ochtend) in april recenseer ik niet zomaar een boek, maar een… kersttitel. Ja, dat lees je goed. Jullie hadden namelijk nog de recensie tegoed van ‘Hemelse modder’ van Gaby Rasters. Benieuwd wat ik van dit boek vond? Lees dan snel door.
De zussen Iselle en Dagmar zijn altijd close geweest. Dat ze op jonge leeftijd hun ouders verloren en op elkaar aangewezen waren, heeft hun band versterkt. Maar door de jaren heen zijn de zussen wel erg veranderd. Waar Iselle een sportschool runt en het gemis van haar ouders wegstopt in veel sporten en gezond eten, vindt Dagmar juist troost in wijn en lekkers. Toch is er één ongezonde voorliefde die de zussen bindt: de hemelse modder die hun vader vroeger maakte. Helaas was het recept strikt geheim en hebben de zussen de vertrouwde smaak nooit helemaal kunnen nabootsen – zelfs al proberen ze het elke Kerstmis. Als hun contrasterende levensstijlen op een dag hard botsen, dreigt voor het eerst hun gezamenlijke kerst in het water te vallen. Maar in het jaar dat volgt kan veel gebeuren. Brengt het recept van hun vaders hemelse modder hen weer bij elkaar voor het jaar uit is? En wie zit er tegen die tijd nog meer aan tafel?
Boekerij ~ oktober 2020 ~ 304 pagina’s ~ ISBN: 9789022586488
Iselle en Dagmar mogen dan al sinds een tragische gebeurtenis uit hun verleden tot elkaar veroordeeld zijn, maar dat betekent niet dat hun voor het oog hechte band geen scheurtjes kent. Deze zussen hadden namelijk niet meer van elkaar kunnen verschillen. Waar de zelfverzekerde sportschoolhoudster Iselle er immers alles aandoet om een goed lichaam te hebben en te houden inclusief het tellen van calorieën en zich dagelijks afbeulen in de sportschool, vindt haar meer introverte zus juist haar troost in fastfood, snacks en liters wijn. En dit deelt ze ook nog vol trots op social media, tot grote ergernis van Iselle. Door dit meningsverschil, dat zich ook uit in de omgang met de nieuwe mannen in hun leven, dreigt voor het eerst hun gezamenlijke kerst in het water te vallen. Maar in het jaar dat volgt kan veel gebeuren. Heel veel zelfs. De vraag is alleen: Brengt het recept van hun vaders hemelse modder hen weer bij elkaar? Of zijn hun verschillende levens ditmaal echt te groot om te kunnen overbruggen?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Hemelse modder – Gaby Rasters
Gaby Rasters overtuigde mij in het verleden al meerdere keren met boeken als ‘Nooit meer bang’ en het emotionele en realistische ‘Hou me vast zoals ik was’. Maar de vraag is: slaagde ze daar ook in met ‘Hemelse modder’, een boek over een innige zussenband rond de kersttijd? Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: nee, helaas niet. In het eerste gedeelte (buiten de emotionele en sterke proloog) stoorde ik me namelijk ontzettend aan hoofdpersonage Iselle, die zo overtuigd is van haar eigen kunnen en mede daardoor echt alles beter lijkt te weten. En dan met name over de dingen die haar zus plaatst en doet. Niets is goed en overal lijkt ze wel kritiek op te hebben. Ik wilde haar door deze scenes bijna door elkaar schudden om te zeggen: bemoei je gewoon lekker met jezelf en laat je zus haar leven leiden zoals zij dat wil en niet zoals jij voor je ziet. Iedereen is namelijk anders, zo ook hoe iemand aankijkt tegen gezond leven, eten en sportieve activiteiten.
‘Dagmar, nu moet je heel goed luisteren. Papa en mama komen niet meer terug, nooit meer. Maar ik ben bij je. Voor altijd.’ Iselle stopt haar lievelingsbeertje in de handen van Dagmar. ‘Vanaf vandaag hoort Beertje bij jou.’ Dagmar knikt. ‘Ik heb honger, Iselle. Een koekje helpt, net als Beertje.’ Iselle knikt. ‘Je mag mijn koekje hebben, ik wil niet eten want mijn buik zit vol verdriet.’
Mannelijke karakters
Ook na dat eerste gedeelte (wat gelukkig wel ergens ophoudt) wist Iselle – vanuit wie je dit verhaal dus grotendeels leest – mij niet meer om haar vinger te winden. In het wat voortkabbelende verhaal waar je weinig duidelijkheid krijgt maakt ze namelijk ook enkele keuzes die ik vanuit mijn positie als lezer niet begreep, en dan met name richting de mannen. Ik wil hier niet al teveel over zeggen, maar doordat één mannelijk karakter te mysterieus en vaag blijft, begreep ik echt niet waarom ze toch weer steeds naar hem terugging, terwijl er een ander (en veel leuker) karakter dichtbij haar stond. Maar genoeg gezegd over de wat mij betreft ‘minpunten’, want ik heb ‘Hemelse modder’ uiteindelijk alsnog drie sterren gegeven. En dat is natuurlijk ook niet voor niets. Het heeft namelijk ook wel degelijk positieve kanten…
Roman over zussenliefde
Wat ik namelijk wel kon waarderen, en in erg grote mate, is het feit dat ‘Hemelse modder’ net iets anders was dan de reguliere romans en feelgoods. Het gaat namelijk eens niet over ‘vrouw vindt man, overbruggen verschillen en gaan toch voor elkaar’. Dit boek gaat in de basis helemaal niet over de liefde, maar wel om de dynamiek tussen twee unieke zussen, eenzaamheid, gemis, een zoektocht naar jezelf en het vinden van ‘familie’ zonder dat daar een bloedband bij nodig is. Deze thema’s omgeven in een kerstig jasje en omschreven met een toegankelijke en prettige schrijfstijl maakte dat ik uiteindelijk alsnog een klein glimlachje op mijn gezicht kreeg na het lezen van ‘Hemelse modder’. En dat is een feit dat ik in deze recensie natuurlijk ook niet onopgemerkt kon laten.
Ze hoort haar telefoon bliepen. Tuurlijk, het laatste woord komt altijd van Dagmar. Een extra laatste woord dit keer. Ze raapt haar telefoon op en staart naar het scherm. ‘Net alsof de kerstetentjes met bleekselderij en 1200 calorieën zo geweldig zijn.’ Iselle sluit haar ogen. Ze gaat niet reageren op deze app. Geen olie op het vuur!
Conclusie
‘Hemelse modder’ van Gaby Rasters stond al een behoorlijke tijd ongelezen in mijn kast te wachten tot ik ‘m eindelijk zou oppakken, en in februari 2022 was het dan zover. Alleen ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: met dit boek wist Gaby me helaas niet genoeg te overtuigen. Het is niet zo dat ik nooit meer een boek van haar wil oppakken, want immers is het tegendeel waar. Maar weggeblazen ben ik ook niet. En dat heeft vooral te maken met hoofdpersonage Iselle, die een groot deel van de tijd op mijn zenuwen werkte. Niet alleen begreep ik niet waar ze zich rond haar zus Debby zo druk om maakte als het ging om haar berichten op social media over een chocolaatje hier of een wijntje daar, ook bij uiteindelijk haar keuzes wat betreft mannen had ik zo mijn vraagtekens.
Tel hierbij op dat het verhaal op het begin wat voortkabbelde en je begrijpt: de sterren vlogen eraf. Maar niet getreurd. Alsnog heb ik ‘Hemelse modder’ drie sterren gegeven. Ik vond het namelijk wel fijn dat dit meer was dan een standaard liefdesroman. ‘Hemelse modder’ draait echt om een bijzondere familieband, een zoektocht naar jezelf en vooral het vinden van familie op unieke wijze. En precies daarmee wist dit boek zich alsnog te onderscheiden van alle ‘reguliere romans. Petje af!
Wat is eigenlijk jouw favoriete feelgood van Nederlands bodem? Ik ben heel benieuwd of het titel is die ik heb gelezen of nog niet. Laat dus vooral je titel hieronder achter. Dankjewel!
