De roadtrip – Beth O’Leary

‘Wie wil de heerlijke nieuwe feelgoodroman van Beth O’Leary als eerste lezen?’ Dat was de vraag die Uitgeverij de Fontein zo’n twee weken geleden stelde op social media. En laten we eerlijk zijn: wie kan daar nu niet op antwoorden? Zo gezegd, zo gedaan en precies daarom lees je vandaag alles over ‘De roadtrip’. Kijk je mee?

Addie en haar zus Deb zijn voorbereid op een epic roadtrip van het zuiden van Engeland, waar ze wonen, naar een bruiloft in Schotland. Snacks, playlist, route: alles ligt klaar. Eén kleine botsing later, en hun Mini heeft opeens drie extra passagiers: Dylan, Addie’s ex-vriend; zijn beste vriend Max, die meer issues heeft dan een gemiddeld weekblad; en de onbekende Rodney, die niemand eigenlijk kent maar die ook een lift naar de bruiloft nodig had. Wat zal het eerder begeven, de auto of de gespannen vrede tussen de passagiers?

Uitgeverij de Fontein ~ 325 pagina’s ~ september 2021 ~ ISBN: 9789026157257

Addie en haar zus Deb zien het helemaal zitten: een geweldige roadtrip maken van het zuiden van Engeland naar Schotland voor de bruiloft van Cherry met goed gezelschap, liedjes van Dolly Parton op een playlist, genoeg snacks om de acht uur door te komen… en ach, de onbekende Rodney, die via de Faceook-pagina van de bruiloft een lift zocht, kan er ook nog wel bij. Je zou zeggen: gassen maar! Nou, helaas blijkt de realiteit wat minder rooskleurig, want nog voordat ze überhaupt vertrokken zijn, komen ze al in botsing met hun wel heel bekende achterliggers: Addies ex Dylan en zijn behoorlijk gecompliceerde beste vriend Marcus. Aangezien hun auto total loss is, zit er niets anders op: met z’n allen gepropt in de kleine Mini van Deb samen naar de bruiloft crossen. Op papier klinkt dit misschien als een goed plan, maar wat als de emotionele bagage het overneemt en er gevoelens komen bovendrijven die tot dan goed waren weggestopt? Dan is het nog  maar de vraag of er van die ‘geweldige’ roadtrip iets overblijft.

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Hilarisch en heerlijk awkward

Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik voor het allereerst kennismaakte met de schrijfstijl van Beth O’Leary. Haar boek ‘Veel liefs’ wist toen mijn hart te veroveren en ik was heel erg benieuwd of dat haar met ‘De  roadtrip’ weer zou lukken. Ik val maar meteen met de deur in huis: dat is haar gedeeltelijk weer gelukt. ‘De roadtrip’ is namelijk een meeslepend en realistisch boek vol romantiek en drama over intrigerende relaties, zowel vriendschappelijk als liefde. En ja, ‘De roadtrip’ is op momenten zelfs zo ongemakkelijk dat je er enkel een glimlach op je gezicht aan overhoudt. Stel je namelijk zelf maar eens voor dat jij met vier andere mensen zit die je eigenlijk niet mag en waar je een verleden mee deelt waar je niet aan wil terugdenken… en dat dus acht uur lang. Awkward! Door de schrijfstijl van Beth O’Leary voelt het alsof jij ook op die achterbank zit en ieder personage stuk voor stuk en kilometer na kilometer iets beter leert kennen.

Ik zie hem in de spiegel. Een beetje wazig, zonder mijn bril. Een beetje onwerkelijk. Maar hij is het, zonder twijfel. Hij is zo vertrouwd dat ik even het gevoel heb dat ik naar mijn eigen spiegelbeeld kijk. En dan ineens klopt mijn hart alsof het om ruimte moet vechten.

Raadsel in een roman

Eén ding roept echter vooral vragen op: de relatie Addie en Dylan vanuit wie je dit boek leest. Je begrijpt dat het exen zijn, maar waarom? En wat heeft er dan voor gezorgd dat hun liefde dat zo mooi begon zo lelijk is geëindigd? Door de scènes uit het verleden krijg je bladzijde na bladzijde antwoord op al je vragen, al moet je even geduld hebben tot de belangrijkste vraag is beantwoord. Maar ik zal je zeggen – zonder spoilers: het is wel het wachten waard. Het roept emotie op, is zo begrijpelijk én tevens gelukkig ook niet. Maar de vraag is: is de hilariteit aan de ene kant en de emotie aan de andere kant genoeg om mij weg te blazen? Heel eerlijk? Helaas niet. Ik had het graag van de daken willen schreeuwen van enthousiasme, maar ‘De roadtrip’ gaat de boeken in met ‘slechts ‘ drie sterren. Ik merkte namelijk dat ik ‘m op een gegeven moment niet met plezier meer oppakte.

Rommelig geheel

Ik zal er maar niet omheen draaien, dat komt door twee dingen: de langdradigheid en het personage Marcus (Max). Dat eerste komt met name doordat er zowel in het verleden als het heden teveel zijlijntjes werden bijgetrokken. Ik noem bijvoorbeeld: moeilijke familiebanden, vriendschapstaferelen zoals o.a. met Grace en Cherry, alcoholgebruiken, problemen op het werk en situaties in het leven van Deb en Rodney. Een grote hoeveelheid ‘extra’ informatie terwijl ik juist zo nieuwsgierig was wat er nu echt tussen Addie en Dylan is gebeurd. De rest zorgde – vond ik – voor een heel rommelig geheel. En dan heb ik het dus nog niet over het gedrag van Marcus gehad. Ik wil niet teveel spoilers geven, maar soms ging hij zelfs zo ver dat ik mij er aan stoorde en hem door elkaar wilde schudden van: doe eens normaal. Jammer alleen dat je als lezer niet echt in dit boek kon kruipen.

Hem zien is nog moeilijker dan ik had verwacht. Ik wil alles tegelijk doen: naar hem toe rennen, wegrennen, in elkaar duiken, janken. En onder dat alles heb ik het totaal belachelijke gevoel dat er iemand een potje van heeft gemaakt, daarboven, alsof er daar ergens in het universum een dossier niet netjes is opgeborgen op de plek waar het moest liggen, omdat ik Dylan dit weekend wel zóu zien, voor het eerst in bijna twee jaar, maar dat had dus op de bruiloft moeten gebeuren.

Conclusie

‘De roadtrip’ van Beth O’Leary heeft mij met gemengde gevoelens achtergelaten. Aan de ene kant vind ik ‘De roadtrip’ hilarisch met realistische scènes, fijne en goed uitgewerkte karakters, genoeg drama om je vingers bij af te likken en romantiek ten top. Plus de fijne schrijfstijl van Beth O’Leary, niet te vergeten. Maar ik ben niet compleet weggeblazen, niet zoals bijvoorbeeld bij ‘Veel liefs’. Ik merkte namelijk dat ik er door de vele tijdsprongen, de enorme hoeveelheid zijlijntjes en het wispelturige gedrag van Marcus niet helemaal lekker inzat. Ik las het boek wel, maar het vloog niet aan mij voorbij. En ik noemde ‘De roadtrip’ op een gegeven moment in mijn hoofd zelfs ‘een rommeltje’. Daarom waren er tegen het einde zelfs momenten dat ik dit boek met een diepe zucht oppakte, vooral omdat ik ‘m wilde uitlezen maar de aantrekkingskracht ontbrak. En daar baalde ik toch zelf enorm van. Was het genoeg ’teleurstelling’ om nooit meer een boek van Beth op te pakken? Nee, dat zeker niet. Ik wil haar in de toekomst best nog wel een kans geven. ‘De roadtrip’ was het alleen net niet voor mij.

Nu ben ik benieuwd: heb jij al eens een boek van Beth O’Leary gelezen en welke vond je dan het beste? Laat het vooral weten in de comments hieronder. Ik ontving onlangs haar andere boek ‘Tot snel’, dus wie weet zie je die binnenkort ook nog verschijnen.