Na de spannende jeugdthriller van Mel Wallis de Vries bleef ik met mijn volgende boek een beetje in dezelfde sfeer hangen. Ik koos namelijk voor ‘Smash’ van Margje Woodrow. Benieuwd wat ik van dat boek vond? Lees dan snel door.
Luna gaat met haar vrienden naar een populaire jongerencamping op Terschelling. Ze willen feesten en relaxen. Op de avond voor vertrek zoeken ze via Zoom contact met een medium. Voor de grap laten ze de ene na de andere foto lezen. De stemming verkilt als ze een akelige waarschuwing krijgen: ‘Blijf thuis! Een van jullie heeft dodelijk karma…’ De spanningen in de groep lopen op. Moeten ze dit serieus nemen? Wie kan het zijn? Durven ze nog wel te gaan? Zijn ze met en voor elkaar wel veilig?
Uitgeverij de Fontein ~ juli 2021 ~ 232 pagina’s ~ ISBN: 9789026154744
Luna en Tamar zijn er klaar voor: nog even en ze vertrekken met een hele groep vrienden naar Terschelling voor een weekje vol bakken op het strand, plezier en feesten. Om deze tijd af te trappen, besluiten de twee de avond voor hun tripje te gaan skypen met een medium om eens te kijken of de jongens op wie ze hun oog hebben laten vallen ook echt hun vriendjes worden. Althans, dat is de bedoeling. Helaas denkt het medium daar zelf anders over. Zij waarschuwt de dames dat ze beter niet kunnen gaan, want: één van hen heeft een dodelijk karma. Iets wat verbouwereerd en vooral erg geschrokken hangen ze zo snel mogelijk op: dit kan toch niet waar zijn? Eén ding is in ieder geval duidelijk: de dames trekken zich er niets van aan en besluiten de volgende ochtend gewoon de boot naar het eiland te pakken. Klinkt leuk, maar al snel lopen de verhoudingen en spanningen binnen de groep op. Tot Luna het gevoel krijgt dat ze constant wordt achtervolgd en tegengezeten. Zou het medium dan toch gelijk hebben?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Smash – Margje Woodrow
Van ‘Verwoest’, ‘Buitenspel’ tot ‘Fake Trip’. De afgelopen jaren maakte ik al diverse keren kennis met de schrijfstijl van Margje Woodrow, en hoewel niet alle boeken mij wisten te overtuigen, ben ik toch altijd wel weer benieuwd naar een nieuwe titel van haar. De flapteksten klinken immers altijd heerlijk duister en de covers trekken je toch weer de verhalen in. Maar nu de grote vraag: wist ze mij met haar nieuwste boek ‘Smash’ ook te overtuigen? Ik kan je zeggen: grotendeels wel, helemaal als ik ‘m vergelijk met ‘Fake Trip’. ‘Smash’ ging namelijk minder van de hak op de tak en was lekker mysterieus, precies zoals je van een jeugdthriller verwacht. Door de fijne schrijfstijl vloog ik er doorheen – op zoek naar de antwoorden om de diverse mysteries rondom vriend Dani en de waarschuwing van het medium te begrijpen.
Toen het gebeurde schrok ik me wezenloos. Dit was niet de bedoeling. Helemaal niet zelfs. Ik wilde alleen maar met Dani praten. Dingen helder krijgen. Hem confronteren. Het ging mis. Heel erg mis. De plons in het water staat op mijn netvlies gebrand.
Extra toevoeging aan verhaal
Tel daarbij de originele locatie, de spannende proloog, de wijze waarop dit boek toegankelijk is gemaakt voor jongeren en een mysterieus perspectief bij op en je hebt in feite een prima jeugdthriller. Maar daar blijft het echter niet bij. Want waar ‘Smash’ wat mij betreft echt punten mee scoort, is het feit dat dit boek als het ware tot leven komt op een manier die ik nog niet heb gezien in jeugdthrillers. Gaandeweg krijg je namelijk plots te maken met een QR-code, die je zal leiden naar een geluidsfragment op de website van de uitgeverij. Ik luisterde daar eerst zonder verwachtingen naar, maar opeens waan je je echt in ‘Smash’. De personages komen tot leven, je hoort echte stemmen en voelt langzaam hoe de puzzelstukjes in elkaar vallen. Dat vond ik ontzettend creatief en leuk gedaan, helemaal omdat dit boek zich daarmee onderscheidt van andere boeken in dit genre.
Kleine puntjes
Tot dusver was ik dus zeker te spreken over ‘Smash’, maar ik heb het nog niet over de ontknoping gehad. Hoewel ik zeker werd verrast door een aantal dingen – waar ik uiteraard vanwege spoilers niets over ga zeggen – had ik er achteraf toch wat twijfels over. Ik denk dat het komt doordat het allemaal vrij snel ging en er achteraf veel gedoe bleek te zijn om niets. Daar ga ik uiteraard niet verder op in, maar het was alsof al die opgebouwde spanning en de mysteries als een nachtkaars werden uitgeblazen. En dat vond ik erg jammer. Ik had namelijk zo gehoopt op een afronding die mij van mijn sokken zou hebben geblazen, uiteraard zonder dat het de realiteit uit het oog verloor. Nu gebeurde dat voor een deel en blijf ik met mijn antwoord op de vraag of ‘Smash’ mij daadwerkelijk heeft overtuigd toch op ‘gedeeltelijk’ hangen: de grote lijnen wel, alleen het einde net niet helemaal.
‘Annuleer de vakantie. Ga niet naar Terschelling, want…’ ‘Ja, doei!’ onderbreek ik haar fel. ‘We vertrekken morgen al!’ ‘Want…’ gaat Joan verder. ‘En eigenlijk mag ik dit niet eens tegen jullie zeggen, maar ik maak een uitzondering omdat ik jullie wil beschermen. Het zit dus zo: een van jullie heeft slecht, nee do-de-lijk karma.’ Tamar gilt. Ik begin te lachen: ‘Wie dan?’ ‘Dat kán en mág ik niet openbaren’, antwoordt ze beslist. ‘Ik heb al te veel gezegd.’
Conclusie
Van de schrijfstijl, bijzondere vriendengroep tot de diverse mysterieuze gebeurtenissen: Met ‘Smash’ heeft Margje Woodrow weer een heerlijk spannend en meeslepend boek voor jongeren geschreven. Je merkt namelijk van begin tot einde dat de auteur haar doelgroep kent en weet wat er speelt en die kennis gebruikt om met name de jongeren aan het lezen te krijgen. Mocht je echter buiten die doelgroep vallen, is het ook smullen geblazen. Dit boek is immers ook lekker mysterieus rondom het medium en haar waarschuwing, mysterieuze dingen die op Terschelling gebeuren en de geheimen rondom de comateuze staat van Dani.
Tel hierbij een toegankelijke schrijfstijl en je begrijpt dat ik als vanouds door dit boek vloog. En het leukste van alles? De bijbehorende QR-code die het verhaal echt tot leven brengt. Plots hoor je stemmen die passen bij de karakters en daardoor krijg je langzaam een idee wat er is voorgevallen. Zelf vond ik het einde daarentegen wel jammer: het lijkt allemaal te snel weer te perfect te zijn, maar dat is slechts een klein deel. ‘Smash’ is verder gewoon een op en top jeugdthriller, een van de beste titels van Margje wat mij betreft.
Dit was dan alweer mijn recensie van ‘Smash’. Nu ben ik benieuwd: welke jeugdthriller las jij voor het laatst? Laat het me hieronder vooral weten. Ik kijk er naar uit!
