Na de recensies van ‘Midwinter’ en ‘Zomeravond’ blijft er nog één recent verschenen boek van Suzanne Vermeer over: ‘Dwaalspoor’. Dit boek telt nog geen 200 pagina’s, dus de vraag is: weet Suzanne Vermeer ook hiermee te overtuigen? Ik laat het je hieronder weten.
Tijdens een vakantie in het Zwarte Woud komt zakenman Vincent Mulder om het leven bij het mountainbiken. In eerste instantie wordt het afgedaan als een tragisch ongeval, maar als vlak bij de plek des onheils een dode vrouw wordt gevonden met verwondingen die lijken op die van Vincent, begint de politie te twijfelen. Helemaal als een getuige beweert dat hij zijn vrouw Silvia op die plek heeft gezien. Terwijl boze tongen beweren dat Silvia baat heeft bij Vincents dood, blijft ze bij hoog en bij laag volhouden dat ze onschuldig is. Om erachter te komen wat er met Vincent is gebeurd, roept Silvia de hulp in van juriste Lauren Martens. Samen gaan ze op onderzoek uit.
A.W. Bruna ~ 192 pagina’s ~ juli 2021 ~ ISBN: 9789400514126
Na een paar gelukkige huwelijksjaren is de passie tussen Silvia en haar man Vincent veranderd in een trouwe en innige vriendschap. Om de periode van samenzijn af te sluiten en vooral te bekomen van alle stress rondom Vincents bedrijf besluiten de twee samen af te reizen naar hun vakantiehuisje in het Zwarte Woud. Daar kan Silvia heerlijk genieten van de spa, terwijl Vincent het bos onveilig maakt op zijn mountainbike. Althans, dat is de bedoeling. Maar al snel is er van een fijne en ontspannen vakantie geen sprake meer als Vincent met zijn mountainbike ongelukkig ten val komt en overlijdt. De politie doet het in eerste instantie af als een ongeluk, tot een paar dagen later het lichaam van een vrouw wordt gevonden met precies diezelfde verwondingen en op dezelfde plek. Sinds de ontdekking is voor Silvia geen dag meer hetzelfde. De politie heeft het op haar voorzien, en wijkt niet tot ze haar achter de tralies hebben gekregen. In haar radeloosheid belt ze daarom Lauren, haar oude buurmeisje. Weet zij iets voor haar te betekenen?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Spin-off van Zomeravond
Na het lezen van ‘Zomeravond’ van Suzanne Vermeer kon ik niet wachten om ‘Dwaalspoor’ op te pakken. Dit dunnere boekje gaat door waar het vorige boek is geëindigd, alleen dan wel met een heel ander plot en een andere hoofdrolspeler. Je krijgt wel opnieuw te maken met Lauren Martens, die nu aanwezig is als hulpofficier van justitie bij het Openbaar Ministerie. Je zou dit boek dus in feite ook kunnen lezen als je ‘Zomeravond’ nog niet kent, al mis je dan wel wat informatie om het geheel te begrijpen. Maar genoeg daarover, ik ben hier om mijn mening te geven en die steek ik niet onder stoelen of banken. ‘Dwaalspoor’ is in mijn ogen een prima en leuk boekje. Vanaf het begin raak je geïntrigeerd over wat er precies met Vincent is gebeurd. Was het een ongeluk door onuitgewerkte slaappillen? Heeft Silvia er iets mee te maken? Had hij een affaire? Of heeft het iets te maken met een bepaalde samenwerking van Vincents bedrijf? Genoeg vragen om je bezig te houden!
Ze loopt de gang in, waar Vincent ijsberend en met wilde armgebaren een telefoongesprek voert. Nu hij ziet dat ze wakker is, houdt hij zich niet meer in en schroeft zijn volume flink op. ‘Ik ben het er gewoon niet mee eens, Sebas. Uitbreiding is oké, maar niet ten koste van alles. Er zullen nog heel wat beren van de weg moeten worden gehaald voordat ik akkoord ga… Nee, echt niet. Over mijn lijk.’
Goede uitwerking van het plot
Het mooie van ‘Dwaalspoor’ is dat Suzanne Vermeer ondanks de lengte van dit boek toch alle tijd en ruimte neemt om er een verhaal omheen te scheppen. Daar ga ik natuurlijk niet al teveel over verklappen, maar er blijkt in Vincents bedrijf sprake van een hoogoplopend conflict. Hij wil namelijk absoluut niet samenwerken met de Spanjaarden, terwijl zijn zakenpartner Sebas hem juist die richting probeert in te duwen. Als Vincent overlijdt, krijgt Silvia hiermee van doen aangezien zij – tot grote teleurstelling van Sebas – al zijn aandelen erft. En het is maar de vraag of dat zo’n slimme zet was… Door deze uitwerking biedt Suzanne Vermeer je de kans om echt het verhaal in te duiken. Je haalt nog meer scenario’s in je hoofd over wat er gebeurd kan zijn. Alleen wat de juiste is? Tja, daarvoor moet je dit boek toch echt zelf oppakken.
Niet memorabel genoeg voor vier sterren
Net als bij ‘Midwinter’ en ‘Zomeravond’ had ik ‘Dwaalspoor’ weer binnen 24 uur uit. Er zit namelijk een heerlijke vaart in, waardoor de bladzijdes je om de oren vliegen. Dit maakt ‘Dwaalspoor’ uiterst geschikt voor een middagje met een dekentje op de bank of voor op het strand. Maar daarbij moet ik wel écht eerlijk zijn: ik heb dit boek een ster minder gegeven dan ‘Zomeravond’. Dat komt met name omdat ik dat boek net iets origineler en spannender vond. Ik zat bij ‘Dwaalspoor’ niet op het puntje van mijn stoel. Ook het einde was nu niet zo verrassend dat ik echt met mijn mond vol tanden stond. Het is gewoon een prima en lekker leesbaar boekje dat je even afleidt en je laat focussen op weer een heel nieuwe zaak. Al met al ben ik dus zeker niet ontevreden.
‘Wie bent u? vraagt de agent. ‘Silvia Mulder, Vincents vrouw. Hij is vanochtend met zijn mountainbike vertrokken om de 2 Schanzen Tour te fietsen, maar hij had allang terug moeten zijn. ‘Ik vrees dat ik slecht nieuws voor u heb, mevrouw. Er is hier vanmiddag een mountainbiker verongelukt en dit was de telefoon die hij bij zich had. Kunt u mij vertellen waar u bent? Dan wordt u straks thuis opgehaald. Silvia zakt geschokt neer op de grond. ‘Bedoelt u… Bedoelt u nu dat hij dood is?’
Conclusie
Ik hoop dat je nog plek over hebt in je tas, want het dunne en kleine boekje ‘Dwaalspoor’ van Suzanne Vermeer is weer de moeite van het lezen waard, helemaal als je genoten hebt van ‘Zomeravond’. Als ik dit boekje in drie woorden zou moeten beschrijven, zou ik zeggen: mysterieus, toegankelijk en meeslepend. Want of je nu wil of niet, binnen de kortste keren ben jij ook in de ban van de raadselachtige dood van Vincent. Je weet niet wie hem heeft vermoord en of hij überhaupt van het leven is beroofd, maar stapje voor stapje kom je daar samen met powervrouwen Silvia en Lauren (die je nog kent uit het vorige boek) achter. Ook als lezer denk je mee, en precies daar zit dan ook samen met de fijne schrijfstijl en de duidelijke opbouw de charme. Is dit boek echter origineel, verrassend en ontzettend memorabel? Nee, dat dan weer niet. Het zorgt vooral voor heerlijk tijdverdrijf en een fijne afleiding van je dagelijkse bezigheden. En dat kunnen we vast allemaal weleens gebruiken.
Dit was dan alweer de derde recensie van Suzanne Vermeer van deze week. Aanstaande zondag heb ik nog één artikel rondom de boeken van deze auteur voor je klaarstaan, dus ik hoop je gauw weer te zien.
