Na de winterse thriller ‘Midwinter’ was het tijd om op te warmen. En hoe kan ik dat nu beter doen dan met Suzanne Vermeers zomerthriller ‘Zomeravond’? Benieuwd wat ik van dit boek vond? Ik laat het je hieronder weten.
Lauren Martens is met haar zus Celeste en hun ouders op vakantie in de Ardèche, wanneer Celeste op een avond niet terugkeert van een bezoek aan de discotheek. Twee dagen later vinden ze haar lichaam aan de oever van een rivier. Haar schedel is ingeslagen. Al snel wordt een verdachte opgepakt, Julien Fournier, maar die ontkent in alle toonaarden. Toch wordt hij schuldig bevonden en veroordeeld tot levenslang. Twaalf jaar later is Lauren hulpofficier van justitie in Groningen als ze benaderd wordt door Nadine Dubois, een Franse journaliste die een populaire true crime-podcast maakt. Julien Fournier beweert nog steeds onschuldig te zijn en heeft de journaliste gevraagd zijn zaak te onderzoeken. Hoewel Lauren eerst geen enkele behoefte heeft om de boel weer op te rakelen, weet Dubois haar toch over te halen terug te keren naar Aubenas, de stad waar haar zus werd vermoord.
A.W. Bruna ~ 320 pagina’s ~ april 2021 ~ ISBN: 9789400513570
De Franse journaliste Nadine Dubois timmert al een paar maanden lekker aan de weg met haar true crime-podcast Crème de la Crime. Daarin bespreekt ze oude cold cases die nooit tot afronding zijn gekomen. Ze is zich al aan het voorbereiden op de volgende zaak als de advocaat van Julièn Fournier haar plots benadert. Advocaat Gabriel Baptiste is erop gebrand om de waarheid te ontdekken rondom zijn cliënt. Julièn Fornier beweert namelijk al twaalf jaar dat hij onschuldig vastzit en dus niet de reden is dat Celeste Martens is vermoord, en dat zou met de dingen die Gabriel Baptiste al heeft ontdekt best eens kunnen kloppen. Of ze het nu wil of niet (want oorspronkelijk onderzoekt ze alleen cold cases), raakt Nadine nieuwsgierig naar het rammelende dossier. Samen met Lauren Martens, de zus van het slachtoffer, gaat dit nieuwe trio in Aubenas in de Ardèche op onderzoek uit. Wat kunnen ze ontdekken over de gang van zaken van twaalf jaar geleden? En belangrijker: lukt het hen om de juiste dader achter slot en grendel te krijgen of zit die daar allang?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Binnen 24 uur uitgelezen
Na het lezen van ‘Midwinter’ van Suzanne Vermeer had ik de smaak te pakken. Ik wilde gauw weten of haar nieuwste zomerse thriller ‘Zomeravond’ mij net zo wist te overtuigen, of misschien zelfs meer. Nou, ik zal er niet omheen draaien: Suzanne Vermeer doet het gewoon opnieuw! Vanaf de eerste pagina’s was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Ik raakte door de ijzersterke proloog al helemaal in de ban van het mysterieuze meisje dat in het water ligt te dobberen en wilde weten wat er twaalf jaar geleden met de jonge Celeste is gebeurd. En dat niet alleen. Ik wilde ook weten waarom Julièn Fournier zijn onschuld wilde bewijzen en natuurlijk of dat terecht was. Tel hierbij de makkelijke en altijd fijne schrijfstijl van Suzanne Vermeer op en je begrijpt dat ik dit boek binnen 24 uur alweer uit had.
Die rust kan ze voor vandaag wel vergeten. Ze weet nu al dat het bericht, wat ze ook beslist, de hele dag in haar hoofd blijft spoken. En dus blijft er maar één optie over waardoor ze de hele kwestie zo snel mogelijk weer los kan laten. Als ze hierdoor in tijdsnood komt, kan ze altijd ’s nachts verder werken. Ze moet horen wat Gabriel Baptiste te zeggen heeft.
Spanning en mysterie
Als ik ‘Midwinter’ en ‘Zomeravond’ vergelijk, zou ik dit boek nog een ster meer geven. Dat komt met name omdat ‘Midwinter’ het echt moest hebben van de winterse omgevingen en de beschrijvingen van de locatie, terwijl dit boek dus doet waar je op hoopt. Het zet je echt aan het denken. Nog steeds zat ik niet op het puntje van mijn stoel wat betreft actie en spanning, maar je merkt wel dat er hier echt iets gaande is. Er is namelijk iemand vermoord en je hoopt bladzijde na bladzijde meer te ontdekken over de ware toedracht ervan. En belangrijker nog: wie erachter de moord zit. Je krijgt als lezer in ‘Zomeravond’ alle ruimte om mee te denken en je vermoedens uit te spreken. En precies daar hoop ik altijd op als ik een thriller oppak.
Geen spectaculair einde
Daarnaast scoren ook de fijne en unieke personages echt een bonuspunt. Ik vond het leuk dat dit boek echt van nu is door podcastmaker Nadine. Daarnaast begreep ik de emotie van Celestes zus Lauren. Natuurlijk wil zij de juiste dader achter de tralies en het goede doen voor haar familie. Zij zien haar namelijk nog altijd – ten onrechte – als schuldige, omdat ze haar zusje meenam op stap. En tot slot is Juliens advocaat daar weer een goede aanvulling op. Samen met dit olijke trio probeer je de puzzelstukjes in elkaar te laten passen. Nu ga ik – zoals jullie van mij gewend zijn – niets zeggen over de ontknoping, maar wat ik wel kan zeggen, is mijn gevoel erbij. Ik vond het einde oké. Het is niet bijster spectaculair, maar de uitwerking laat niets te wensen over. Al met al sloeg ik dus met een goed gevoel ‘Zomeravond’ weer dicht.
‘Nu ga je te ver. Je moet me niet emotioneel gaan chanteren, want dan loop ik nu meteen weg. Ik ben niet verantwoordelijk voor hoe jouw cliënt zich voelt. Ik kén die hele vent niet.’ ‘Maar hij kent jou wel en hij wil dat je hem helpt. Je bent zijn laatste strohalm.” Baptiste houdt haar staande, legt zijn hand op haar schouders en kijkt haar recht aan.
Conclusie
Ga je nog op vakantie dit jaar of heb je een boek nodig om je thuis mee te vermaken? Pak dan maar gauw ‘Zomeravond’ van Suzanne Vermeer erbij. Maak wat tijd vrij, want met dit heerlijk zomerse boek ben je sowieso wel een dagje zoet. En ik draai er maar niet omheen: Suzanne Vermeer stelt ook dit keer niet teleur. Je wordt door een ijzersterke proloog het verhaal ingezogen. Pas op pagina 320 laat de auteur met haar fijne en beschrijvende schrijfstijl je pas weer los. Ondertussen wil je met je opbouwende nieuwsgierigheid meer weten over wat er 12 jaar geleden is gebeurd, wat fijne karakters als Nadine, Lauren en Gabriel ontdekken over de ware toedracht, waarom Julièn is opgepakt en het belangrijkste: wie de echte dader is. Uiteraard ga ik je daar niets over vertellen, maar ik kan je wel zeggen: het einde geeft je vooral een voldaan gevoel. De ontknoping is niet bijster origineel, maar al je vragen worden beantwoord. En precies daar draait het natuurlijk om!
Na het lezen van ‘Zomeravond’ kon ik ook niet wachten om het korte verhaal ‘Dwaalspoor’ te lezen. Helemaal omdat Lauren daar opnieuw een rol in heeft. Kom vooral morgen terug om mijn mening daarover te lezen.
