Soms weet je al tijden dat een boek op je deurmat valt, terwijl je daar andere keren niet van op de hoogte bent. En precies dat laatste gebeurde bij ‘Een gemakkelijke prooi’ van Norman Jansen. Vandaag vertel ik je hoe die verrassing beviel. Lees je mee?
Ze kennen elkaar niet, wonen duizenden kilometers bij elkaar vandaan, maar Thiemo en Youssef hebben meer met elkaar gemeen dan ze lief is. Afkomstig uit verschillende culturen en met totaal andere achtergronden nemen deze jongens onbedoeld de verkeerde beslissingen. Het gevolg is vernedering en mensonwaardige gebeurtenissen. Ongewild komen zij terecht in de keiharde wereld van de georganiseerde misdaad, krijgen te maken met geweld, verleiding, en sextortion. Er ontstaan levensgevaarlijke situaties en hun lot lijkt bezegeld.
Futuro Uitgevers ~ 218 pagina’s ~ juli 2020 ~ ISBN: 9789492939463
De Nederlandse Thiemo en Malinese Youssef wonen kilometers van elkaar vandaan. Je zou dus niet verwachten dat deze twee ogenschijnlijk verschillende jongens ook maar iets met elkaar gemeen hebben. Toch blijkt niets minder waar. Ze belanden namelijk allebei onbedoeld in een keiharde wereld vol geweld, verleiding, bedreiging en levensgevaarlijke situaties. Alleen dan wel op een andere manier. De licht verstandelijke Thiemo raakt erbij betrokken doordat hij valt voor de charmes van een meisje, dat hem overlaadt met de prachtigste cadeaus en aandacht. Wat hij alleen niet weet, is dat zij een lovergirl is die erop gebrand is om hem voor haar aan het werk te krijgen in de schimmige wereld van de prostitutie. Dit staat in schril contrast met Youssef. Hij is uit Mali vertrokken naar Europa voor een betere en succesvolle toekomst. Maar tijdens deze zoektocht valt hij in de handen van de foute mensen. De vraag is: kunnen Youssef en Thiemo hier nog uit komen? En belangrijker: hoe dan?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Unieke samenkomst van verhaallijnen
Op het moment dat ‘Een gemakkelijke prooi’ van Norman Jansen als verrassing op mijn deurmat viel, twijfelde ik een ogenblik. Ik wist namelijk op basis van de (weinig zeggende) cover en de flaptekst niet helemaal of het een boek voor mij zou zijn. Ik kon er namelijk niet direct een beeld bij vormen. Maar ik zal er niet omheen draaien: ik ben blij dat ik ‘Een gemakkelijke prooi’ toch een kans heb gegeven. Ik vind het namelijk erg knap hoe de auteur twee verschillende verhaallijnen heeft gecreëerd die op een bijzondere manier samenkomen. Aan de ene kant leef je mee met Youssef, die slechts één droom heeft: werken in het veelbelovende Europa. Om dat te bereiken, vlucht je haast letterlijk met hem mee: je steekt in een gammele boot het water over, maakt afspraken met mannen die je kunnen helpen om uiteindelijk mee te liften in een koelauto. Het is spannend, mysterieus en ergens hoop je dat hij komt waar hij wil zijn. Al weet je door de flaptekst dat hier ook niet alles zo rooskleurig is als het lijkt…
Wat een rotgevoel gaf hem dat, stelen van zijn eigen moeder. Hoewel zij juist zoveel voor hem doet, altijd aan het werk is en hierdoor ook bijna nooit tijd voor hem heeft. Misschien was dit het wel, het tijdsgebrek de laatste tijd van zijn moeder, wat hem onbewust dwarszat. Hij zag haar weinig en wanneer ze er al wel was dan bleef er niet veel tijd voor hem over.
Heftige thema’s
Daar tegenover staat de verhaallijn van de licht verstandelijk beperkte Thiemo. Hij heeft alles: onderdak, genoeg voedsel en geld. Maar hij weet maar met moeite aansluiting te vinden met zijn omgeving, zowel thuis als in de buurt. Als hij vervolgens denkt iemand te hebben gevonden die hem wel ziet staan, blijkt maar weer dat niet iedereen te vertrouwen is. Je voelt zijn pijn van de pagina’s spatten en wil hem uit het boek halen om hem in veiligheid te brengen. We weten alleen allemaal dat dat onmogelijk is. Tot dusver was ik te spreken over ‘Een gemakkelijke prooi’. Het stipt heftige thema’s aan als mensenhandel, lovergirls, mishandeling en seksueel misbruik; de luchtige schrijfstijl van Norman loodst je er eenvoudig doorheen én van de oprechte emoties van de karakters krijg je haast kippenvel op je eigen armen. Maar was dit dan een boek dat vijf sterren waard was? Heel eerlijk, voor mij persoonlijk niet.
Weinig aantrekkingskracht
Ik vind het lastig om de vinger op de zere plek te leggen, maar voor mijn gevoel raakte ik af en toe de rode draad kwijt. Ik wist steeds niet waar de auteur nu heen wilde en wat hij mij in sommige gevallen nu precies wilde vertellen. Daarbij komt ook dat de emotie soms van de pagina’s spat, maar soms ook opeens heel beschrijvend is. Dit maakte dat ik ‘Een gemakkelijke prooi’ kon wegleggen en ‘m niet in een mum van tijd uit had. Maar ondanks dit kijk ik er zeker niet negatief tegenaan. Ik zie het namelijk wel degelijk als ideaal boek om jongeren te informeren en te emotioneren. Want zeg nu zelf: bij dat einde – waar ik in verband met spoilers natuurlijk niets over ga zeggen – viel mijn mond letterlijk open van verbazing. Is dat genoeg om je over de streep te trekken ‘Een gemakkelijke prooi’ een kans te geven?
Voor een ogenblik sluit hij zijn ogen en ziet zichzelf al zitten in een ver land daar in het mooie Europa. Met een eigen huis om voor zijn gezin te zorgen, voldoende werk en genoeg inkomsten. Misschien wel een eigen auto. Youssef ziet het al helemaal voor zich en wordt er helemaal opgewonden van. De jongens besluiten om de dag verder samen door te brengen en zwerven wat rond door de straten van dit deel van Bamako.
Conclusie
Met ‘Een gemakkelijke prooi’ heeft Norman Jansen een krachtig, heftig en emotioneel verhaal geschreven. Je leeft mee met de ogenschijnlijk verschillende jongens die in een wereld terechtkomen met mensenhandel, lovergirls, mishandeling en seksueel misbruik. En zoals je wel begrijpt, gaat dat er behoorlijk heftig aan toe. Als lezer leef je mee met beide jongens en vlieg je (op een gegeven moment) door het verhaal heen om erachter te komen of ze ooit in vrijheid en geluk kunnen leven. Want dat is wat je ze zo enorm gunt. Tot zover dus al mijn complimenten – en helemaal omdat het blijkbaar uit het leven van echte mensen is gegrepen. Maar eerlijk: is het een boek dat mij nog heel lang zal bijblijven? Dat dan weer niet. Ik vroeg me soms af wat de auteur nu echt wilde vertellen; sommige stukken zijn te beschrijvend; de cover deed en doet weinig met me en de aantrekkingskracht bleef tijdens het lezen ook lang achterwege. En dat is toch jammer, want dit boek was hard op weg naar vijf sterren!
Nu ben ik benieuwd: heb jij al eens een boek van Uitgeverij Futuro gelezen? Laat dan vooral hieronder in de reacties weten of je nog een aanrader weet van deze uitgeverij. Ik kijk er naar uit.
