Vorige maand verscheen ‘Met een beetje geluk’, het nieuwste boek van Tamara Haagmans. Ben je nu benieuwd of je dit boek (op de valreep) in je koffer moet stoppen? Lees dan maar gauw door. Ik vertel je er hieronder namelijk van alles over.
Wanneer haar tante overlijdt, erft Nicole een klein pretpark. Hoewel het in een verschrikkelijke staat verkeert en haar tante hoge schulden had, is Nicole vastbesloten om het park nieuw leven in te blazen. Maar Marc, de manager van het pretpark, probeert Nicole te overtuigen het park aan hem te verkopen. En elke keer als hij in de buurt is, lijkt er van alles mis te gaan: de wallaby’s ontsnappen, een bestelling voor de brasserie gaat fout, en Nicole krijgt een flinke boete. Gelukkig komt daar hulp van Nicoles vriendin Daniëlla, die met een fantastisch idee komt om het park te redden.
Luitingh-Sijthoff ~ 256 pagina’s ~ juni 2021 ~ ISBN: 9789024595167
Nicole krijgt de schrik van haar leven als ze hoort dat niet haar nichten of neven maar zij het ‘pretpark’ van haar overleden tante erft. Ze snapt er niets van: zo goed was haar band niet, dus waarom zou haar tante het aan haar nalaten? Is het dan alleen omdat ze net als haar tante een beetje het zwarte schaap van de familie is? Het is namelijk niet of het haar grote droom was om ooit een pretpark te beginnen, laat staan eentje met wallaby’s en een paar beschadigde ‘attracties’! Ondanks dat er blijkbaar meer gegadigden zijn, zoals manager Marc, probeert Nicole er het beste van te maken. Ze verzint – samen met haar beste vriendin Dani – een plan om het park te redden. De vraag is alleen: is dit uiteindelijk genoeg of moet ze mede vanwege ontsnappende wallaby’s, boetes en een verkeerde bestelling straks alsnog op zoek naar een andere baan? Niet iedereen lijkt haar namelijk met open armen te ontvangen.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Oogverblindende cover
Als er één auteur is die mij boek na boek weer weet te verrassen, is het Tamara Haagmans. Zo’n drie jaar geleden verraste ze mij voor het eerst met ‘Sprong in het Diepe’, een jaar later viel ik voor haar boek ‘De mooiste dag van je leven’ om het over haar toppers ‘Italiaanse Toestanden’ en ‘Plankenkoorts’ nog niet eens te hebben. Je begrijpt: ik was erg nieuwsgierig om te ontdekken of ‘Met een beetje geluk’ weer van dezelfde kwaliteit zou zijn. En nu ik ‘m heb gelezen, kan ik daar volmondig ja op zeggen. Ja, dit boek gaat je zeker verrassen en tovert direct een glimlach op je gezicht. Of dat nu is vanwege de cover die werkelijk een plaatje is, het verhaal zelf (inclusief hilarische cameo van de auteur en een zin waar ze even al haar boektitels dropt) tot een bijzondere verhaallijn die dit verhaal hartverwarmend maakt; het maakt niet eens uit. Ieder element heeft weer een verrassing op zich!
Ik merk pas dat mijn gedachten waren afgedwaald als ik de notaris ineens mijn naam hoor noemen. Verschrikt kijk ik op. ‘Wat? Wat heb ik gemist?’ Dan gebeuren er een hele hoop dingen tegelijk. Mijn nichten en neven happen synchroon naar adem. Alle hoofden draaien mijn kant op, en de man met de stekeltjes staat met een grom op, beent woedend het kantoor uit en smijt de deur met zo’n klap dicht dat ik de windvlaag in mijn gezicht kan voelen.
Je waant je in het park
De kracht van dit verhaal zit ‘m vooral in de levendige schrijfstijl die je direct meeneemt. Ik was erbij toen Nicole hoorde dat ze het park erfde, en dat Marc daar niet zo blij mee was (zacht gezegd), ze wist wat ze ermee ging doen tot de activiteit op zich. Je kunt eigenlijk niets anders dan Nicole in je hart sluiten en hopen dat ze al haar dromen kan waarmaken, of dat nu op het park is of daarbuiten. Tamara Haagmans is heel goed in het creëren van een bepaalde omgeving en een bepaalde sfeer. Je ziet het door haar schrijfstijl helemaal voor je en achteraf denk je: wat jammer dat ik daar niet meer ben. Het voelt immers haast of je zelf een bezoeker bent van het park. Je staat in de keuken met Jolanda, maakt tosti’s met Sterre en vangt Wallaby’s met Marc, terwijl je ondertussen samen met Nicole de mysteries oplost, zoals wie de mysterieuze indringer is en wie zorgt voor al die problemen.
Minder sterke romantiek
Ik vind het altijd leuk als een verhaal je prikkelt en in dit geval je dus laat meedenken wie erachter die problemen zit. Het enige wat ik daarbij dan wel jammer vond, is dat het de romantiek te niet doet. Nu wil ik geen spoilers geven, maar doordat je een bepaald personage als dader in je hoofd hebt, vertrouw je die persoon totaal niet. En daarbij dacht ik soms: Nicole, waarom ben je nu zo naïef? Vertrouw hem/haar niet! Ik ga nu niet zeggen of ik het bij het juiste eind heb, maar laat ik het zo zeggen: je krijgt op een gegeven moment op al je vragen antwoord. Of dit nu de romantiek ten goede brengt, laat ik even in het midden. Maar laat ik het zo zeggen: er blijven geen losse eindjes achter. Verder doet ‘Met een beetje geluk’ waar het genre voor bedoeld is: het laat je met een smile van oor tot oor achter! Tamara Haagmans stelt dus ook deze keer zeker niet teleur. Of nou ja, op één punt, want: waarom was ‘Met een beetje geluk’ zo dun?
‘Dus, ik vraag het maar meteen: wat zijn eigenlijk je plannen?’ Ik bots met een klap tegen Jolanda op, die net voor een poort stil blijft staan met haar gezicht naar mij toe. ‘Mijn plannen?’ stamel ik. ‘Ja, je weet wel. Met het park. Met brasserie. Het personeel. De dieren.’ Het duizelt me.
Conclusie
Sta je bij het (virtuele) schap te twijfelen of je ‘Met een beetje geluk’ moet aanschaffen? Loop dan maar snel naar de kassa met dit boek, want je zult er geen spijt van krijgen. ‘Met een beetje geluk’ van Tamara Haagmans heeft het weer allemaal: een prachtige cover die je gewoon in je boekenkast wil laten shinen, een feelgood verhaal ten top en een creatieve setting en verhaallijn. Ik had namelijk nog nooit een verhaal gelezen dat plaatsvond op een soort van attractiepark, maar wat ben ik blij met de uitvoering waar ik het belangrijkste gegeven nog niet eens verklap. Door de schrijfstijl van Tamara voelde het net of ik een bezoeker ben, of beter gezegd: een vaste gast. Ik leerde alle originele karakters door en door kennen en voelde mij uiteindelijk thuis. Ik had misschien iets eerder willen vallen voor de romantiek, maar verder is dit absoluut weer een hartverwarmend en mooi verhaal. De moeite van het lezen waard dus!
Heb jij al eens een boek van Tamara Haagmans opgepakt? Dan ben ik heel benieuwd welke van haar verhalen jouw favoriet is. Laat je het me weten in de comments hieronder? Ik ben heel benieuwd.
