Ik heb ‘m lang in de kast laten staan omdat ik nog geen afscheid kon nemen van de karakters, maar in juni ’21 was het dan zover: ik las ‘Omkijken naar morgen’ van Wendy Brokers! Benieuwd hoe ik dat boek vond? Ik vertel je er vandaag alles over.
Femke Martens, de zus van Jelle uit Brokers’ roman Leven met een leugen, lijkt alles mee te hebben: ze is jong, mooi, heeft een fijne baan waarvoor ze door heel Europa reist, en nooit gebrek aan aandacht van mannen. Huisje, boompje, beestje is aan haar niet besteed. Maar er is ook een keerzijde. Niemand kent de echte Femke of neemt de moeite om haar te leren kennen. Verklaart dat de sluimerende onrust waardoor ze zichzelf steeds vaker tegenkomt en ze diep vanbinnen zo ongelukkig is? Als haar huisarts aan de noodrem trekt en haar werkgever haar op non-actief stelt, komt ze terug naar Nederland, waar ze een groot deel van haar jeugd heeft doorgebracht bij haar tante, terwijl haar ouders hun camping in Frankrijk opbouwden. Het lijkt hét moment om schoon schip te maken en onder ogen te zien wat ze zo wanhopig graag wil vergeten, maar hoe? En als ze dan voor het eerst in haar leven een connectie voelt met een man, waarom is het dan iemand die ze onder andere omstandigheden geen tweede blik zou gunnen en wiens privéleven al reden genoeg is om voor op de vlucht te gaan?
Boekerij ~ augustus 2020 ~ 448 pagina’s ~ ISBN: 9789022588109
Als je Femke Martens voor het eerst ontmoet, zal je denken dat ze het voor elkaar heeft. Ze heeft een goedbetaalde baan waarvoor ze door heel Europa mag reizen en aan mannelijke aandacht geen gebrek. Wat alleen niemand bedenkt, is dat dit slechts een façade is. Achter die wilde haren en haar vrije en spontane geest gaat namelijk een gebroken meisje schuil. Er zijn maar een paar personen die haar echt kennen, en zelfs die weten niet alles. Haar heftige gevoelens komen bovendrijven als ze het van de dokter rustig aan moet doen. Noodgedwongen besluit Femke om het drukke Frankrijk te verruilen voor een gehucht in de buurt van Amersfoort, waar ze grote delen van haar jeugd heeft doorgebracht. Dit lijkt de ideale manier om schoon schip te maken, maar is dat wel zo? Want wat als demonen uit je verleden ondanks alles bovenkomen, én dat op het moment dat je oog in oog staat met mogelijk de liefde van haar leven? Durft ze hem onderdeel te maken van haar verdriet?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Roman met een diepe en rauwe laag
Als er één boek al langer op mijn ‘wil ik lezen’-lijstje stond, was het ‘Omkijken naar morgen’ van Wendy Brokers. Deze auteur had mij met haar titels ‘Baguette met jam (voor twee)’ en ‘Leven met een leugen’ in het verleden al compleet in haar greep, en dat was ditmaal niet anders. Wat zeg ik? Ik durf wel te zeggen dat ze zich met dit exemplaar heeft overtroffen! ‘Omkijken naar morgen’ is namelijk niet zomaar een fijne feelgood. Het is echt een roman met een diepere laag die bij de lezer een achtbaan aan emotie opwekt. Je jankt mee, lacht mee, smelt bij sommige scènes weg en kruipt zó in het verhaal dat je alles voor je ziet. Dat laatste is voor mij als bekende van Amersfoort echter ook niet heel gek. Ik vond het hilarisch om plekken te herkennen als ziekenhuis Meander, Café Miles en zelfs de straat van het politiebureau, en dat dus in boekvorm. Al bleef ik dan grappig genoeg – met de mensen om mij heen – speculeren over waar de oudtante van Femke nu precies woonde.
Haar blik was nog strak op de spoelbak gericht. Een leeg gevoel dat ze herkende uit haar tienertijd vulde haar maag. Een tegenstrijdigheid van leeg en toch vol. Van toen. Van een verleden waar ze niks mee kon.
Levensechte personages
Maar genoeg daarover, want dit boek heeft nog zoveel meer te bieden dan een herkenbare plek. Wendy wekt met haar fijne schrijfstijl de karakters echt tot leven. Dat wist ik natuurlijk al na het ontmoeten van Nate, Lize, Jelle en Sofie die sinds hun verhaal al diep in mijn hart zitten, maar bij Femke, Gus en Maren was dat niet anders. We leerden Femke in de eerste boeken kennen als de flierefluiter pur sang, maar dat is slechts schijn, haar masker om zichzelf te beschermen. Femke is namelijk gebroken, en hard ook. Door flashbacks krijg je stukje bij beetje inzicht in wat haar heeft gemaakt tot wie ze is. En ik kan je vertellen: dat is hartverscheurend om te lezen. Je wil bijna in dit boek kruipen om die arm om haar heen te slaan en te zeggen dat het goed komt. Maar we weten allemaal dat dat onmogelijk is. Gelukkig is daar Gus. Hij is de ideale schoonzoon, de perfecte vader en een geweldige man die echt het beste voor heeft met Femke. Bij hem is zij in goede handen, en dat kun je als lezer slechts toejuichen. Met zijn steun weet zij namelijk stapje voor stapje op te krabbelen en haar trauma’s onder ogen te komen.
Afscheid nemen…
Deze heftige scènes en rauwe onderwerpen kunnen de elementen zijn van een heel zwaar boek, maar dat is ‘Omkijken naar morgen’ helemaal niet. Wendy Brokers weet de heftige emoties namelijk goed af te wisselen met wat ‘lucht’. Beter gezegd: met hilarische fragmenten en levensechte dialogen. En precies dit heeft ervoor gezorgd dat ik – ondanks het soms gebrek aan actie – door dit boek heen vloog. Voor ik het wist, was ik alweer op het einde beland. Uiteraard wel met zowel een lach als een traan. Een lach omdat ik weet hoe het met de karakters is afgelopen (zonder spoilers). De traan is daarentegen omdat het er nu echt op zit voor Femke, Gus, Nate, Lize, Sofie en Jelle. Ik heb drie boeken met hen gelachen, met ze gehuild en prachtige momenten met ze beleefd. Je begrijpt dus vast dat het dichtslaan van dit boek een bitterzoet moment was.
Het getril begon zacht, maar het werd steeds heviger. Ze probeerde haar hoofd op te tillen, maar het tolde zodra het los was van de onderlaag. Met een kreun legde ze het weer neer. Het openen van haar ogen kostte moeite en ze kneep ze direct weer dicht omdat ze in een lamp keek. ‘Hou ze maar dicht.’ De stem klonk bekend en troostend, maar toch gingen de haartjes op haar armen en haar rug in één keer rechtop staan.
Conclusie
Rauw, vol emotie en wijze levenslessen en met een laagje romantiek. Klinken deze elementen je als muziek in je oren? Dan is ‘Omkijken naar morgen’ het boek dat je zoekt. Wendy Brokers heeft de kracht om je dit verhaal in te trekken, je mee te slepen naar de hoogte- en dieptepunten en je te laten voelen alsof jij onderdeel bent van dit verhaal. En dat niet alleen. Haar schrijfstijl wekt dit verhaal tot leven. Het voelt tijdens het lezen niet alsof je een film kijkt (aangezien daar nog een ‘scherm’ tussen zit), maar alsof je er echt zelf bij bent. Je leeft daardoor nog intenser mee, voelt mee en krijgt bijna de tranen in je ogen als je leest over alle verschrikkelijke dingen die Femke heeft meegemaakt. Je begrijpt haar en sluit haar – net als Lize, Nate, Sofie en Jelle – diep in je hart. Om het over haar tegenspeler Gus en zijn dochtertje Maren nog maar niet te hebben… Al deze elementen maken ‘Omkijken naar morgen’ memorabel, en bewijzen wat mij betreft waarom Wendy Brokers tot de top van de Nederlandse feelgoodauteurs behoort. Ik kan niet wachten om nog meer van haar te ontdekken!
Ken jij deze trilogie van Wendy Brokers eigenlijk al? Zo ja, laat dan vooral hieronder weten wat jij ervan vindt. Ik ben heel benieuwd of je net zo’n fan ben.
