Van ‘De baas’, ‘Onweerstaanbaar’ tot ‘Onuitstaanbaar’; Vi Keeland is een auteur die mij constant weet te verrassen. Dan weer met een laagje emotie en dan met wat hitte in de verhaallijn. Vandaag vertel ik je alles over ‘De player’ van deze auteur. Ben ik hierover net zo enthousiast? Scroll snel naar onder om daar achter te komen.
Delilah Maddox is sportverslaggever. Ze heeft net promotie gemaakt en mag voor het eerst voor de camera spelers interviewen. Haar eerste gesprek is met de beroemde quarterback Brody Easton. Hij maakt het haar niet bepaald gemakkelijk, maar Delilah weet zich ondanks al zijn plagerige opmerkingen staande te houden. Wanneer ze hem de volgende wedstrijd weer moet interviewen, besluit ze hem terug te pakken. Brody is erg onder de indruk van de knappe Delilah en hoe goed ze is in haar werk. Helaas wijst Delilah hem af als hij haar mee uit vraagt, omdat ze niet wil daten met een player. Maar zo gemakkelijk laat Brody het er niet bij zitten…
Uitgeverij Volt ~ 304 pagina’s ~ juni 2020 ~ ISBN: 9789021420905
Als dochter van een succesvol footballspeler is de jonge sportverslaggeefster Delilah Maddox wel wat gewend. Maar weet ze zich ook staande te houden als één van die spelers het haar wel héél moeilijk maakt? Tja, daar komt ze gauw genoeg achter en wel in de kleedkamer van de sporters! Het is namelijk de beroemde óf zeggen we beruchte quarterback Brody Easton die bij haar eerste interview direct zijn broek laat zakken. Maar hé, ondanks dat het schaamrood op haar kaken staat en ze lichtelijk onder de indruk is van wat daar hangt, weet ze zich er doorheen te bluffen. En hoe! Zo erg zelfs dat Brody behoorlijk onder de indruk is en dat steekt hij zeker niet onder stoelen of banken. Maar jammer maar helaas, Delilah ketst zijn verzoek voor een date constant af. Alleen dan kent ze Brody nog niet: hij laat zich niet zomaar afschepen, en al helemaal niet door een zelfverzekerde, knappe en ambitieuze vrouw als Delilah. De game is on!
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Constante grijns op mijn gezicht
Vi Keeland heeft mij in het verleden al meerdere keren verrast en betoverd. Of dat nu met haar ‘hetere’ boek ‘De baas’ is of haar diepere boeken ‘Onweerstaanbaar’ en ‘Onuitstaanbaar’; ze stelt eigenlijk nooit teleur. Maar geldt dat ook voor ‘De player’? Nou, daar kan ik kort en bondig over zijn: absoluut. Ik zei direct na het lezen dat het maar goed was dat ik dit boek niet in het openbaar las. Nee, dat had niets te maken met het vuurwerk in de verhaallijn, de scènes vol passie of dat ik ergens keihard om moest janken (oké, misschien die eerste twee dingen een beetje), maar vooral omdat de chemie tussen hoofdrolspelers Delilah en Brody constant een grote glimlach op mijn gezicht toverde. Zowel door hun conversaties, sms’jes of hun acties. Je merkt aan alles dat deze twee aan elkaar gewaagd zijn: hij als de sexy, onweerstaanbare en populaire quarterback en zij als de sportverslaggeefster in een mannenwereld. Als deze twee samenkomen, is er niets anders dan vuurwerk!
Met uitgestoken hand deed ik een stap naar voren. ‘Ik ben Delilah Maddox van WMBC Sportnieuws.’ Een trage grijns kroop over Eastons gezicht. Hij verraste me door zich voorover te buigen en me op de wang te kussen. ‘Aangenaam.’ Ik vroeg me af of hij een discussie wilde uitlokken. Verwachtte hij dat ik naar hem zou uithalen om die kus terwijl hij de vorige mánnelijke reporter een hand had gegeven? Of probeerde hij me te intimideren door me met zijn overaanwezige seksualiteit van mijn stuk te brengen?
Pageturner eerste klas
Dat die chemie direct aanwezig is, merk je al in één van eerste scènes als Delilah voor het allereerst de kleedkamer van de footballers in mag. Ze is gespannen – dat merk je aan haar vrij gênante gesprekje met de beveiliger – en dat heeft met name te maken met de reputatie van Brody. Hij zou het immers niet kunnen waarderen dat er vrouwen rondlopen in deze openbare ruimte. Maar oh man, zij weet hoe ze met hem om moet gaan! Ja, zelfs als hij zijn broek laat zakken op camera. En dat is nog maar het begin. De start van plagerijen, elkaars grenzen testen en conversaties vol humor. Ik smolt er door de makkelijke en toegankelijke schrijfstijl van Vi Keeland bij weg en voelde het vuur, de humor en de oprechte emotie alsof ik er zelf bij was. Je begrijpt wel: dit zorgde er ook voor dat ik door wilde lezen, want: Delilah mag hem dan steeds afwijzen, maar ergens voel je dat deze twee al snel niet meer zonder elkaar kunnen. Alleen wanneer en hoe? Daar wilde ik snel achterkomen.
Diepere en betekenisvolle laag
En dan heb ik het alleen nog over ‘het vuurwerk’ en ‘de chemie’ gehad, maar ‘De player’ heeft nog zoveel meer. Er zit in ‘De player’ namelijk een diepere laag, een laag waardoor je de personages en hun keuzes nog beter leert begrijpen en waardoor je niets anders kan dan ze in je hart opsluiten. Of dat nu geldt voor de enthousiaste en levensechte Delilah of voor de arrogante en soms iets te zelfverzekerde Brody; beide personages hebben een bijzonder verhaal te vertellen. Hoewel ik niet ga verklappen hoe het precies zit, kun je wel van mij aannemen dat deze diepere laag dit boek tot grotere hoogtes laat stijgen. Vooral omdat Vi ervoor heeft gekozen om dit verhaal vanuit beide perspectieven te schrijven. Zo kruip je er nog meer in. Het derde perspectief – dat er later bijkomt – had van mij dan weer niet gehoeven, maar het zorgt wel voor een afgerond en mooi verhaal.
Ik klonk als een totale nerd. Op tv. De etter bleef me vragen stellen. ‘Is hij net zo groot als je had verwacht?’ ‘Nou… hij is veel groter dan ik dacht.’ Zijn grijns werd nog breder. Jakkes. Ik moest het heft weer in handen nemen. Anders zou mijn eerste kleedkamerinterview het lachertje van de week worden. De kijkers konden niet zien dat hij spiernaakt was. ‘Was je vandaag honderd procent fit?’ Zijn wenkbrauwen schoten vragend omhoog. ‘Als je de wedstrijd van vandaag bedoelt, zeker.’
Conclusie
Van emotie, vuurwerk, een fijne schrijfstijl tot een leuk plot; Vi Keeland weet met ‘De player’ opnieuw te verrassen. Wat zeg ik: ze zorgt er voor dat ik de hele tijd met een idiote grijns op mijn gezicht zat. Het was dus maar goed dat ik dit boek niet op een openbare plek las, maar gewoon bij mij thuis in de achtertuin. En of je ‘De player’ nu leest in de zon of met een dekentje op de bank, ik weet zeker dat jij net zo overtuigd raakt van de personages en hun onderlinge chemie. Daar zit immers de kracht. De personages staan door de beschrijvingen van Vi als een huis, hun verhaal is volledig (inclusief genoeg emotie!) en je ziet én voelt aan alles dat ze elkaar aankunnen. Nu vraag je je vast af: heb je dan helemaal niets negatiefs? Eigenlijk niet, maar als ik dan toch iets moet noemen, had ik persoonlijk het ‘extra’ perspectief er niet in gedaan. Het voegt weinig toe aan het opbloeiende liefdesverhaal tussen twee al sterke en ontwikkelde karakters. Maar hé, als dat het enige ‘negatieve’ is!
Ik heb na het lezen van ‘De player’ gauw ‘Egotripper’ geleend bij de bieb en ook ‘Liefde en lust’ is onderweg. Die boeken ga je dus zeker nog eens zien. Wat vond jij Vi’s beste boek? Laat het me hieronder weten.
