Ben je er klaar voor? Deze week recenseer ik namelijk niet één… maar wel twee boeken van Tamara Haagmans. Vrijdag lees je alles over het korte maar krachtige ‘Italiaanse toestanden’, maar vandaag is het eerst de beurt aan ‘Plankenkoorts’. Benieuwd of deze roman mij heeft weggeblazen? Ik vertel het je graag!
Mara werkt bij het familiebedrijf van haar opa en oma: een winkel met tweedehands boeken, bladmuziek en theaterstukken. Op een dag komen er ineens tientallen mensen achter elkaar de winkel binnen. Ze halen alles overhoop en lijken op zoek te zijn naar iets, maar wat? Wat ligt er in het winkeltje van Mara’s opa en oma? Dan komt er een knappe man de winkel binnenlopen… Hij heet Lucas, en Mara denkt dat hij ook de winkel komt slopen. Maar niets is minder waar. Wie is hij, en waarom is hij uit het niets zo geïnteresseerd in Mara?
L.S. Amsterdam ~ 264 pagina’s ~ juni 2020 ~ ISBN: 9789024589821
Als je Mara een paar jaar geleden had gevraagd hoe haar toekomst eruit zou zien, had ze vast niet geantwoord dat ze dan nog altijd in de winkel van haar opa zou staan. Jaren geleden droomde ze immers nog van een baan als dramatherapeut om verlegen kinderen uit hun schulp te trekken. Maar helaas blijkt de werkelijkheid toch wat minder rooskleurig. Door de dementie van haar oma staat haar opa er in de winkel alleen voor, en dat kan Mara niet over haar hart verkrijgen. Al helemaal niet als de winkel plots wordt overvallen door tientallen mensen. Iedereen lijkt tussen de oude boeken met bladmuziek hetzelfde te zoeken, maar de vraag is: wat dan precies? En belangrijker nog: waarom nu per se in hun winkel? Als ze de meute eindelijk heeft verjaagd door te dreigen met de politie, zit er niets anders op dan de deur te sluiten, ondanks alle troep die de groep heeft achtergelaten. Maar gelukkig is daar Lucas. Hij komt als geroepen, helpt haar de boel weer op orde te maken… en daar blijft het niet bij. De twee zien elkaar wel zitten, maar wie is Lucas echt en wat deed hij bij hun winkel op dat moment? Dat is de vraag waar Mara maar al te graag een antwoord op wil.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Onderdeel van een bijzonder gezin
Tamara Haagmans had mij in het verleden al eens in haar greep met boeken als ‘Sprong in het diepe’ en ‘De mooiste dag van je leven’. Ik kon dan ook niet wachten om te ontdekken of dit haar voor de derde keer op rij zou lukken. Nou, ik zal er maar niet langer omheen draaien: ze is er weer in geslaagd hoor! Met ‘Plankenkoorts’ heeft ze een krachtige roman geschreven vol romantiek, mysterie en het belangrijkste: de allesomvattende liefde tussen familieleden. Vanaf het begin spat de liefde van Mara naar haar opa (en andersom) er vanaf. Zo erg zelfs dat je bijna zelf gaat smachten naar een knuffel van je eigen opa of oma, als je dat al kan. Je kunt dan ook niets anders dan vallen voor deze bijzondere band en natuurlijk ook voor de personages op zich. Het voelt immers – door de fijne schrijfstijl van Tamara – of je voor heel even onderdeel mag zijn van dit unieke gezin en ze bladzijde na bladzijde iets beter mag leren kennen. Voor iemand die zijn of haar grootouders amper heeft gekend, was dit een geschenk dat niemand mij ooit heeft gegeven. En dat is knap!
Met mijn verstand op nul stroop ik mijn rokje omhoog en klim ik op de toonbank. Nu ik over alle hoofden heen kan kijken, blijkt de ravage nog groter te zijn dan vanaf beneden. Nu ben ik pas écht boos. ‘Zo is het genoeg!’ Dit keer komt mijn schreeuw vanuit mijn tenen, maar nog steeds lijkt niemand onder de indruk. ‘Ik bel nu de politie en wie niet binnen vijf minuten alles wat hij op de grond heeft gegooid heeft teruggezet in de kast, mag de politie uitleggen wat hij aan het doen is.’
Emotie en romantiek
Maar ‘Plankenkoorts’ bevat daarnaast nog zoveel meer! Ik denk dat het met name de krachtige combinatie van realisme en romantiek met een vleugje mysterie die ervoor heeft gezorgd dat ik dit boek met vier sterren heb beoordeeld. Want oh boy, ook in dit boek val je weer voor de charmes van een man… alleen wel een heel mysterieuze man. Was het namelijk wel toevallig dat Lucas zijn gezicht voor het eerst liet zien toen de winkel haast bestormd werd? En waarom vraagt hij steeds vaker naar Mara’s ouders? Je begrijpt: ik was in de ban van wat hij in zijn schild voerde! Hoewel de romantische scènes natuurlijk stiekem hartverwarmend waren, braken andere scènes ook hier en daar mijn hart. En dan heb ik het vooral over de bijzondere breekbare momenten tussen Mara en haar oma (waarin ze Zwitsal op haar handen doet om te zorgen dat haar oma haar geur misschien herkent) en tussen Mara en haar irritante ouders. Ik heb me aan die laatste zo gestoord, dat het haast voelde alsof ze mij iets aandeden. Je ziet het voor je en kruipt in de emotie van de hoofdpersoon. Het geheel is daardoor zo meeslepend dat het niet te negeren valt.
Krachtige schrijfstijl
Dit ‘realisme’ is wat dit boek zo ontzettend sterk maakt, uiteraard mede mogelijk gemaakt door de schrijfstijl van Tamara. Ik moest de laatste tijd namelijk vaak ‘inkomen’ bij boeken of miste hier en daar wat spanning in het middenstuk, maar van beide was nu geen sprake. Ik waande me door de hilarische openingsscène direct in het verhaal, vroeg me ook af wat al die mensen kwamen doen in die winkel om over het mysterie rondom Lucas nog maar niet te praten. Je valt duidelijk van de ene verbazing in de ander! Je kunt niets anders dan overgeven en het op je af laten komen. Dat laatste lukt uiteraard uitstekend. De hoofdstukken zijn namelijk goed opgebouwd. Er zit een goede snelheid in en de tekst is beeldend (maar absoluut niet langdradig). Daarnaast zit er op de goede plekken humor. Al met al las ik ‘Plankenkoorts’ dan ook in sneltreinvaart uit!
Opa komt achter de deur vandaan, zwaar leunend op zijn stok. Zijn witte haar zit in de war, alsof hij er een paar keer met zijn hand doorheen is gegaan. Hij kijkt geschrokken en ook een beetje bang. Zijn blik vliegt door de zaak alsof hij zich ervan wil verzekeren dat echt iedereen weg is. ‘Sorry, kleintje,’ zegt hij met trillende stem. Hij ziet lijkbleek. ‘Ik heb geprobeerd ze tegen te houden, maar het werden er steeds meer en meer, en voor ik het wist duwde een van hen me om en viel ik tegen de muur.’
Conclusie
Oh, oh, oh. Mag ik zeggen dat Tamara Haagmans zich met ‘Plankenkoorts’ heeft overtroffen? Haar vorige boeken waren absoluut pareltjes, maar ik denk dat ik bij dit boek misschien er nog wel sneller in op ging. Dit boek heeft dan ook echt alles wat ik zoek in een fijne roman. Denk aan: een romantisch verhaal, hier en daar een lekker mysterie om je aandacht vast te houden, een familieband om van te dromen en personages die je in je hart raken. Ik denk dat het belangrijkste is dat dit boek ‘zo echt’ aanvoelt. Je voelt je echt even onderdeel van deze familie (waar ook echt niet alles rozengeur en maneschijn is) en leeft mee met Mara die alle balletjes hoog probeert te houden. Ze wil voor haar demente oma zorgen, werkt keihard om haar opa te helpen en moet ondertussen nog eens dealen met de meest irritante ouders ever.. en tja, daardoor vergeet ze vaak haar eigen leven. De makkelijke schrijfstijl sleept je zo mee dat je echt voor ze valt en alleen maar kan hopen dat ze het mysterie oplossen en er dan een rijke toekomst op ze wacht. Tja, ik kan niets anders zeggen dan dat ‘Plankenkoorts’ emotioneert, je meesleept en je met een gevuld hart weer achterlaat. Een gouden combinatie, dus.
Hebben jullie al eens een boek van Tamara Haagmans gelezen? Ik ben dan heel benieuwd welk boek bij jou favoriet is. Ik hoor het graag in de comments hieronder.
