Naast alle romans, thrillers en New Adults was het weer tijd voor een non-fictie. Ik kreeg namelijk vorige maand het boek ‘Beter op reis’ van Viora Rebergen en Joost van Willigenburg opgestuurd. En eerlijk? Ik kon ‘m gewoon niet lang laten liggen. Lees jij mee wat ik er precies van vond?
Als Viora te horen krijgt dat ze acute lymfatische leukemie heeft verandert alles: haar bruisende leven waarin ze samenwoont met haar vriend Joost, vijf keer per week sport en fulltime werkt staat volledig op zijn kop. In Beter op reis beschrijven Joost en Viora de rollercoaster waarin hun leven is veranderd: de gekke en aangrijpende situaties in het ziekenhuis, de hoop en wanhoop, kleine overwinningen en grote mijlpalen en hoe ze elkaar en hun relatie op de been houden. Na tweeënhalf jaar ziekenhuis wordt Viora genezen verklaard. Ze laten alles achter zich om hun droom waar te maken, en vertrekken voor een jaar op wereldreis.
Xander Uitgevers ~ 240 pagina’s ~ oktober 2020 ~ ISBN: 9789401613408
Als de sportieve Viora zich vlak voor de feestdagen van 2015 vermoeid voelt, gaan er niet direct alarmbellen rinkelen. Het zou stress kunnen zijn of misschien heeft ze zich net iets teveel afgebeuld in de sportschool, niets om je zorgen over te maken dus. Toch is dat precies wat haar omgeving wel doet als de normaal altijd zo actieve jonge meid na een feestje niet eens meer op haar benen kan staan. Met een lichte dwang van haar familieleden en vrienden besluit ze aan de start van 2016 bloed te laten prikken. Echter had ze nooit kunnen bedenken wat daar uit zou komen. Waar ze op het begin nog denken aan bloedarmoede vanwege haar lage HB-waarde, blijkt het uiteindelijk acute lymfatische leukemie te zijn. Sinds dat moment staat zowel het leven van haar en haar vriend Joost als die van haar familie op zijn kop. Alles komt in het teken te staan van die rotziekte en het behandeltraject. Viora gaat samen met iedereen die haar lief is de strijd aan én met succes! Na 2,5 jaar bikkelen wordt ze genezen verklaard en dan gaat er weer een wereld voor ze open. Zowel letterlijk als figuurlijk.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Meelevend & meeslepend
Meeslepend, krachtig en enorm inspirerend! Ik denk dat dat wel de woorden zijn die het beste de lading dekken van ‘Beter op reis’ van Viora Rebergen & Joost van Willigenburg. Of je dit koppel nu al jaren volgt op Instagram of net als ik pas bent gaan volgen toen je wist dat er een boek aan zat te komen: je wordt door hun schrijfstijl helemaal meegesleept naar 2016. Dat is het moment dat Viora te horen krijgt dat ze niet zomaar even aan bloedarmoede of een griepje lijdt. Nee, ze heeft acute lymfatische leukemie en moet daarvoor een behandeling starten die 2,5 jaar kan duren. Je leeft zo mee met dit koppel, juist omdat je weet dat dit iedereen kan treffen. Je bent erbij als ze de diagnose krijgen, als ze terug naar het ziekenhuis moeten vanwege een compilatie, als ze thuis pijn zit te lijden of vanwege de prednison een onverklaarbare honger heeft (naar paprikachips). Hoewel je de (gelukkig goede) afloop al weet, weten Joost en Viora het toch voor elkaar te krijgen het zo levendig te schetsen dat het bijna voelt of je er echt bij was.
Ergens weet ik dus wel: mijn moeder heeft gelijk. Ik kan er niet meer onderuit. De hoofdpijn is ondraaglijk, net als de pijn in mijn spieren. Ik doe mijn werk sinds vorige week zittend, terwijl ik eigenlijk ook voor een groot gedeelte moet staan.
Bewonderenswaardig
Ik vind het altijd bewonderenswaardig als iemand de woorden vindt om zo’n heftige periode te beschrijven. En daarvoor alleen al alle complimenten. Maar daarnaast maakt het perspectief van Joost ‘Beter op reis‘ tot echt iets memorabels. Normaal gaat het om de ‘patiënt’ die vertelt over zijn of haar ups en downs tijdens het ziekteprocessen, maar nooit eerder stond voor mij de partner zo centraal in dit verhaal. Terwijl het juist zo belangrijk is om ook aan deze persoon te blijven vragen hoe het met hem/haar gaat! Deze persoon staat al genoeg aan de zijlijn, terwijl het hem/haar ook treft. Ik denk dat dit vele mensen in deze positie echt kan helpen om eens het verhaal van de andere kant te worden. Daarnaast werkt hun positiviteit en onderlinge humor gewoon aanstekelijk. Niet alleen maakt het dit boek net iets minder zwaar, ook houdt het zowel hen als hun familie op de been. Iedereen gaat anders om met zo’n situatie, maar wat een kracht en wat een leuke mensen! Ik snap direct waarom zoveel mensen hen volgen.
Grote glimlach op het eind
Toch is dit geen boek dat ik in één dag uit had. ‘Beter op reis’ kwam qua schrijfstijl namelijk minder binnen dan bijvoorbeeld ‘Je bent jong en je krijgt wat’. Ik kan er alleen niet helemaal mijn vinger opleggen waaraan dat nou lag. Misschien dat ze hier en daar nog wat dieper hadden kunnen gaan of dat foto’s in het verhaal zelf de boel nog sterker hadden gemaakt, maar dat zijn tips achteraf. Ik kan namelijk gewoon zeggen dat ‘Beter op reis’ zowel een traan als een lach oplevert. En die lach zit ‘m vooral tegen het einde. Je gunt het ze na deze heftige tijd zo om op wereldreis te gaan en eerlijk? Het begon bij mij zelfs te kriebelen om juist die dromen waar te maken. De boodschap is dus wel overgekomen: leef je dromen nu, want je weet nooit hoe de toekomst eruit ziet. Dat zou iedereen eens moeten horen.
Mijn moeder ziet mijn gezicht, pakt haar jas van de kapstok en nog geen vijf minuten later zitten we in de auto onderweg naar het ziekenhuis. In de auto besef ik dat ik niet eens gevraagd heb waardoor mijn Hb zo laag is en wat het betekent dat ik een bloedtransfusie nodig heb. Ik probeer Joost te bellen, maar hij neemt niet op.
Conclusie
‘Beter op reis’ van Viora en Joost is een boek vol kracht. Naast dat je helemaal wordt meegesleept door hun verhaal en de ups en downs die met lymfatische leukemie gepaard gingen, word je ook wel met je neus op de feiten gedrukt. Leef jij namelijk het leven dat je zou willen leven? Dit emotionele verhaal zorgt ervoor dat je daar over na gaat denken! Want zo zie je maar: dit kan je zomaar treffen en kijk je dan met een voldaan gevoel terug? Alleen al deze krachtige en inspirerende boodschap zorgt ervoor dat ik dit boek aan mensen zou willen aanraden. En puur op basis van de inhoud sluit ik me daar uiteraard bij aan. Het is toegankelijk geschreven, uniek in zijn genre omdat juist ook Joost aan het woord komt en zit ondanks de heftige situatie vol positiviteit. Ze hadden hier en daar misschien nog wat dieper op bepaalde situaties in kunnen gaan en de foto’s hadden wat mij betreft nog wat centraler kunnen staan, maar al met al is dit zeker een pareltje! Mochten ze ooit met een vervolg komen over hun wereldreis en wat voor invloed leukemie toen nog had? Dan ben ik zeker weer aanwezig.
Lees jij vaak dit soort nonfictie-boeken? Laat het weten in de comments, want ik ben erg benieuwd of het je aantrekt of afstoot. Ik hoor het graag hieronder.
