Op deze prachtige zomerse dag wil ik het met jullie hebben over Onbegrensde liefde. Het tweede deel uit de Onbreekbaar-serie van Lisette Jonkman zou weleens het boek voor deze zomer kunnen worden. Benieuwd waarom? Dat lees je natuurlijk in mijn recensie.
Het zou bij scharrelen blijven. Vrienden met benefits. Dat hadden ze zich allebei voorgenomen, maar Ferdi en Abby moeten toegeven dat ze tot over hun oren verliefd zijn op elkaar. Ferdi zou dat het liefst van de daken schreeuwen, maar Abby wil het een beetje onder de pet houden – niet alleen vanwege haar snel ontluikende modellencarrière, maar ook vanwege haar gestoorde ex Tom. Toch wordt het in rap tempo serieuzer tussen hen. Net als zij zich wil overgeven aan haar gevoel, staat ze er onverwacht helemaal alleen voor.
Luitingh-Sijthoff ~ juli 2020 ~ 264 pagina’s ~ ISBN: 9789024588664
Abby wist dat ze slechts ‘friends with benefits’ waren (en wilde ook niets anders), maar toch voelde het voor haar als een klap in haar gezicht toen ze Ferdi zoenend met zijn ex Merle op bed betrapte. Het vorige verhaal eindigde ermee dat zij alles met hem afkapte en zonder blikken of blozen vertrok naar New York. Hij bleef met een lichtelijk gebroken hart en heel wat vragen achter. En die breuk zit beide karakters niet in de koude kleren. Het scheelt weinig of zij mist de belangrijkste meeting van heel haar carrière in de Amerikaanse hoofdstad alleen omdat ze tijdens een feestje zichzelf laat gaan en onze student Ferdi maakt het zichzelf ook weer eens niet makkelijk. Hij maakt tijdens een dronken avondje de fout om zichzelf terug te trekken met zijn ex in de wc. En wat daar gebeurt, kan weleens flink wat gevolgen hebben… voor zijn eigen toekomst, maar ook voor zijn toekomst (als die er nog is) met Abby. Weten ze ondanks hun ‘fouten’ en ondanks de ‘misverstanden’ die er heersen toch de weg naar elkaar terug te vinden? Ze kunnen misschien niet altijd met elkaar, maar zonder is ook onwaarschijnlijk!
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Genoten in hoofdletters
Sinds ik vorig jaar kennismaakte met de hele Verkikkerd-reeks en dit jaar met het eerste boek in de Onbreekbaar-reeks weet ik gewoon dat Lisette Jonkman nooit zal teleurstellen. Met haar kleine en soms ronduit grove grapjes, luchtige schrijfstijl en realistische beschrijvingen voelt het iedere keer weer een feest om een boek van haar op te pakken. Al moet ik dan wel heel eerlijk bekennen dat ik niet zo erg fan ben van scènes waarin er wordt gefatshamed (als ‘waakvarken’ en ‘Dikkie Dik’). Maar ik snap wel dat het (helaas) bij het taalgebruik van de studenten hoort. En dus heb ik (ondanks dat) absoluut GE-NOT-EN van ‘Onbegrensde liefde’. Ik waande me weer helemaal in het leven van model Abby en student Ferdi. Ze maken het elkaar niet makkelijk (en dat is zacht gezegd), maar als ze samenkomen, is het bijzonder. Alleen zou je ze soms wel een dreun willen verkopen en zeggen dat ze soms iets langer moeten nadenken voor ze actie ondernemen (zoals weglopen als je ziet dat iemands ex jouw love-interest zoent; wie weet duwt hij haar wel weg). Daaruit blijkt echter wel het geniale: hoe erg je opgaat in dit boek. Hun wereld wordt voor even jouw wereld. Het is daarbij te hopen dat er een mooi einde inzit (al weet ik ook dat er nog een derde deel volgt, dus er ligt nog een hoop in het verschiet).
Ze trekt mijn gezicht naar zich toe en zoent me. Mijn gezicht voelt aan alsof het van rubber is en het kussen gaat dus niet van harte, maar Merle merkt het niet of trekt zich er niets van aan. ‘Ik kan je wel troosten,’ stelt ze voor. ‘Mijn ouders zijn thuis,’ antwoord ik ontwijkend. Ze grinnikt. ‘Gelukkig dan maar dat er wc’s bestaan, hé?’
Oprechte emoties
Er lijkt misschien niet heel veel actie in ‘Onbegrensde liefde’ te zitten, maar stiekem is dat wel het geval. We focussen op de modellencarrière van Abby in New York en de problemen die Ferdi ondertussen op zijn hals haalt. Maar vergeet ook zeker niet de details over de reünie van deze twee: dat belooft wat! Naast alle romantiek en het niet te ontkennen vuurwerk binnen en buiten de slaapkamer (waar je alle details van krijgt), is er hier ook ruimte voor een wat emotionele verhaallijn. Het geeft deze ‘lieve’ en ‘erotische’ roman direct een krachtige lading. Als je de Verkikkerd-reeks hebt gelezen, weet je er misschien nog wel vanaf, maar aangezien ik het al weer even was vergeten, kwam het wel als een grote verrassing. Alleen nu lees je het echt vanuit de personen over wie het gaat. Stiekem blijf ik dan wel bij mijn mening dat Ferdi – ondanks zijn stralende lach, vast geweldige lijf en zijn kleine hartje – ook een enorme boer kan zijn. Ja, hij mag dan al wat hebben meegemaakt, maar zijn acties waren dit keer niet goed te praten. Is zijn actie echter genoeg om mijn rug te keren naar deze serie en nooit meer achterom te kijken? Echt niet!
Verslavende schrijfstijl
Juist het voelen van die oprechte gevoelens naar de personages toe bewijzen alleen maar hoe realistisch dit boek is. En dan kan ik alleen maar concluderen: ik wil meer! Ik moet weten hoe het Abby en Ferdi vergaat in deel drie, welke dingen ze nog gaan meemaken en hoe het gaat aflopen! De schrijfstijl van Lisette heeft iets verslavends in zich, waardoor ik niet alleen kan smachten naar een vervolg, maar ook wel kan opmerken dat ik ‘Onbegrensde liefde’ (net als de vorige) binnen een dag alweer uit had. Je vliegt er bijna doorheen en krijgt zowel de eer om in het hoofd van Abby als Ferdi te duiken. Nergens is verwarring, nergens vraag je je af: ‘vanuit wie lees ik nu?’ en dat is wel een kracht die je als auteur moet hebben. Het is dus het is maar goed dat deel drie ‘Op gevoel’ inmiddels is verschenen. In het dankwoord belooft Lisette alvast dat er heel wat oude personages uit de Verkikkerd-reeks gaan terugkomen (aangezien Ferdi zijn intrek neemt in een wel heel bekend huis), dus ik voorzie het nu al als één groot feest. Hopelijk kunnen de slingers ook uit voor hun relatie… Al ziet dat er niet meer zo heel rooskleurig uit na weer een enorme cliffhanger. Lisette, je bent niet goed voor mijn hart.
‘Te z… hè? sputtert Ferdi. Ik moet hem nageven, hij kijkt overtuigend verward. ‘Maar we hebben niet gezoend. Ik heb haar weggeduwd.’ Ik wil hem tegenspreken, maar terwijl ik mijn mond opendoe om hem te vertellen wat een leugenaar hij is, herinner ik me dat ik ben weggelopen zodra Merle haar lippen op die van Ferdi drukte. Ik voelde niet zo enorm de behoefte om de rest te zien, namelijk. Maar wat nou als er geen ‘de rest’ was?
Conclusie
‘Onbegrensde liefde’ van Lisette Jonkman is weer zo’n boek dat je in je kast moet hebben. Niet alleen vanwege de fleurige cover of de rug die perfect aansluit op deel één, maar meer nog vanwege de verslavende inhoud. Je leeft mee, voelt mee, denkt mee en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het is bijna net of jij een stiekeme stalker bent die daar ergens rondloopt en Abby en Ferdi in de gaten houdt. Je kruipt in Abby’s koffer op weg naar New York, bent die gluiperd die in de gaten houdt met wie een dronken Ferdi het nu weer aanlegt en dan heb ik het nog niet eens over stiekem toekijken in de slaapkamer. Je voelt alle emoties hierdoor wel direct aan. Van de lach tot de traan waardoor je vooral Ferdi hard wil toespreken (of stiekem een dreun wil verkopen). Ik kan na het lezen van ‘Onbegrensde liefde’ slechts één ding zeggen: waar is de dichtstbijzijnde boekenwinkel? Ik moet en zal na het einde weten hoe het afloopt voor deze karakters. Maar dat zal vast nog verrassend zijn, Lisette een beetje kennende inmiddels.
Ben jij net als ik groot fan van de boeken van Lisette Jonkman of moet je ze nog leren kennen? Ik ga na het afronden van de Onbreekbaar-reeks zeker nog eens kijken of ik ergens haar stand-alones kan bemachtigen. Op naar nog meer!
