PAS OP: SPOILERS VAN DEEL 1! Ik zal je alvast waarschuwen: als je ‘1 Seconde’ van Sophie McKenzie nog niet hebt gelezen (en dat wel wil), stop dan vooral met lezen. Mocht je wel benieuwd zijn, lees dan hieronder alles over ‘Elke seconde telt’ van deze auteur.
Charlie en Nat zijn op de vlucht. Hun poging om een terroristische organisatie te ontmaskeren is mislukt. De betrokken politicus, die torenhoog in de peilingen staat, loopt vrij rond. En híj beschuldigt juist Charlie en Nat van terrorisme! Met de politie en de terroristen achter hen aan, ziet Charlie ziet maar één uitweg: ze moet in haar eentje naar het hol van de leeuw om bewijs tegen hem te verzamelen. Durft ze dat? Zal het haar lukken om hun onschuld te bewijzen?
Uitgeverij de Fontein ~ juni 2020 ~ 432 pagina’s ~ ISBN: 9789026152764 ~ fragment
Charlie en Nat sloten zich met de beste bedoelingen aan bij English Freedom Army, maar daar is nu niets meer van te zien. Het enige wat ze kunnen denken, is hoe naïef ze zijn geweest. Taylor, Roman Riley en al die andere mannen hebben hen er namelijk behoorlijk ingeluisd. Deze organisatie wil helemaal geen vreedzaam protest, maar harde acties en terroristische aanslagen en ze schuwen daarbij niets of niemand. Nat en Charlie zien – vooral nu iedereen hen onterecht als terroristen ziet – geen andere oplossing dan om onder te duiken. Ze hopen dat er ergens een protest is tegen deze mannen om voor eens en altijd met ze af te rekenen. Dit blijkt alleen lang zo makkelijk niet. Charlie ziet maar één uitweg: zij moet zich aansluiten bij de tegenpartij, vertrouwen wekken en hopen dat ze erachter kan komen wat ze nog meer van plan zijn voordat het te laat is. Alleen de vraag is of de tegenpartij daar na al haar verzet wel op zit te wachten. Heel geloofwaardig is ze namelijk niet meer.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Minder spannend begin
Na het lezen van ‘1 Seconde’ kon ik eigenlijk niet anders dan het vervolg ‘Elke seconde telt’ van Sophie McKenzie oppakken. Ik zat nog zo vol adrenaline, de spanning voelde ik nog in mijn lijf en ik moest weten hoe het met Nat en Charlie zou aflopen nadat ze er flink zijn ingeluisd. Mijn verwachtingen waren daardoor hooggespannen, maar eigenlijk merkte ik al direct dat dit boek het niet ging waarmaken. Dat klinkt misschien raar aangezien je gewoon te maken hebt met dezelfde auteur, dezelfde schrijfstijl en dezelfde karakters, maar iets in dit boek was toch anders dan ik had verwacht. En dat heeft vooral met het begin te maken. Waar deel één gelijk begon met een spannende bomaanslag op de markt (die waar Charlies moeder omkomt en waar Nat ook loopt te dralen), begint dit boek wat te rustig voor mijn gevoel. Charlie en Nat zijn in plaats van in het hol van de leeuw op de vlucht en veel dingen worden herhaald. Ik begrijp dat dit fijn is als je boeken tussendoor hebt gelezen, maar voor mij haalde het de vaart eruit. Dit heeft er dan ook voor gezorgd dat ik echt nog wel wat dagen deed over dit boek. De aantrekkingskracht om het op te pakken ontbrak jammer genoeg.
Ik kwam overeind. Ik wist niet of ze me kon zien, maar ik wilde niet dat haar laatste herinnering aan mij er een van een bange kleuter zou zijn. ‘Verroer je niet en mond dicht,’ beval een stem. De punt van een mens prikte door mijn T-shirt heen. Ik voelde een scherpe pijn tussen mijn ribben.
Tweede gedeelte
Ik vind het bijna jammer dat ik dit moet zeggen, omdat ik zo lyrisch was over het eerste deel. Mijn verwachtingen lagen hoog en dan vind ik het jammer dat ik toch een klein beetje teleurgesteld ben. Maar sluit ‘Elke seconde telt’ absoluut niet uit. Naast dat je dit boek gewoon moet lezen als je deel één hebt gelezen, is het echt niet slecht. Die spanning waar ik op zat te wachten, zit namelijk absoluut wel in het tweede deel van het boek. Je vraagt om dat schepje extra én die komt er! Sophie McKenzie brengt er dan namelijk weer een spannende wending in en dan wil (néé, dan moet) je gewoon weten hoe het afloopt met de karakters die je zo in je hart heb gesloten. Vanaf toen was er dan ook geen houden meer aan. Ik moest en zou zo snel mogelijk naar het einde gaan. Als deze spanning die in het tweede deel verschijnt direct was gekomen, had ik dit boek absoluut met vier of wel vijf sterren beoordeeld. Nu moet ‘Elke seconde telt’ het doen met drie. Nog altijd voldoende, maar net iets minder dan het eerste boek.
Toegankelijk jasje voor jongens én meiden
Wat ik nog wel altijd kan waarderen, is het thema van dit boek. Het gaat over terroristische aanslagen, bommen, politiek, organisaties en zo kan ik nog wel even doorgaan. Als deze onderwerpen in een ‘normale’ thriller zouden verschijnen, zou ik snel de neiging hebben om het boek niet op te pakken. In deze jeugdthriller kan ik het echter enorm waarderen. Het wordt toegankelijk gebracht door de schrijfstijl van Sophie McKenzie. Plus je krijgt het door de ogen te zien en te horen van kinderen. Nat en Charlie weten soms ook niet helemaal waar ze in terecht zijn gekomen en wat nu het juiste is om te doen, wat ze heel realistisch maakt. Dat realistische valt niet over alle aspecten van dit verhaal te zeggen (zoals de reacties van de ouders bijv.) maar over het algemeen waande ik me wel helemaal in deze wereld. En ik kan me voorstellen dat zowel meisjes als jongens hiervan kunnen genieten: het is fijn geschreven, bevat korte hoofdstukken, kleine cliffhangers om vervolgens te wisselen tussen wat Charlie of Nat meemaakt en er zit genoeg actie in. Het is bijna of je een actiefilm kijkt!
‘Blijf zitten of ik zet mijn mes op je keel’, siste de man. Ik bevroor. Een seconde later lagen mijn handen samengebonden met tape in mijn schoot. Ik hield me stil, om energie te sparen en te luisteren of Nat in de buurt was. Niets te horen. Ik dwong mezelf me te concentreren. Uit alle macht moest ik Nat en mezelf hier weg zien te krijgen.
Conclusie
‘Elke seconde telt’ van Sophie McKenzie is een boek dat weer even zijn draai moet vinden. Ik had helemaal na de rush die ik overhield aan ‘1 Seconde’ verwacht dat het direct weer dat spannende gevoel op zou leveren, maar dat laat helaas toch weer even op zich wachten. Er wordt namelijk erg veel herhaald. Dit is uiteraard fijn als je even tijd tussen deze boeken hebt, maar het haalt voor de mensen die de boeken direct achter elkaar lezen de vaart er iets uit. Maar laat dit boek – als je dat al kunt na het lezen van deel 1 – zeker niet links liggen. Je krijgt de antwoorden die je nodig hebt om je hartslag weer tot rust te krijgen, voelt mee met de karakters die je al in je hart hebt gesloten en moet weten of er een goede afloop inzit. ‘Elke seconde telt’ gaat qua terroristische aanslagen, verkeerde organisaties en politieke kwesties misschien nog een stapje verder dan deel 1. Hierdoor is het vooral voor de jonge lezers even opletten, maar het heeft wel nog altijd dat toegankelijke jasje. Uiterst geschikt dus voor zowel jongens als meisjes. Het tweede gedeelte heeft overigens wel de ‘fire’ die ik zocht, dus vanaf dan is het vlammen! En het einde stelt ook zeker niet teleur.
Bij welk boek kon jij echt niet wachten op het einde om weer tot rust te kunnen komen? Laat vooral de titels achter in de comments hieronder, want ik ben benieuwd.
