Op een rustige zondagmiddag had ik zin om er weer eens een jeugdthriller bij te pakken. Mijn oog viel direct op ‘1 Seconde’ van Sophie McKenzie. Benieuwd of dat een goede keuze was of niet? Ik laat het je hieronder uitgebreid weten.
Het leven van Charlie verandert in één klap als haar moeder omkomt bij een bomaanslag in Londen. Maanden later ontmoet ze Nat, die net als zij moet leven met de vreselijke gevolgen van die dag. Eindelijk iemand die haar begrijpt. Maar hoe dichter ze bij hem komt, hoe meer Charlie het vermoeden krijgt dat er iets niet klopt. Wat weet Nat over de bomaanslag wat hij niet vertelt?
Uitgeverij de Fontein ~ 384 pagina’s ~ februari 2020 ~ ISBN: 9789026151422 ~ fragment
Wanneer Charlie en haar moeder over de markt lopen, raken ze in een heftige discussie over een tattoo. Om de boel te sussen, gaan ze even uit elkaar, maar niemand had kunnen voorspellen dat dit het laatste moment zou zijn dat Charlie haar moeder in levende lijve zou zien. Het noodlot slaat namelijk sneller toe dan gedacht: een bom gaat af en haar moeder komt om het leven. Het leven van Charlie is vanaf dan nooit meer hetzelfde. Na twee verhuizingen tussen familieleden probeert Charlie eindelijk haar leven weer op te pakken. Ze gaat naar school, maakt vrienden en doet wat er van haar gevraagd wordt, maar nog altijd is er dat gevoel. Ze zint op wraak op de terroristische organisatie League of Iron. En die organisatie lijkt plots dichter in de buurt te zijn als ze op de computer van de broer van haar nieuwe vriendin Jas informatie vindt die het daglicht niet kan verdragen. Charlie wil weten wat hij van plan is, door wie hij wordt aangestuurd en probeert dichter bij hem in de buurt te komen. Maar hoe meer ze over Nat te weten komt, hoe meer ze twijfelt aan haar aannames. Haar leven was al veranderd, maar draait nog eens een kwartslag (of drie) wanneer ze dieper en dieper bij alles betrokken raakt.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Onder je huid kruipen
Ik heb in het verleden al behoorlijk wat jeugdthrillers gelezen, maar Sophie McKenzie weet het met ‘1 Seconde’ toch weer voor elkaar te krijgen om diepe indruk op mij te maken. Dit is namelijk zo’n jeugdthriller die onder je huid gaat zitten, die ervoor zorgt dat je moet doorlezen en die vol zit met momenten waar je even naar adem moet snakken. Je kunt je daarom vast wel voorstellen dat ik dit boek binnen 24 uur alweer uit had. ‘1 Seconde’ is gewoon niet weg te leggen, want anders gaat het toch wel in je hoofd zijn eigen leven leiden. Ik moest weten wat Nat voor zich hield (al kom je daar vrij vroeg in het verhaal al achter), wat Charlie gaat doen en hoe die twee misschien wel samen gaan werken om grotere resultaten te behalen. Dit bingereaden is dan ook helemaal niet moeilijk. Sophie schrijft namelijk enorm toegankelijk, de hoofdstukken (waarin om en om wordt gewisseld tussen Charlie en Nat) zijn heerlijk kort en daardoor lees je gewoon makkelijk dit boek binnen een aantal uur uit. Het tempo zit er goed in door de tijdsprongen die worden gemaakt en ondanks dat heb je niet het gevoel dat je iets degelijks mist. Je krijgt het belangrijkste te weten en toch in een tempo dat je denkt: ik wil meer, meer en meer!
Ik ging de veiligheidsagent achterna en pakte hem bij zijn arm. ‘Luister,’ zei ik, ‘u moet de markt ontruimen. Iedereen naar buitens turen.’ De man draaide zich om, een achterdochtige uitdrukking op zijn gezicht. ‘Wat zei je?’ ‘Er ligt een bom,’ zei ik. ‘Ik weet niet precies waar, maar hij ligt hier op de markt en over een paar minuten gaat hij af.’
Opvallend thema
Sophie McKenzie waagde zich wel op een moeilijk pad. Het is niet makkelijk om te schrijven over bomaanslagen, terroristische organisaties en politieke zaken en het toch toegankelijk te houden voor een jonge doelgroep (12 tot 14 jaar). En toch weet ze het – misschien op hier en daar wat moeilijkere woorden na – voor elkaar te krijgen. Dit maakt ‘1 second’ uiterst uniek. De meeste boeken in dit genre focussen zich namelijk op tienerproblemen en spelen zich af op een middelbare school. Daar is overigens ook helemaal niets verkeerd aan, maar met het grote aanbod moet je toch onderscheidend zijn. Dat is Sophie McKenzie in dit geval ook gelukt. Ik heb ook het idee dat door dit thema ‘1 Seconde’ uiterst geschikt is voor zowel meisjes als jongens. Je kruipt in de hoofden van zowel Charlie als Nat. En hoewel niet alle keuzes begrijpelijk zijn, leef je met allebei mee. Het is maar te hopen dat hun acties zin hebben voor het doel dat ze uiteindelijk willen bereiken.
Direct het vervolg lezen
Na het lezen van ‘1 Seconde’ kon ik slechts één ding denken: waar blijft het vervolg? Ik had het geluk dat toen ik ‘1 seconde’ oppakte (en dat was nu ik weet hoe sterk dit boek is vrij laat) het volgende deel ‘Elke seconde’ telt al in mijn kast lag. Anders had ik dat boek ook direct besteld. Ik heb dan ook geen moment meer gewacht en dit boek direct opgepakt. Aangezien ik moest weten hoe het afliep. Dat is dan weer de oorzaak van de wending die tegen het einde aan zit. Ik ga er niets over verklappen – en tip: lees dus echt niet de beschrijving van dat boek als je dit boek nog van plan bent te lezen – maar alles wat je dacht te weten, wordt compleet op zijn kop gezet. Mijn mond viel open, mijn armharen gingen rechtovereind staan door de kippenvel en ik was net zo verbaasd als de personages zelf. Dit gebeurt echt niet zomaar. Ik heb er dus blijkbaar weer een nieuwe favoriete jeugdthrillerauteur bij.
Overal was bloed en stof en metaal. Het was een hel. Een weggerukte schoen met een gebroken hak. Een verscheurde poster met de helft van Roman Rileys gezicht boven de woorden: ‘Future Par-‘. De rook trok iets op. Ik zag het lichte groen van mams jas. Haar arm lag gestrekt boven op haar hoofd. Ik wist het. Ik wist het, maar kon het niet onder ogen zien.
Conclusie
‘1 Seconde’ is niet het eerste boek dat ik van Sophie McKenzie heb gelezen (zoals ‘Geloof me’ en ‘Sluit mijn ogen’), maar wel het eerste boek dat echt diepe indruk op mij heeft gemaakt. Vanaf pagina één had ze mij in haar greep en pas op het einde heeft ze mij gedeeltelijk losgelaten. Ik zeg ‘gedeeltelijk’, want eigenlijk kon ik na het lezen niet wachten om het vervolg te lezen en dat heb ik dan ook niet gedaan. Je raakt in de ban: van Charlie en Nat die op hun eigen manier vorm geven aan het verhaal, de terroristische organisaties en hun plannen en de gevolgen die het allemaal kan hebben. Omdat je vanaf pagina 1 in Nats en Charlies hoofd kruipt, kun je niets anders dan hopen op een goede afloop. Het is dan ook niet gek om te bedenken dat ik dit 384 pagina’s tellende boek binnen 24 uur alweer uit had. Met kleine cliffhangers, een mooi tempo en de toegankelijke schrijfstijl van Sophie McKenzie is dat bingereaden eigen eerder een gegeven dan vraag. Je wil meer, meer en meer… en dat ga je op het einde ook echt krijgen. Het is bijna jammer dat ik er niets over mag zeggen! Zegt het feit dat mijn mond letterlijk openviel van verbazing eigenlijk niet al genoeg? Lees ‘1 Seconde’ maar gewoon (en schaf direct het vervolg aan, want die heb je nodig!).
Bij welk boek viel jouw mond open van verbazing? Heb je dan direct een titel in je hoofd? Laat het gerust weten in de reacties hieronder. Wie weet ga ik dat boek dan ook wel proberen.
