Ik heb lang op ‘In de sterren’ van Minnie Darke moeten wachten (en heb ‘m lang laten wachten), maar het was er eindelijk tijd voor! Ben je benieuwd wat ik van deze roman vond? Lees dan snel door. Ik vertel je er alles over.
Het was maar een horoscoop in een tijdschrift… Het kon toch geen kwaad om die een beetje te veranderen? Soms heeft het lot gewoon een beetje hulp nodig… Wanneer Justine Carmichael – Boogschutter, journalist in wording, scepticus – haar jeugdliefde Nick Jordan – Waterman, worstelend acteur, bijgelovige – tegen het lijf loopt, zou dit toeval kunnen zijn. Of het zou in de sterren geschreven kunnen staan. Justine werkt voor de Alexandria Park Star – en Nick, ontdekt ze, vertrouwt volledig op de horoscoop in dit tijdschrift. In een poging om Nick voor haar te laten vallen bedenkt Justine een geniaal plan: elke maand past ze de Waterman-horoscoop een beetje aan. Een heel klein beetje. Het zijn tenslotte de sterren maar. Wat zou hier ooit mis mee kunnen gaan?
A.W. Bruna ~ 384 pagina’s ~ januari 2020 ~ ISBN: 9789400511248
Justine Carmichael krijgt na jaren gewerkt te hebben als de redactie-assistente van Alexandria Park Star eindelijk de langverwachte promotie als Hoofd Externe Bijdrages. Het is misschien niet de functie waar ze zo op had gehoopt als leerling journaliste, maar ze mag nu wel heerlijk teksten redigeren en zich bezig houden met de verwerking van de horoscopen. En dat lijkt op precies het goede moment te komen. Onlangs kwam ze namelijk haar jeugdliefde Nick na lange tijd weer tegen en dat heeft gevoelens doen opwaaien die ze niet had verwacht. Ze wil hem – de acteur die altijd moet weten hoe de sterren voor hem staan – overtuigen om haar te bellen en te kiezen voor zijn eigen geluk. En hoe kan ze dat beter doen dan de voorspellingen voor de Waterman iets aan te passen? Justine overziet alleen niet wat haar keuzes om dit te doen met zich meebrengen en of het helpt? Die kans lijkt klein. Nick blijkt namelijk zijn eigen interpretatie te hebben op dat wat geschreven wordt en dat leidt hem niet alleen regelrecht terug in de armen van zijn ex, maar laat hem ook twijfelen aan zijn bestaan als acteur. Weet Justine dit nog voor hem op te lossen of is er van hun ‘fling’ echt niets meer over?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Hilarisch liefdesverhaal
‘In de sterren’ van Minnie Darke heeft alles in zich om een goede chicklit te worden, maar schiet in de uitwerking tekort. Laat ik eerst met het positieve beginnen: ik kreeg een grote glimlach op mijn gezicht door de rode draad in dit verhaal. Justine is een heerlijk personage! Ze is journaliste (en dat hebben we dus gemeen), haat taalfouten die ze met haar bekende stift zelfs op de markt aanpast (‘advocado’ bijvoorbeeld) en ze doet er alles voor om haar jeugdliefde Nick te veroveren. Juist, zelfs als daar het veranderen van zijn horoscoop bijhoort. Natuurlijk is dit ontzettend fout, maar geinig is het wel. Vooral omdat het bij Nick nu net een andere wending neemt. Hij heeft het idee dat hij terug naar zijn modellenvriendin moet en het acteren aan de wilgen moet hangen (terwijl hij net Romeo speelt in het theater). En dat is net niet wat Justine met haar teksten bedoelt!
Ze wachtte tot de groenteman een klant moest helpen, toen haalde ze haar viltstift tevoorschijn en zette razendsnel een kruis door de overbodige d. AVOCADO’S. Juist. Zo was het goed. Tevreden draaide ze zich om en zette koers naar de uitgang aan Dufrene Street.
Langdradige verhaallijnen
Je kunt stiekem alleen maar hopen dat deze twee toffe personages elkaar ergens vinden. Ze vullen elkaar namelijk perfect aan, maar was het maar zo makkelijk. Tot zover de geweldige verhaallijn die zorgde voor een grote glimlach. Helaas werd dit allemaal te niet gedaan met ‘afleiding’. Er zitten enorm veel zij-verhaallijnen in van mensen die ook worden beïnvloed door de verandering van horoscoop. Leuk om te weten hoe iemand haar servies met Charles en Diana te koop zet, hoe een hond met één oog constant naar het asiel wordt gebracht en hoe twee tieners elkaar vinden, maar voor het verhaal is het onnodige informatie. Plus je gaat ze door elkaar halen, omdat je toch niet weet wat je er nu precies mee moet. Daarnaast maken deze lijnen het verhaal onnodig langdradig. Ik had de focus als ik de auteur was op Nick en Justine laten liggen, maar dat gebeurt helaas nu niet. En heel eerlijk: daar baal ik oprecht van.
Hoge verwachtingen
Ik had namelijk echt hoge verwachtingen van ‘In de sterren’. Al bij de eerste keer dat ik de beschrijving las, wist ik dat ik dit boek wilde lezen (en er zelfs vanwege vertraging op heb moeten wachten). En de betoverende cover hielp daar ook absoluut bij. Maar ondanks dat ik zin heb om nu zelf mijn horoscoop te gaan uitzoeken en te kijken wat ‘Schorpioen’ over mij als mens zegt, ben ik nu niet overtuigd door hoe het is uitgewerkt. De hoofdstukken waren hier en daar te lang om echt prettig te zijn, de verhaallijnen te langdradig en daardoor wordt de rode draad ondergesneeuwd. Deze bij-personages worden ‘cusp’ genoemd, maar voor diverse lezers (waaronder ik) is onbekend wat dit nu eigenlijk inhoud. Het sluit – na het raadplegen van Google – wel aan bij het verhaal over astrologie, maar had dit er dan bijgezet. Helaas kon ik dit boek dan ook niet meer dan drie sterren geven.
‘Zou je dat wel doen?’ vroeg de vis. Justine wilde net nijdig uitvallen, toen ze het gezicht in de ovale opening in de vissenhuid herkende. ‘Nick?’ zei ze ongelovig. ‘Justine?’ zei ze ongelovig. ‘Hé, hoi!’ ‘Nee, maar! Hallo!’ ‘Wow! Jij bent niets veranderd!’, zei Justine verbijsterend en met een brede grijns.
Conclusie
Ik had het liefst een hele positieve recensie over ‘In de sterren’ van Minnie Darke geschreven, maar helaas ben ik niet volledig overtuigd. Begrijp me niet verkeerd: het liefdesverhaal van Justine en Nick verdient wat mij betreft alle credits. Ik leefde mee met de heerlijke personages, hoopte dat Justine Nick voor zich wist te winnen en dat Nick gelukkig kon zijn. Helaas werd dit sprankelende liefdesverhaal dat wat mij betreft alle aandacht had moeten krijgen te niet gedaan door ‘afleiding’. Er komen diverse verhaallijnen voorbij over een hond, een vrouw die haar servies van Charles en Diana wegdoet aan de kringloop, een koppel die elkaar ontmoet bij die kringloop en zo kan ik nog wel even doorgaan. Je hebt lange tijd niet door wat dit nu precies met het verhaal te maken heeft en het is onnodig. Het maakt dit verhaal vooral langdradig en als het iets niet had kunnen gebruiken, is dat het wel. Ik vind het oprecht jammer! ‘In de sterren’ had van cover, beschrijving, rode draad, humor, hoofdpersonages en schrijfstijl echt wel potentie.
Nu ben ik heel benieuwd: lees jij je horoscoop? Ik geloof niet dat het schrijven van de horoscopen op redactie zo serieus wordt genomen als in dit boek, maar stiekem ben ik toch altijd benieuwd. Jij ook? Laat het weten in de reacties.
