Eind vorig jaar maakte ik een verlanglijstje met 10 boeken voor de naderende feestdagen. Twee boeken kon ik na die tijd afstrepen, maar dat gold niet voor ‘Waar het licht is’ van Jennifer Niven. Ik had echter het geluk dat kort daarop de filmeditie van dit boek verscheen en die ontving ik wel! Benieuwd wat ik er uiteindelijk van vond? Je leest het hieronder.
Theodore Finch is gefascineerd door de dood en wil een einde aan zijn leven maken, maar elke keer gebeurt er iets waardoor hij het toch niet doet. Violet Markey telt de dagen af tot haar diploma-uitreiking, dan kan ze eindelijk het bekrompen stadje waar ze opgroeit voorgoed achter zich laten en niet wordt ze niet langer geconfronteerd met de pijnlijke herinneringen aan haar gestorven zus. Wanneer Finch en Violet elkaar op de rand van de hoge klokkentoren op school ontmoeten, is het niet helemaal duidelijk wie wie redt. Maar vanaf dat moment groeit er iets van vriendschap tussen hen. Langzaam maar zeker geven ze hun geheimen aan elkaar prijs: Violet ontdekt dat Finch niet de freak is waar iedereen hem voor houdt en Finch leert Violet weer van het leven te houden. Violet bewaart Finch’ geheim angstvallig, maar kent ze wel al zijn geheimen?
Uitgeverij Moon ~ 336 pagina’s ~ februari 2020 ~ ISBN: 9789048856787
Theodore Finch hebben op het eerste gezicht weinig met elkaar gemeen. Hij wordt gezien als ‘de freak’ van de school en zij is één van de populairste. Wat niemand echter weet, is dat ze allebei aan de dood denken. En dat niet alleen, maar ze staan op hetzelfde moment op de kerktoren van de school met slechts één gedachte: hoe zou het zijn als? Hoewel de leerlingen van de school er van uitgaan dat het Violet haar medeleerling heeft geholpen, is het eigenlijk andersom. Theodore wil haar in laten zien dat – ook al leeft haar zus niet meer na een heftig auto-ongeluk – het leven nog zin heeft. Daarom daagt hij haar uit om mee te doen met het ‘zwerftochtenproject’ voor het vak aardrijkskunde. Finch breekt langzaam haar muur af en of ze het nu willen of niet, maar er groeit een bijzondere vriendschap tussen hen. Alleen is dit genoeg om Violet weer in te laten zien hoe mooi het leven is en om Finch van zijn problemen af te helpen? Het lijkt namelijk goed te gaan met Finch – ondanks dat hij soms dagen verdwijnt – maar is dat wel de realiteit? Zegt hij wel alles wat hij denkt? Dat is nog maar de vraag.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Zoveel emotie
Indringend, poëtisch, soms wat ingewikkeld, diep, emotioneel, misschien wat somber maar ook weer hoopgevend. ‘Waar het licht is’ van Jennifer Niven laat je zoveel voelen en denken. Je moet het soms wel even laten bezinken om te bedenken wat je nu eigenlijk hebt gelezen. Het is immers niet niets om een boek te lezen vanuit twee mensen die aan zelfmoord denken. En laten ze elkaar nu ontmoeten op de kerktoren van de school met slechts één gedachte. Juist, dat is heftig om daar via dit boek getuigen van te moeten zijn. Je voelt met ze mee en hoopt vooral dat ze zelf de vreugde in het leven weer in gaan zien. Maar ik moet ook eerlijk zijn en zeggen dat ik ergens op een afstandje bleef. Ik kan alleen niet helemaal mijn vinger erop leggen of dit komt door de manier waarop dit boek is geschreven (waar ik aan moest wennen) of dat het zelfbescherming is, maar feit blijft het zo was. Je wil namelijk niet opgeslokt worden door hun negatieve gedachtes en in die stroom mee gaan. Vooral als je gevoelig bent om die gevoelens op te pikken, snap ik dat dit boek heftig kan zijn. Beide personages proberen namelijk te vechten tegen hun demonen, maar dat gaat niet altijd goed.
Met mijn ogen dicht geniet ik ervan hoe alles rondtolt. Misschien doe ik het deze keer – laat ik me door de lucht meedragen. Alsof ik in een zwembad dobber en wegdrijf van alles om me heen. Ik herinner me niet dat ik naar boven ben geklommen. Eigenlijk herinner ik me ook nauwelijks iets van vóór zondag, tenminste niet van deze winter tot nu toe. Zo gaat het altijd: verdwijnen en wakker worden.
Boek vs film
Eerder sprak ik al over de film die niet helemaal bij mij binnen kwam en daardoor kan ik wel concluderen dat het boek wat mij betreft krachtiger is. De film focuste enorm op de depressiviteit van Violet en zag ik niet aankomen hoe slecht het eigenlijk met Finch ging. In het boek krijg je echter wel de informatie om het totale plaatje te zien. Zowel van Violet die gebroken is na de dood van haar zus als van Finch. En dat was dus echt niet allemaal rozengeur en maneschijn. Finch is namelijk zijn eigen unieke persoon. Zijn brein gaat alle kanten op, hij wordt door zijn hele school gezien als ‘de freak’ en ook thuis loopt het echt niet altijd lekker. Soms verliest hij zichzelf en valt hij dagenlang in slaap of verdwijnt hij zomaar, maar als lezer kun je bijna niet anders dan hem in je hart sluiten. Je ziet de vertwijfeling, de kwetsbaarheid en hoopt dat het hem lukt om te bereiken wat hij wil. Begrijp me niet verkeerd: ik had geen tranen in mijn ogen tijdens het lezen van dit boek, maar ik snap wel als jou dat wel overkomt.
Grote twijfels
Toch moet ik ook eerlijk zijn. Ik merk dat ik moeite heb om deze recensie te schrijven. Er zitten namelijk hele goede dingen in dit boek (die ik hierboven al heb benoemd plus het heftige einde), maar echt voor de volle honderd procent overtuigd ben ik niet. Ik vind het alleen lastig om uit te drukken hoe het komt. Stiekem weet ik het namelijk zelf niet helemaal. Het is denk ik een combinatie van die zelfbescherming en de schrijfstijl waar ik mij niet lekker in kon vinden. Misschien is het ook wel het feit dat ik dit boek ‘te snel’ probeerde te lezen. Dat maakt de impact misschien kleiner, maar verder kan ik er niet volledig mijn vinger opleggen. Ja, het boek is heftig en krachtig, maar ik weet niet of ik over een paar maanden echt nog goed kan terugdenken aan dit boek. Ook miste ik iets heel belangrijks: dit boek gaat over zelfmoord en de heftige gedachtes van Violet en Finch en vooral voor de jonge (en gevoelige) doelgroep vind ik het bijna schandelijk dat er geen hulplijn en triggerwaarschuwing inzit. Juist voor mensen die in een soortgelijke situatie verkeren. Dit had wel gemoeten!
Ze wankelt even en voor ze in paniek kan raken zeg ik: ‘Ik weet niet wat jij hier boven komt doen, maar ik vind de stad er hiervandaan altijd mooier uitzien en de mensen aardiger. Zelfs de grootste klieren lijken bijna vriendelijk. Behalve Gabe Romero en Amanda Monk en dat hele stel waar jij mee optrekt.’ Ze heet Violet Nog-wat. Ze is populair, type cheerleader – zo’n meisje dat je nooit zou verwachten op een richel zes verdiepingen boven de grond tegen te komen.
Conclusie
‘Waar het licht is’ van Jennifer Niven is heftig. Je duikt namelijk in het leven van twee mensen die het leven niet meer zien zitten en elkaar tegen komen op hun dieptepunt. Als lezer krijg je mee wat ze denken, voelen en dromen én dat komt binnen. Je kunt eigenlijk alleen maar hopen dat ze het licht weer zien en dat de opbloeiende vriendschap of meer genoeg is om ze in leven te houden. Maar ondertussen merk je ook dat vooral bij één personage de demonen alleen maar groter lijken te worden. Dit maakt ‘Waar het licht is’ indringend, diep, emotioneel, krachtig, maar dus voornamelijk heftig. Ik snap alleen niet waarom er dan nergens een triggerwaarschuwing of hulplijn staat. Dit zou – helemaal met de doelgroep op het oog – wel een must have zijn. En als ik eerlijk ben, moet ik zeggen dat ‘Waar het licht is’ mij niet volledig heeft geraakt. Dat heeft ook wel met de schrijfstijl te maken. Het is soms te vaag, waardoor ik er geen lekker ritme in kon vinden. Ik begrijp uiteraard de lyrische reacties, maar echt omver geblazen ben ik zelf helaas niet.
Heb jij ‘Waar het licht is’ ook gelezen én heb je een andere mening? Laat het dan vooral achter in de reacties hieronder. Ik hoor graag ook andere meningen.
