Voordat ik begon aan mijn ‘7 boeken 7 dagen’-challenge las ik nog heel snel het korte boek ‘Mijn wraak’ van Marijn de Graaf tussendoor. Ik kreeg dit boek namelijk eerder van Tjeerd Langstraat opgestuurd. Benieuwd wat ik ervan vond? Dat lees je vandaag.
Julie bezoekt haar zieke oudante Nel, maar krijgt al snel spijt van haar komst als ze van Nel’s heftige droom hoort: een meisje met de naam Johanna zou ontvoerd zijn. Het idee dat Julie de enige is die haar kan redden, laat haar niet los. Ze zet ondanks haar twijfels de zoektocht in, samen met haar zus Mae. Naarmate de zoektocht vordert, blijkt de droom van Nel gevaarlijk realistisch. Julie heeft niet door dat ze zichzelf stap voor stap steeds verder in gevaar brengt… Zal ze Johanna op tijd vinden?
Jalapeño Books ~ 97 pagina’s ~ maart 2020 ~ ISBN: 1230003775455
Julies oudtante Nel staat bekend om haar heftige dromen die net echt lijken. Ze wil al haar familieleden het liefst in geuren en kleuren erover vertellen. Julie is er normaal niet zo van onder de indruk totdat haar oudtante plots over de ontvoering praat van een jong meisje. Alleen Julie zou ene Johanna uit de klauwen van een mysterieuze dader kunnen redden, maar dan moet ze wel snel zijn. Nel heeft alleen geen idee waar dit meisje zich bevindt, laat staan wie erachter zit. Er gaan door dit verhaal niet meteen alarmbellen rinkelen bij Julie – logisch ook want het gaat toch om slechts een droom? – maar iets in haar is toch nieuwsgierig. Weet Nel echt meer? Als Julie onderweg – in de buurt van een club – een fiets tegenkomt in de bosjes, Johannes vriendinnen en tevens huisgenoten haar al dagen niet meer hebben gezien en er toch een paar details niet helemaal juist zijn, gaat Julie op onderzoek uit. Alleen het blijkt maar weer dat je nieuwsgierigheid je niet altijd verder brengt. Julie wordt zonder dat ze het doorheeft ook in de gaten gehouden. Het is nog maar de vraag of haar hetzelfde lot als Johanna bespaard blijft.
Ik heb een e-book gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Een grote verrassing
Zoals jullie misschien wel weten, laat ik me altijd graag verrassen door nieuwe auteurs. Nou, dat is auteur Marijn de Graaf met haar boek ‘Mijn wraak’ zeker gelukt. Ik kreeg dit boek als verrassing opgestuurd en de beschrijving trok mij genoeg aan om dit boek daadwerkelijk een kans te geven. En ik heb absoluut geen spijt dat ik die kans heb gewaagd. Ik heb namelijk het idee dat ik door het slechts 97-pagina’s tellende boek de schrijfstijl van Marijn de Graaf heb leren kennen. Daarnaast was het boek ook gewoon erg aangenaam. Het verhaal – dat draait om een mysterieuze droom, een vermissing die wel of niet speelt en een onderzoek van een jong meisje – is spannend en heeft genoeg vraagtekens om zelf na te denken over wat er gebeurd kan zijn. En dat begint al bij de spannende proloog die je in het verhaal zuigt. Je leeft op een gegeven moment helemaal mee met Julie die na de droom van haar (stervende) oudtante eigenlijk niet weet of ze er wel of niet verwikkeld in moet raken. Toch moet ik ook eerlijk zijn: het was niet direct liefde op het eerste gezicht tussen mij en ‘Mijn wraak’.
Ze duwt de trappers van haar zwarte omafiets in rondjes. Omhoog en omlaag, een aangeleerd ritme dat haar bezighoudt. Haar fiets lijkt daarmee een aantal centimeters vooruit te komen, voordat de wind met volle kracht tegen haar lichaam beukt. Ze trapt nog harder, maar met weinig resultaat. Ze voelt de kleding al tegen haar rug plakken van het zweet.
Potentie maar niet perfect
Normaal lees ik dit soort boeken – Young Adults met nog geen 100 pagina’s – binnen een paar uurtjes wel uit. Ik voel bij die boeken de drang om direct meer te willen weten. Maar helaas had ik dat nu niet echt bij ‘Mijn wraak’. Dat komt mede omdat ik op het begin (de proloog niet meegerekend) moest wennen aan de unieke schrijfstijl van Marijn. Uiteraard bewonder ik haar dat ze nu al echt iets eigens heeft, maar het was even zoeken. Vooral ook omdat ik hier en daar toch wat dingen tegenkwam die mij tegen gingen staan. Dat is begrijpelijk voor een ’talent’ en ik zie wel degelijk de potentie, maar ik moet ook eerlijk zijn in deze recensie. Er zitten bepaalde verhaallijnen tussen die soms wat ‘gek’ zijn en te snel gaan om geloofwaardig te zijn. Ik kan vanwege spoilers helaas niet teveel ingaan op waar dat precies aan lag, maar door de aanwezigheid van deze persoon en deze verhaallijn had ik eigenlijk direct door wat er aan de hand was. En juist dat wil je voorkomen in een thriller die de lezer moet behouden met die vraagtekens.
In haar schoenen
Ik ontken overigens niet dat er hier en daar nog een verrassing inzit. Een bepaalde wending kwam namelijk zeer onverwacht én dat heeft alles te maken met een bepaalde connectie tussen twee mensen. Al met al een leuke verrassing aangezien ik de grote plotwending wel had vermoed. Maar ik kijk zeker niet negatief terug op dit verhaal. Ik raakte – nadat ik eenmaal gewend was aan de schrijfstijl – wel in de ban van het verhaal. Dan is het ook niet zo gek dat ik ‘Mijn wraak’ de tweede keer in raptempo uitlas. Ik voelde en dacht mee met Julie, die in mijn ogen soms wat naïef was maar wel durf had. Je zou jezelf eens moeten verplaatsen in haar schoenen: zou jij naar aanleiding van een droom van een oudtante op onderzoek uitgaan? Nou, ik denk het niet hoor. Ik zou als ik bijvoorbeeld die fiets tegen was gekomen eerder de politie bellen en het aan hen overlaten dan mijn eigen leven op het spel zetten voor een paar beelden uit een droom. Dus in dat geval heeft hoofdpersonage Julie zeker een aantal eigenschappen die ik in haar bewonder. En uit het feit dat ik hier over nadenk, blijkt maar weer dat ik in het verhaal zat.
‘Het gaat niet goed met Johanna. Ze is in gevaar.’ Wacht, wat? Een nachtmerrie? ‘Ze was alleen, in het donker. Er kwam een auto aan en…’ Ik pak haar hand steviger beet. ‘Een ongeluk?’ vraag ik voorzichtig. ‘Nee,’ schudt oudtante Nel weer, ‘ze leeft nog. Maar ze is in gevaar, Julie. Jij moet haar helpen.’ ‘Maar, ik ken geen Johanna.’
Conclusie
Marijn de Graaf bewijst met haar korte, krachtige en spannende boek ‘Mijn wraak’ dat ze schrijfpotentie heeft. Laat ik het zo zeggen: dat ze iemand is om in de toekomst in de gaten te houden. Het boek leest lekker weg, is heerlijk mysterieus en geeft de lezer echt wel genoeg ruimte om zelf na te denken. Ik snap wel waarom Jalapeno Books haar ziet als nieuw talent. ‘Mijn wraak’ vraagt namelijk om meer. Je waant je even op de straat waar Julie Johannes fiets vindt, gaat samen met Julie en haar zus op pad naar antwoorden en gelooft oprecht dat Nel voorspellende dromen heeft. Maar of ik echt weggeblazen ben door ‘Mijn wraak’? Nee, dat niet en daar moet ik ook heel eerlijk in zijn. Ik denk dat het verhaal daarvoor misschien te kort is. Als er meer ruimte was genomen om nog dieper op bepaalde verhaallijnen in te gaan en er misschien meer personages bij te betrekken waardoor je meer mensen kan verdenken, had dit verhaal al sterker geweest. Wel moet ik de auteur complimenteren voor de verrassende wending als het gaat om een bepaalde band tussen twee mensen. Dat gaf het verhaal zeker iets extra’s.
Wanneer is de laatste keer dat jij een boek op hebt gepakt van een voor jouw nieuwe auteur? Ik ben heel benieuwd of je daar bewust naar kijkt. Laat het dus gauw achter in de reacties hieronder.
